จุดสว่างในความสว่าง

Inner Peace หรือ สันติสุขภายใน เป็นสิ่งที่ขาดแคลนมากในประเทศเซ้าท์แอฟริกา โครงการ Peace for Africa ที่จุดประกายขึ้นโดยท่านเจ้าอาวาสธัมมชโย (พระเดชพระคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์) จากมูลนิธิธรรมกาย ประเทศไทย จะได้รับการตอบสนองเป็นอย่างดีอย่างแน่นอน กระผมมีความตั้งใจที่จะนำสาสน์สันติภาพนี้ ไปยังสื่อมวลชนในเซ้าท์แอฟริกาให้ทั่วถึง

อยากเอาเธอไปฌาปนกิจ

ผู้หญิงคนหนึ่ง มีอาชีพเป็นช่างเสริมสวย เธอได้แต่งานกับตำรวจ ทั้งคู่อยากจะมีลูกมาก เมื่อเธอตั้งท้องครั้งแรก พอครบ 3เดือนก็แท้ง...ทั้งสองคนไม่ละความพยายามที่จะมีลูก เธอตั้งท้องอีก 4ครั้ง แต่ก็มีเหตุให้แท้งทุกครั้ง...ความปรารถนามาสมหวังในครั้งที่6 แต่กว่าเด็กจะคลอดออกมาได้ก็ต้องใช้วิธีผ่าตัด...สมใจเรื่องมีลูก แต่ต่อมา สามีกลับไปมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่น ทำให้เธอเคียดแค้น ผู้หญิงคนนั้น เป็นเวลาถึง 13ปี...แต่ด้วย DMC ทำให้เธอเปลี่ยนไป

เซียมซีหนีรัก

เมื่อเธอมาปฏิบัติธรรม ณ วัดพระธรรมกาย เธอมองเห็นกายมนุษย์ละเอียด นับแต่นั้น เธอก็ปฏิบัติธรรมมากขึ้น จนผลการปฏิบัติธรรมก้าวหน้ามาก...ในยามที่เธอหลับ กายละเอียดของเธอได้ออกไปรู้ไปเห็นเรื่องราวของคนอื่นๆมากมาย ซึ่งเมื่อเธอไปสอบถามแล้ว ปรากฏว่า เรื่องที่เธอได้รับรู้เป็นเรื่องจริง...แต่ด้วยความสงสัย เธอจึงเลิกปฏิบัติธรรม หันกลับไปใช้ชีวิตอย่างคนทางโลกโดยทั่วไป คือ กิน เที่ยว ทำงานหาเงิน ธรรมะของเธอก็ถอยลง อย่างน่าเสียดาย

เพราะตายได้ทุกเวลา จึงไม่รอช้า ปิดโมดูลทันที

ยิ่งเมื่อเดือนที่แล้ว ที่เกิดเหตุการณ์สลดขึ้นกับเพื่อนของสามีอีกคน เมื่อเพื่อนไปหยิบของในรถที่จอดอยู่หลังบ้าน แล้วเหยียบถูกงูเห่าแสงจันทร์ งูจึงกัดที่ข้อเท้า ส่วนเพื่อนก็คว้าเสียมมาตีงูจนตาย พร้อมกับตัวเองพิษงูกำเริบ ตายคาเสียม สามีทราบข่าวก็ยิ่งคิดว่า ความตายเกิดได้ทุกเวลา จะรอช้าไม่ได้ ต้องรีบสั่งสมบุญ ปรารภเหตุนี้สร้างบุญใหญ่อีกค่ะ โดยตัดสินใจปิดกองโมดูลทันที เมื่อวันธรรมชัย

อยากเอาเธอไปฌาปนกิจ

ผู้หญิงคนหนึ่ง มีอาชีพเป็นช่างเสริมสวย เธอได้แต่งานกับตำรวจ ทั้งคู่อยากจะมีลูกมาก เมื่อเธอตั้งท้องครั้งแรก พอครบ 3เดือนก็แท้ง...ทั้งสองคนไม่ละความพยายามที่จะมีลูก เธอตั้งท้องอีก 4ครั้ง แต่ก็มีเหตุให้แท้งทุกครั้ง...ความปรารถนามาสมหวังในครั้งที่6 แต่กว่าเด็กจะคลอดออกมาได้ก็ต้องใช้วิธีผ่าตัด...สมใจเรื่องมีลูก แต่ต่อมา สามีกลับไปมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่น ทำให้เธอเคียดแค้น ผู้หญิงคนนั้น เป็นเวลาถึง 13ปี...แต่ด้วย DMC ทำให้เธอเปลี่ยนไป

