ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ

น้ำตกไหลลงมากลางท้อง เย็นชุ่มฉ่ำแต่นุ่มนวล

ครอบครัวของเรานับถือศาสนาพุทธแบบจีนๆ ประเภทไหว้เจ้า เขย่าติ้ว หิ้วไก่ไปเซ่นไหว้บรรพบุรุษตามประเพณี ความรู้ทางศาสนาพุทธที่แท้จริงนั้นรู้น้อยมาก ขณะที่เป็นนักศึกษาลูกเคยใช้ชีวิตอย่างที่เข้าใจว่าคุ้มค่าคือทั้งเที่ยว กลางคืน ทั้งดื่มเหล้า เพราะในช่วงนั้นลูกมีปัญหาชีวิตมากมาย แต่ไร้ทางออก จากการที่ลูกได้นั่งสมาธิและศึกษาธรรมะ ทำให้ชีวิตของลูกเปลี่ยนไป ลูกใจเย็นขึ้นมีสติรู้เท่าทันใจตัวเอง หลีกเลี่ยงสถานการณ์ที่จะทำให้ใจขุ่น เลิกกินยานอนหลับ เลิกเหล้า เลิกเที่ยวกลางคืน เลิกขี้โมโห แล้วหันมาสั่งสมบุญบารมี

Middle Way ที่ดูไบ

สำหรับที่นี่แล้ว... การแสวงหาความสุขที่แท้จริงบนพื้นฐานความแตกต่างทางความเชื่อนั้น ไม่เป็นอุปสรรคปัญหานำไปสู่ความแตกแยกครับ เพราะผู้มีบุญใช้แนวคิดสมานฉันท์แบบ “ความเชื่อดั้งเดิมอัญเชิญไว้บนหิ้งชั่วคราว แต่เวลานี้ขอทดลองศึกษาความจริงที่สามารถพิสูจน์ได้ด้วยตนเอง” ด้วยเหตุนี้ผู้มีบุญจึงได้มาเข้าร่วมโครงการฯ รวมทั้งสิ้น 23 ท่าน จาก 7 สัญชาติ ได้แก่ ชาวศรีลังกา, มาเลเซีย, บังคลาเทศ, อังกฤษ, เยอรมัน, แคนาดาและไทย แล้วก็ต้องปลื้มใจแบบทันควันเพราะเกิดผลเกินควรเกินคาดครับ

รู้สึกเจ็บปวดกระดูก... หมอตรวจพบมะเร็ง

หลวงพ่อครับ บอลเกือบตายมาแล้วครับ หลังจากมาอยู่อเมริกาได้เพียง 1 ปีกว่า ขณะที่กำลังเล่นหิมะ บอลก็ลื่นหกล้ม บาดเจ็บที่แขนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่หลายวันต่อมา บอลกลับรู้สึกเจ็บปวดกระดูกด้านในมาก หมอตรวจพบมะเร็งร้ายในเม็ดเลือดลูคีเมีย (Leukemia) การรักษาต้องใช้ค่าใช้จ่ายมหาศาลเป็นแสนเหรียญ เดชะบุญที่ทีมคณะแพทย์รับบอลเข้ารักษาในโครงการวิจัยและทดสอบวิธีการรักษามะเร็ง บอลได้รับการรักษาเป็นอย่างดี อยู่ 3 ปีกว่า และหายในที่สุด ในขณะที่เด็กๆ คนอื่นที่ได้ร่วมในโปรแกรมการรักษา หลายคนไม่อาจรอดชีวิตได้

ธรรมทายาท ณ วัดพระธรรมกายซิดนีย์

การอบรมธรรมทายาทที่นครซิดนีย์ครั้งนี้ เราจัดขึ้นเป็นปีที่ 9 ติดต่อกันแล้ว นำโดย พระปลัดสุธรรม สุธัมโม ประธานภาคพื้นโอเชียเนีย ซึ่งได้รับมอบหมายจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อให้มาเผยแผ่พระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย ณ ที่แห่งนี้ แต่ละปีจะมีเยาวชนทั้งชาวไทยและต่างประเทศสนใจเข้าอบรมอย่างสม่ำเสมอ และกลายเป็นกำลังสำคัญของหมู่คณะ

