二番はいない14

二番はいない11

二番はいない3

想杀死她

我又兴奋又很高兴，终于能撰写自己的个案研究了。若没有以往的个案研究，为指导。我现在可能，就没办法坐在这儿写个案，反而会变成了杀人犯，被囚禁在监狱里。所以我想把自己的故事，写来请教一位对我有无上恩泽的师父。这位师父制作电视节目，普照我与人类的生命，他就是我最敬爱的师父─不大老师。

爱跳舞的小妹

我在佛历2523年，有了初恋。因为首次来法身寺，就爱上了寺院，就告诉自己说：非来寺院不可了。我喜欢寺院的整洁与每个人的笑容，听法了也很法喜。直到佛历2525年，我自愿来当义工司仪，也喜欢参与会计与厨房的工作，且有机会参与每一种功德。我感恩师父让弟子们能有修功德或累积粮食的好机会。我的个案如下：

意见分歧

我父亲在中国出生是个农夫，十八岁就逃到泰国来。当时爷爷和奶奶，还是留在中国直到往生。爷爷五十一岁因长了毒疮而往生，奶奶七十六岁因被车撞到而往生。父亲帮叔公卖咖啡，后来改行受雇缝衣服。然后就有人介绍父亲和母亲结婚，根据中国人的风俗，是想要有许多男孩。

当功德没就破产

ครอบครัวของผมอยู่ในระดับเศรษฐีต้นๆ ของเถาหยวน ผมมีเงินสดผ่านเข้ามาเป็นสิบๆล้าน แต่ไม่เคยเหลือ ยิ่งได้มากก็ยิ่งมีทางออกไปมาก ผมมีรถสปอตรุ่นใหม่ๆ ราคา 5-6 ล้านขับ นาฬิกาข้อมือราคาถูกสุดเรือนละหนึ่งแสน กิจการน้ำเมาของผมรุ่งเรืองอยู่ 5-6 ปีก็ซบเซาลง กิจการมูลค่าพันกว่าล้าน พังทลายหายไปจนหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ

动手

ฝ่ายแม่สามียังไม่สะใจบอกให้สามีมาตบตีลูกซ้ำอีก บอกว่า “เอามันเลย ตบให้ตายเลย” เอากันอย่างนี้เลยเหรอ ได้คราวนี้ลูกได้สติจึงคว้ารองเท้าส้นสูงของลูก ตีกลับไปที่หน้าสามี อย่างไม่ยั้งจนดั้งหัก แล้วก็หันไปจะเล่นงานแม่สามี ลูกชี้หน้าแล้วบอกว่า “คราวนี้...ตัวแกแล้วล่ะ”

租屋的鬼

ผมเรียนจบวิศวกรรมศาสตร์จาก ม.เกษตร และจบ MBA จากจุฬาฯ เริ่มเข้าวัดอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ พ.ศ.2535 (อายุ 17 ปี ชั้น ม.5) ผมเชื่อคำพูดที่ว่า สิ่งที่มองไม่เห็นอย่าเพิ่งคิดว่าไม่มีจริง เพราะคุณแม่ของผม มีประสบการณ์เหตุการณ์เร้นลับชวนเสียวสันหลังอยู่บ่อยครั้ง

BK 19 我想飞

พระเพื่อนของผม ปรารถนาจะบวชตั้งแต่หลังจบการศึกษาปริญญาตรี แต่เพราะทำงานเป็นสจ๊วตการบินไทย และมีผลงานอยู่ในระดับยอดเยี่ยมอีกทั้งกำลังศึกษาต่อปริญญาโท ต่อมาภายหลังลาออกจากงานการบินไทยที่มั่นคงมาสู่เส้นทางที่มั่นใจ เพราะเชื่อมั่นว่า การบวชและการปฏิบัติธรรมจะเป็นวิธีที่ทำให้ “รักคุณเท่าฟ้า” ได้อย่างแท้จริง