不要迟疑

วันนั้นหลวงพ่อได้พูดถึงอานิสงส์การบูชาข้าวพระในวันอาทิตย์ต้นเดือน ว่ามีความสำคัญมาก ลูกรับจำและรับทำ จึงตั้งใจมาบูชาข้าวพระไม่เคยขาดเลย และเมื่อเวลามีบุญอะไรก็ตามที่หลวงพ่อบอก ลูกก็ทำทุกๆบุญ จนถึงปัจจุบันนี้ค่ะ

水牛的眼泪

我母亲是个华裔，以前都不信仰寺院。直到佛历2540年，母亲被判破产，且财产被没收了。所以我就请母亲去樯麦府打坐，回来后母亲能获得融资，奇迹般的还清了债务。自此母亲就信仰了寺院，母亲曾在这地区经营最大的卖牛、水牛肉生意，长达了三十年的时间，交易量最多的一天，能卖了三十至四十头牛。母亲的责任是下令宰杀牛只，几乎是在三十年里的每一天，但后来母亲也逐渐减少，到一天只卖七至八头牛。

最爱的人

ลูกก็รู้สึกสนใจการปฏิบัติ ธรรมมากและรู้สึกว่าสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตนั้นได้หวนกลับคืนมาแล้ว นั่นก็คือ ความสุขภายในจากการนั่งสมาธิ...และความสุขภายในนี้เอง...ทำให้ชีวิตลูก สมบูรณ์จนลูกรู้สึกรักตัวเองมากที่สุด..

没有煮饭的人

ลูกคิดว่าไหน ๆ มาวัดแล้วจะแอบสำรวจ และสังเกตทุกสิ่งรอบตัวในวัดตามที่สื่อลงข่าว จากวันเป็นเดือนเป็นปีจนถึง ทุกวันนี้ ลูกกลับเห็นแต่สิ่งดี ๆ เห็นแต่ภาพประทับใจเสมอมา ลูกจึง “รักวัด..โดยไม่รู้ตัว” ทำบุญทุกบุญ และมาวัดทุกวันไม่ขาดเลยค่ะ

三轮车夫

在七十年前的中国，我在农夫的家庭中出生，当我差不十岁多时就爆发了战争。父亲被征入伍，母亲就带我和三个妹妹乘船到了泰国。我们逃亡到泰国，后来父亲也跟着我们一起逃到泰国来。父亲受雇当三轮车夫，母亲受雇在家纺纱和织布。直到每个孩子长大而有自己的工作，父母亲就退休了。当母亲年纪大时，就患了糖尿病，然后她跌倒，臀部的骨头破裂要入医院开刀而治疗约两个月就往生，享年七十四岁。

小火焰

我父亲，虽然只念到小学四年级而已，但有关算术方面却都很熟练。他可以计算且想出很多号码，让他经常中了乐透。他有很多方法，例如：看以前的号码，然后用统计学来计算等等，这让喜欢玩乐透的人都来找我父亲。

谁看到都会睡不着

我母亲从小就很辛苦了，因为外公外婆很早就分手了，而母亲就交由姨妈抚养。所以母亲从两岁开始就成了孤儿，当长大能工作后，母亲被姨妈差遣做家务，如奴隶一样。一天要扛十公斤的稻米用来煮饭，每天要从远处挑水来装满家里的大器皿。虽然母亲工作多累，但都没获得他人的同情，甚至如果做事让姨妈不顺心的话，母亲还会被姨妈用大木条打，被用水桶敲打头部。有时候因此而流血，让母亲哭泣。

眼镜后的悲伤眼

เธอได้ล้มป่วยด้วยโรคลูคิวเมีย (มะเร็งในเม็ดเลือดขาว) ปลายปี 2548 หมอบอกว่า เธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 1 สัปดาห์ เพราะ โรคของเธอมาถึงระยะสุดท้ายแล้ว สองสามีภรรยารู้สึกเศร้าเสียใจมาก ทางออกสุดท้าย เขานึกถึงเพื่อนชาวพุทธ คือ ตัวผม พร้อมกับส่งคำถามว่า “หากมีคนมาบอกว่าภายในสัปดาห์นี้คุณจะต้องตาย ชาวพุทธเขาเตรียมตัวกันอย่างไร”

善恶参半

ทุกครั้งที่ลูกไปทำบุญบูชาข้าวพระและบุญใหญ่ที่วัด ลูกจะอธิษฐาน “ขอให้มีบ้านพร้อมที่ดิน และมีรถยนต์ 1 คัน” ต่อมาในปี 2545 อยู่ๆ คุณตาก็ได้ซื้อรถยนต์ให้ลูก 1 คัน โดยที่ลูกไม่เคยเอ่ยปากขอเลยค่ะ และลูกได้รับมรดกจากแม่บุญธรรม เป็นบ้านพร้อมที่ดินค่ะ ลูกจึงสมหวังในคำอธิษฐานทุกอย่าง ลูกจึงเชื่อมั่นในบุญสุดๆ เลยค่ะ

我想为你做每件事

ต่อมาในปี2532 เขาได้หย่าขาดจากภรรยาเรียบร้อย แล้วพาลูกไปเที่ยวอเมริกาอีกครั้ง หลังกลับจากอเมริกา เขาก็พาลูกนั่งรถไปดูคฤหาสน์หลังใหญ่ ซึ่งตั้งอยู่บนพื้นที่ขนาด 24 ไร่ ในย่านที่ไม่ห่างไกลจากเมืองหลวงของประเทศเบลเยี่ยม ขณะเดินชมคฤหาสน์เขาก็เปรยๆ กับลูกว่า “บ้านหลังใหญ่ขนาดนี้ ผมไม่ได้สร้างไว้เพื่ออยู่คนเดียวหรอกนะ”