当功德没就破产
ครอบครัวของผมอยู่ในระดับเศรษฐีต้นๆ ของเถาหยวน ผมมีเงินสดผ่านเข้ามาเป็นสิบๆล้าน แต่ไม่เคยเหลือ ยิ่งได้มากก็ยิ่งมีทางออกไปมาก ผมมีรถสปอตรุ่นใหม่ๆ ราคา 5-6 ล้านขับ นาฬิกาข้อมือราคาถูกสุดเรือนละหนึ่งแสน กิจการน้ำเมาของผมรุ่งเรืองอยู่ 5-6 ปีก็ซบเซาลง กิจการมูลค่าพันกว่าล้าน พังทลายหายไปจนหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ
ของดีแบบไทยๆ , ใครๆก็ไม่แน่ใจผม
คนที่เชื่อว่าคุณพ่อเป็นลูก ตัวจริง มีเพียงคุณพ่อของพ่อเพียงคนเดียว ส่วนคุณแม่ของพ่อ และน้องๆทั้งหมด รู้สึกไม่ยอมรับในตัวท่าน และรู้สึกคลางแคลงใจตลอดมา จึงทำให้พ่ออยู่กับครอบครัวด้วยความรู้สึกอึดอัด กดดัน และไม่มีความสุขเลย
天下父母心
我是曼谷人,父亲是移民自中国,母亲是在泰国出生的华裔,双亲一共有六个孩子。我是老大,我母亲在我十一岁时就往生了。过了三年后,父亲就跟位年轻漂亮的女生结了婚,年纪相差了三十三年。他们有四个孩子,自我们有了继母后,家里就经常有冲突。因为父亲总是顺著继母,她比我大五、六年而已,让我觉得很不公平。
由你决定
如果我的儿子还活着的话,我将会是能浇湿烦心的雨水,是风雪中的碳火,是寂寞中能解闷的音乐,是能引路的北斗星。虽然如今我已失去了挚爱的儿子,但还得过着夫妻经常争吵的生活。我的生活曾经是非常平淡的,但现在却改变了。
湄公河中的画面
有四种感觉使我忘不了:辛苦、神秘、失望和感动,这些感觉一直都埋藏在我的心里。所以我就决定写了这个案研究,请求不大老师慈悲来梦中梦一下。希望师父帮忙把好的画面添加了彩色,让我和他人都看得更清楚,且用因果报应的准则来解释,把不好的画面从我们心中给删除。
静止才会好
我在佛历2533年,跟朋友首次来到法身寺,也开始跟随团体修波罗蜜,有机会供养十万建筑祖师纪念堂。在佛历2547年开始有了法星,我就在那啦提哇府,为各所寺院装法星,不管地方有多么偏僻或危险,我都跟我工人一起去。也曾遇到一些神奇的现象,即是在有些地方,当我们车子往那去时,就刮大风下大雨。
我的丈夫,谁别碰
每个女生都不想当大老婆,但此地位是由丈夫给予的。所以我只能无奈地接收了原配的地位。这令我感觉,从此以后再也没有收到快乐小姐的邀请卡了。最能形容我当时的感受即是:脑跟心在斗争。但最后因得到了不大老师的法药,医治了我的心灵,以毅力添满了它,把痛苦化成宇宙中最好的快乐。
要懂得爱母亲
祖父和祖母在中国都是农夫,因在生活上有困难,让他们决定移民到泰国。他们两人在海上渡过三十天才到达。当初在泰国,祖母卖粥,祖父用小小的机器制做拉面来卖,但祖父在泰国没能呆多久。在第二世界大战争时,当他五十九岁时,就因患了霍乱而死亡。因为这原因祖母就取代祖父成为家庭的经济主力,要努力工作赚钱为了养活七个孩子。
站着活…躺着死…很奇怪
刊咖能长老,在他当白衣行者时,他站着直到白蚁造的窝,高至他的膝盖。那是他在修一种隐士的修行方法,但不像村民们所传说的,就是他站着直到白蚁造窝高至他的膝盖。
风水
我是挪威人,是梦中梦幼儿园的学生。一般来说,挪威人的性格比较冷静,诚实,同时也很热情友善,像泰国的文化一样。在以前,这里的民风淳朴,家家户户的大门都不必关上,因为当时他们只有“施予”这个观念。但是现在这些文化已经逐渐消失了,被分不出对与错的新文化所取代了