อะไร...จะง่ายขนาดนั้น

ซึ่งไม่น่าเชื่อว่า ณ ตอนนั้น ผมก็ค้นพบสิ่งที่ไม่เคยพบมาก่อนเลยในชีวิตนั่นก็คือ แสงสว่างแบบแปลกๆ เมื่อหลับตาก็เห็นเป็นแสงสว่าง และเมื่อเพ่งไปที่แสงสว่างนั้นก็พบศูนย์รวมเป็นแสงสีสว่างๆ ออกสีฟ้าๆ และผมรู้สึกได้ถึงการมองเห็นภายใน ในมุมมองแบบ Top-view สิ่งที่ผมมองเห็นนั่นก็คือ องค์พระ

ผลจากการทำการบ้าน 10 ข้อ

ก่อนที่เส้นทางชีวิต จะเดินทางมาพบวัดพระธรรมกาย เริ่มจากนิสัยของลูกในวัยเด็ก ที่ชอบสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน ชอบแอบนั่งสมาธิตั้งแต่อายุ 7-8ปี จากการชอบนั่งสมาธิทำให้ลูกมีผลการเรียนดีมาตลอด จนจบปริญญาโท สาขาการบริหารการศึกษา มศว.ประสานมิตร ด้วยเกรดเฉลี่ย3.91 เป็นที่หนึ่งของรุ่น อีกทั้งมักได้รับเลือกให้เป็นผู้นำมาตลอด แต่พอมาดู DMC ลูกจึงทราบว่า ลูกยังไม่เคยเรียนรู้ความจริงของชีวิตเลย

มีอะไรให้ดูก็ดูไป เหมือนดูละคร

ลูกมองไปเรื่อยๆ จนรู้สึกตัวเบา เหมือนลอยอยู่ในอวกาศในสภาพไร้น้ำหนัก ในที่โล่งๆกว้างๆ แขนและมือหายไปหมด เมื่อลูกเห็นดวงแก้วจนเริ่มอยู่ตัวแล้ว ลูกก็เริ่มจะเพ่งค่ะ แต่ทันใดนั้นเอง เสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อจากซีดี ก็พูดขึ้นทันทีราวกับมีปาฏิหาริย์ว่า อย่าไปเพ่ง ให้ดูไปเฉยๆ มีอะไรให้ดูก็ดูไป เหมือนดูละคร

Intermediate รุ่นแรกของโลก

ทุกคนที่มาล้วนมีความตั้งใจ แม้เริ่มตั้งแต่ตีห้า ก็มานั่งสมาธิ สวดมนต์ แผ่เมตตา โดยไม่ขาดเลยแม้แต่คนเดียว แล้วยังจะได้ร่วมตักบาตรในเช้าวันพุธที่ 24 ธันวาคม พ.ศ.2551 และปล่อยโคมลอยเป็นพุทธบูชาในวันศุกร์ที่ 26 ธันวาคม พ.ศ.2551...ด้วย ทุกคน เคารพและศรัทธา พระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆ บางคนทำบุญหล่อรูปเหมือนทองคำ พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ เป็น M มาแล้วก็มี และต่างมุ่งมั่นจะเข้าถึงธรรมกันทุกคน ในวันนี้ จึงขอนำเสนอผลการปฏิบัติธรรม จากตัวแทนทั้งหมด 4คน ดังนี้

บุญยิ่งใหญ่ที่ทำเองได้ง่ายๆ

แม้จะปลื้มใจกับบุญที่ได้ชักชวนผู้อื่นทำ อย่างไรเสียก็สู้บุญที่เราทำด้วยตัวเองไม่ได้ ความรู้สึกในใจบอกลูกอย่างนั้น แต่คนจนอย่างลูกจะไปเอาทรัพย์ที่ไหนมาทำบุญได้มากๆ พอคิดเช่นนี้ คำพูดของพระอาจารย์รูปหนึ่ง ที่ลูกเคยฟังธรรมจากท่าน ก็ดังขึ้นในใจ “บุญยิ่งใหญ่ที่ทำเองได้ง่ายๆ โดยไม่ต้องใช้ทรัพย์ก็มีอยู่นะ สมาธิ...ไงล่ะ” คำพูดนั้นเคยเป็นจุดเริ่มต้น ทำให้ลูกสนใจเริ่มหัดนั่งสมาธิ

