他是谁 ?

ผู้ให้ข้าวน้ำ ชื่อว่าให้กำลัง ผู้ให้สถานที่ ชื่อว่าให้ทุกสิ่งทุกอย่าง ลูกเป็นหนึ่งในทีมงานก่อสร้างสถานที่สำคัญ เพื่ออวดชาวโลกว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์แห่งบุญที่อลังการที่สุดในโลก ซึ่งถ้ามองจากภายนอกจะปะทะกับความยิ่งใหญ่แล้ว ทว่าก้าวเหยียบย่างไปด้านในแล้วยิ่งใหญ่กว่า

她是个好人，我却离开她

แม่ที่ละทางโลกไปถือศีลเกือบ 50 ปี และพ่อที่ต้องเลี้ยงลูกถึง 13 คน ...ชีวิตของครอบครัวนายทหารในยุคเปลี่ยนแปลงการปกครอง ที่ต้องหนีการจับกุมไปคนละทิศ ความรักต่างวัยที่ไม่อาจร่วมชีวิต เพราะความขี้หึงเป็นเหตุ ...ชีวิตของคนไทยที่ไปสร้างตัวในต่างแดน แต่เพราะอะไรทำได้เท่าไรจึงต้องให้เขาหมด และคำถามที่ 1.บุพกรรมใดครอบครัวของข้าพเจ้าจึงแตกระส่ำระสายแต่ละคนทำกรรมร่วมกันมาอย่างไร 2. ทำไมข้าพเจ้าประกอบอาชีพที่ไม่ขัดต่อศีลธรรมแล้วมักจะล้มเหลว แต่กับอาชีพที่ขัดต่อศีลธรรมกลับประสพความสำเร็จ...

น้ำตาคาราบาว รักเธอเท่าคาราบาว

อุทาหรณ์ของการผิดศีลข้อ 1...หญิงคนหนึ่ง เคยประกอบอาชีพค้าเนื้อโคและกระบือ เธอต้องทำหน้าที่สั่งฆ่าโคและกระบือ เกือบทุกวันมาตลอดระยะเวลา 30 ปี...เธอจะได้รับวิบากกรรมอย่างไร และจะมีวิธีแก้ไขอย่างไร...ชายอีกคนหนึ่ง ทั้งๆที่ไม่ได้มีหน้าที่ในการฆ่าโค-กระบือ แต่ก็ได้กระทำลงไปเพราะนึกสนุก ด้วยวิธีการที่ชวนให้ขนพองสยองเกล้า คือทุบให้ล้ม และเชือดคอให้เลือดไหลจนหมดตัว เมื่อละโลกแล้ว ชีวิตหลังความตายของเขาจะเป็นอย่างไร...ที่นี่...มีทุกคำตอบ

เด็กไทยยุคไฮเทค

บ่อยครั้งลูกนึกยอมแพ้และไม่ เข้าใจว่าทำไมยิ่งสร้างบุญ ชีวิตยิ่งตกต่ำจนไม่เหลืออะไรเลย รู้สึกมืดมนไปหมดเหมือนกับท้องฟ้าที่ดำสนิท แม้ลูกท้อแท้อย่างถึงที่สุดแต่ก็ยังไม่ยอมพ่ายแพ้ต่อชะตากรรม และเลือกที่จะสู้ตาย เปลี่ยนความท้อแท้เป็นความท้าทาย สุดท้ายลูกก็พบว่าวิธีแก้ไขความท้อแท้ที่ดีที่สุด คือ เลิกคิดถึงมัน และปลุกกำลังใจให้ลุกโชติช่วงขึ้นขึ้นมาแล้วมุ่งหน้าทำบุญต่อไป ด้วยความเชื่อมั่นว่าสักวันบุญจะต้องส่งผลอย่างแน่นอน

眼镜后的悲伤眼

เธอได้ล้มป่วยด้วยโรคลูคิวเมีย (มะเร็งในเม็ดเลือดขาว) ปลายปี 2548 หมอบอกว่า เธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 1 สัปดาห์ เพราะ โรคของเธอมาถึงระยะสุดท้ายแล้ว สองสามีภรรยารู้สึกเศร้าเสียใจมาก ทางออกสุดท้าย เขานึกถึงเพื่อนชาวพุทธ คือ ตัวผม พร้อมกับส่งคำถามว่า “หากมีคนมาบอกว่าภายในสัปดาห์นี้คุณจะต้องตาย ชาวพุทธเขาเตรียมตัวกันอย่างไร”

女生的尊严

ตัวลูกเอง ตลอด ๒๐ กว่าปีที่ได้มาสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อและหมู่คณะ ลูกมีความสุขมาก แต่เมื่อ ๖-๗ เดือนก่อนจนถึงปัจจุบัน ความสุขนั้นหายไปส่วนหนึ่งทีเดียว เพราะลูกป่วยเป็นโรคภูมิแพ้กำเริบอย่างมาก ผิวหนังเป็นผื่นแดงไปทั่วตัวรวมทั้งใบหน้า มีอาการคันที่ผิวหนัง ตลอดทั้งศีรษะและตามตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืน จะมีอาการคันมากๆ