สละชีวิตเป็นทาน(ปรมัตถบารมี)

หากว่าปราชญ์พึงเห็นแก่สุขอันไพบูลย์ เพราะยอมเสียสละสุขส่วนน้อย เมื่อผู้มีปัญญาเล็งเห็นสุขอันไพบูลย์แล้ว ก็ควรสละสุขส่วนน้อยเสีย

เตี่ย เตี่ย เตี่ย

ครั้งหนึ่ง ตอนที่ผมเรียนชั้นม.1 วันหนึ่งในชั่วโมงวิทยาศาสตร์ ผมและเพื่อนๆได้ทำการทดลองวิทยาศาสตร์ขึ้นที่ห้อง วันนั้นเพื่อนที่นั่งข้างๆ เกิดความคิดพิสดาร เขาได้จุดตะเกียงแอลกอฮอล์ แต่จุดแบบเอาตะเกียง 2 อันมาชนกัน พอเอียง แอลกอฮอล์ในตะเกียงก็หกออกมา ไฟก็ลุก แทนที่เขาจะวาง เขากลับโยนตะเกียงขึ้นด้วยความตกใจ แอลกอฮอล์ได้พุ่งมาหาโดนที่ศีรษะของผม ไฟได้ลุกไหม้ที่ศีรษะใบหน้าของผม จนผมแหว่งหาย ผมนึกว่าตัวเองจะต้องตาบอดเสียแล้วแต่โชคดีที่ไม่เป็นไร ผมรักษาตัวอยู่ 1 เดือนจึงหาย

ลักษณะนิสัยที่ไม่ดี เป็นสิ่งที่เปลี่ยนแปลงได้

อันลักษณะนิสัยที่ไม่ดีนั้นมิใช้เป็นตราบาปที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด แต่เป็นสิ่งที่เจ้าตัวเพาะขึ้นมาภายหลัง

จงทำความดีเสียก่อนที่จะหมดโอกาส

คนที่มัวประมาทมัวรอโน่นรอนี้อยู่ หรือผัดวัน ผัดเวลาอยู่ ก็มักจะหมดโอกาสที่จะทำสิ่งที่ควรทำ เมื่อถึงเวลาเรื่ยวแรงก็จะหมดไปเรื่อยๆ อายุก็มากขึ้นเรื่อยๆ

สิ่งที่ไม่เป็นสาระ ว่าเป็นสาระ

ผู้ใดเห็นสิ่งที่ไม่เป็นสาระ ว่าเป็นสาระ เห็นสิ่งที่เป็นสาระ ว่าไร้สาระ ผู้นั้นมีความคิดผิดเสียแล้ว ย่อมไม่ประสบสิ่งที่เป็นสาระ

ชีวิตเราของใคร

คำถาม : ผมคิดสงสัยว่าผู้ที่มีบุญคุณกับผม เช่น ช่วยหางานให้ทำ ให้ยืมเงิน ช่วยเหลืออะไรที่เราไม่มีทำให้เราสบายใจ โดยบางครั้งเราก็ไม่ได้ร้องขอ เขาเหล่านี้มีสิทธิ์กับชีวิตเรามากขนาดไหนครับ

ลูกครึ่งอิหร่าน บวชและสร้างพระ

ชายหนุ่มลูกครึ่ง ไทย-อิหร่าน ตอนเด็กๆ เขาเป็นเด็กที่เลี้ยงง่าย ความจำดี มีลักษณะเป็นผู้ใหญ่ตั้งแต่เด็ก ...เนื่องจากคุณพ่อ-คุณแม่ แยกทางกัน เขาได้ไปอยู่กับคุณพ่อซึ่งไม่ใช่ชาวพุทธ แต่เมื่ออายุได้ 21 ปี เขาตัดสินใจบวชเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนา เพราะเห็นว่า เป็นการทำความดีเพื่อทดแทนพระคุณพ่อ-แม่ ซึ่งคุณพ่อของเขาก็อนุญาต และอนุโมทนาบุญด้วย

ความรู้สึกของแม่เมื่อลูกชายบวชให้ ตอน เหมือนฝันที่เป็นจริง

คำกล่าวที่ว่า..ลูกเป็นดั่งแก้วตาดวงใจนั้น เป็นความจริงแสนจริงเจ้าค่ะ แล้วแม่ก็ทำทุกอย่างได้เพื่อลูก เริ่มตั้งแต่ตอนตั้งท้อง 9 เดือน ต้องยอมอดเปรี้ยว อดหวาน อดทานของที่ชอบ ต้องกินแต่ของมีประโยชน์ เวลาจะลุกจะนั่งก็ต้องค่อยๆ จะไปไหนมาไหนก็ต้องระวังเพื่อไม่ให้กระทบกระเทือนลูกในท้อง พอคลอดแล้วก็ตั้งใจเลี้ยงดูอย่างดี อย่างตัวลูกเอง..ถ้ามีอะไรดีๆอร่อยๆก็จะเก็บไว้ให้ลูกชายได้กินก่อนเสมอเลยค่ะ

คนพาล

คนพาล คือ คนที่มีใจขุ่นมัวเป็นปกติ เป็นผลให้มีความเห็นผิด ยึดถือค่านิยมผิดๆ และมีวินิจฉัยเสีย คือไม่รู้ว่าอะไรดี อะไรชั่ว อะไรควร อะไรไม่ควร

คนทั่วไปมักนึกไม่ถึงว่า ตนกำลังพินาศ

คนทั่วไปมักนึกไม่ถึงว่า ตนกำลังพินาศ เพราะวิวาททุ่มเถียงกัน ส่วนผู้รู้ความจริงเช่นนั้น ย่อมไม่ทะเลาะกันอีกต่อไป