สมาธิมิใช่แค่เพียงความผ่อนคลาย

สิ่งที่คอร์ส The Middle Way ให้เรานั้น เกินกว่าการผ่อนคลายมาก เพียงเข้าวันที่สองของคอร์ส 4วัน ดิฉันตัวโล่งว่างเหมือนอากาศ แล้วก็ว่างเท่าอากาศ แล้วใจก็สัมผัสกับศูนย์กลางกายได้อย่างรวดเร็ว สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาอีกไม่นานโดยไม่คาดคิดมาก่อนก็คือ ดิฉันได้เห็น กรวยหงาย ปรากฏที่ศูนย์กลางกาย ปลายแหลมลงไปข้างล่าง ดิฉันก็เล่าให้พระอาจารย์ฟังค่ะ ท่านก็ยิ้มๆไม่ยอมบอกใบ้อะไรว่า ทำไมดิฉันถึงได้เห็นกรวยหงายที่ศูนย์กลางกาย

แสงสว่างกลางดวงจันทร์

จุดสว่างกลางดวงจันทร์ ไม่ได้อยู่แบบไร้ที่อยู่ แต่อยู่ในกลางของความว่างทรงกลมที่ใหญ่มาก ดิฉันสัมผัสได้ถึงขนาดอันใหญ่มหึมาของมัน ใหญ่จนกระทั่งบอกไม่ได้เลยว่า มันมีขอบเขตสุดไปถึงไหน จุดสว่างกลางกายได้นำความรู้สึกสุขสงบที่ท่วมร่างกายทุกส่วน เป็นความสวยงามของชีวิตที่ได้ทำสมาธิ และเห็นดวงจันทร์ภายในศูนย์กลางกาย

ทำใจสบายๆ ไม่รีบ ไม่เร่ง

ส่วนตัวลูกเองนั้น ก็ปฏิบัติธรรมก้าวหน้าไปตามลำดับ จากที่แต่ก่อนเคยทดลองปฏิบัติธรรมเอง แบบแนวเคร่งครัดจนเคร่งเครียด ก็หันมาปฏิบัติแบบผ่อนคลายตามที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอน แม้ช่วงแรกๆจะยังมืดๆตื้อๆก็ไม่กังวล เทคนิคทำให้ใจนิ่งที่ลูกใช้ก็คือ บอกกับตัวเองว่าอย่าไปคิดอะไร ทำใจสบายๆ ตัดสิ่งนอกตัวออกให้หมด เราจะเอาบุญอย่างเดียว บุญจะได้ช่วยญาติมิตรของเราด้วย

จิตสงบ ลมหยุดไหว

ขณะกำลังนั่งสมาธิตามเสียงพระเดชพระคุณหลวงพ่อในวันบูชาข้าวพระ ดิฉันพบความรู้สึกที่หยุดนิ่งจริงๆ คือ ทุกสิ่งรอบตัวและในตัวหยุดหมด เหมือนไม่มีเวลาไม่มีความคิดไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆเลย จากนั้นดิฉันมักนั่งเห็นองค์พระธรรมกายที่ใสและสว่าง ขนาดเล็กประมาณ 2เซนติเมตรบ้าง หรือใหญ่ประมาณ 2เท่าของตัวเองบ้าง

พลังที่หายไป

จนกระทั่งช่วงหลังนี้ ลูกมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้นกับตัวเอง คือ รู้สึกเหมือนกับว่าพลังในตัวค่อยๆ หายไป..หายไป...หายไป โดยลูกไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทั้งๆที่ลูกก็ออกกำลังกายทุกวัน มีร่างกายที่แข็งแรง แต่ทำไมยังรู้สึกว่าขาดพลัง

กุศลนิมิต...สะกิดใจ

คุณครูไม่ใหญ่ คือ ดวงตะวันที่ให้แสงสว่าง ขจัดความมืดบอดไปจากใจของปวงชน ผมเองก็คือคนหนึ่งที่พบหนทางสว่างจากคุณครูไม่ใหญ่ จากคนที่ไม่เคยเชื่อเรื่องชีวิตในโลกหน้า นรก-สวรรค์ มีอบายเป็นที่ไป แต่บัดนี้ผมมีสุคติเป็นที่ไป มีนิพพานเป็นเป้าหมาย ที่สุดแห่งธรรมเป็นปลายทาง ก็เพราะได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนพนาวัฒน์ จากคนที่ไกลวัด บัดนี้กลายเป็นคนที่ใกล้วัด

ดิฉันเคยแพ้ตัวเองอย่างแท้จริง

ดิฉันเก็บอารมณ์ และความชอกช้ำไว้กับตัวเอง ต่อมา มันก็หนักขึ้นๆ จนท่วมท้นหัวใจ ดิฉันโกรธ หดหู่ เหงา มากขึ้น และยอมจำนนให้ชีวิตอยู่กับการดื่ม การไม่รับประทานอาหาร และการทรมานตัวเองในรูปแบบต่างๆ ดิฉันฉุนเฉียวง่ายและว้าวุ่นใจอยู่เสมอๆ และรู้ว่าไม่มีทางที่จะรู้สึกดีขึ้น เพราะดิฉันอยู่กับอารมณ์ดังกล่าว ดิฉันแพ้ตัวเองอย่างแท้จริง

แค่...นิ่งๆ เท่านั้นเอง

ทรายก็มององค์พระต่อไปอีก โดยใช้สูตรเดิม คือ นิ่งๆ เพราะถ้าใจยิ่งนิ่งมากเท่าไร ภาพองค์พระจะถูกปรับให้ชัดขึ้นเองแบบอัตโนมัติ องค์พระก็จะชัดสว่างขึ้นเอง หากยิ่งนิ่งมากก็จะสามารถเห็นรายละเอียดขององค์พระได้มากขึ้น โดยที่ไม่ต้องไปบังคับอะไรเลยค่ะ ทรายทำใจนิ่งๆ จนกระทั่งเกิดความรู้สึกเข้าไปอยู่ภายใน

เพราะตาดี มีบุญ เกื้อหนุนให้เข้าถึงธรรม

จนในที่สุด ความรู้สึกของลูกก็หมดไป ไม่รู้สึกปวดเมื่อย สบายตัว องค์พระในดวงแก้วเริ่มผุดขึ้นมาให้เห็นในมุม Top-view ผุดขึ้นมาทีละองค์เป็นสาย เหมือนภาพในจอ DMC ในใจของลูกเปลี่ยนจากการภาวนาเป็นการนับองค์พระ แต่นับไม่ทัน ลูกก็เลยเกิดความอยากเห็นองค์พระใสๆ ขึ้นมาแทนการนับ พออยาก องค์พระก็หายไป

คิดถึง ก็มาถึง เลยได้เข้าถึง

จากนั้น ดวงแก้วใสๆ สว่างๆ ก็ผุดซ้อนขึ้นมา ค่อยๆผุดขึ้นมาจนมากมายนับไม่ถ้วนเลยครับ ความรู้สึกในตอนนั้นเหมือนกับนั่งบนพรมวิเศษอันแสนวิเศษที่สุด แสนจะนุ่มนวล ที่กำลังลอยล่องไปกลางอากาศ ผมมีความสุขมากๆ สุขจนขนลุกชูชันแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัว วันนั้น นั่งสมาธิจนกระทั่งพระอาจารย์กล่าว สัพเพฯ... ก็ยังไม่อยากลุกเลยครับ

ชีวิตใหม่ของกระผม

ตัวของกระผม เหมือนกับถูกดูดเข้าไปรวมกับความสว่างนั้น ซึ่งมีความสว่างมากยิ่งกว่าพระอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ร่างกายหายไป มีแต่ความปีติสุขจนเกินบรรยาย จนกระทั่งพระอาจารย์กล่าว สัพเพฯ... กระผมยังไม่อยากจะลืมตาเลย เมื่อลืมตาขึ้นมา ความสว่างภายในก็ยังอยู่แล้วค่อยๆจางหายไป แต่สิ่งหนึ่งที่ผุดขึ้นมาในใจของกระผมก็คือ “เราอยากบวชตลอดชีวิต”