ม่วยหายช้ำ

เธอเกิดมาก็ถูกพ่อ-แม่ทอดทิ้งให้อยู่ในความดูแลของอาผู้หญิง เธอเป็นคนตัวเล็ก มีผิวไม่สวย พออายุประมาณ 13ปี ก็มีคนทักว่า โตขึ้นจะมีแต่คนเกลียด เธอเองก็สังเกตว่ามันเป็นอย่างนั้นจริงๆ...เธอเคยมีความสัมพันธ์กับชาวอังกฤษ จนมีลูกด้วยกัน แต่ด้วยเหตุที่เขาหลอกเธอ เธอจึงตัดสินใจหนีเขามา...เมื่อลูกของเธออายุได้ 7เดือน อาผู้หญิงได้ขอให้เธอกลับไปอยู่ด้วย แต่ครั้งนี้อาผู้หญิงไม่ได้ใจดีเหมือนแต่ก่อน และยังขัดขวางเธอในการมาสร้างบารมีกับหมู่คณะอีกด้วย

ไม่ได้อยากออกเลย

เรื่องราวชีวิตครอบครัวของพระธรรมทายาท ภาคเข้าพรรษา รุ่นที่19...โยมพ่อของท่าน การงานเจริญก้าวหน้ารวดเร็ว ได้รับตำแหน่งสูงๆ แต่เงินเดือนกลับไม่มากเมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ในตำแหน่งเดียวกัน...ตัวของท่านเอง เมื่อครั้งยังเป็นฆราวาส ไม่ว่าทำงานที่ใดมักจะอยู่ได้ไม่นาน กิจการนั้นๆมักจะอยู่ไม่ยืด ทำให้ท่านต้องเปลี่ยนงานบ่อยๆ แต่ท่านมักจะได้ตำแหน่งและเงินเดือนดีขึ้น...ทุกเรื่องราว...ที่นี่...มีคำตอบ

นั่งสมาธินี่แหละ มีความสุขที่สุดแล้ว

ทุกวันนี้ ลูกก็ยังเห็นองค์พระอยู่ พอทำใจนิ่งๆ ท่านก็จะผุดขยายขึ้นมาเหมือนเดิม เห็นทั้งหลับตา ลืมตา ที่น่าอัศจรรย์ คือ ขาของลูกไม่รู้สึกปวดอีกเลย นั่งได้สบายๆเป็นชั่วโมง เวลานั่งสมาธิ สามีของลูกก็จะมานั่งด้วยกัน พอนั่งเสร็จ ลูกจะหันไปทางสามี พร้อมกับยกนิ้วโป้งให้สามี แล้วพูดว่า "เยี่ยม...เลิศ...มาอนุโมทนาบุญกับฉันสิ" สามีก็จะ "สาธุ"

เซียมซีหนีรัก

เมื่อเธอมาปฏิบัติธรรม ณ วัดพระธรรมกาย เธอมองเห็นกายมนุษย์ละเอียด นับแต่นั้น เธอก็ปฏิบัติธรรมมากขึ้น จนผลการปฏิบัติธรรมก้าวหน้ามาก...ในยามที่เธอหลับ กายละเอียดของเธอได้ออกไปรู้ไปเห็นเรื่องราวของคนอื่นๆมากมาย ซึ่งเมื่อเธอไปสอบถามแล้ว ปรากฏว่า เรื่องที่เธอได้รับรู้เป็นเรื่องจริง...แต่ด้วยความสงสัย เธอจึงเลิกปฏิบัติธรรม หันกลับไปใช้ชีวิตอย่างคนทางโลกโดยทั่วไป คือ กิน เที่ยว ทำงานหาเงิน ธรรมะของเธอก็ถอยลง อย่างน่าเสียดาย

หนูน้อย ผู้มีดาวภายในเป็นเพื่อน

วันหนึ่งผมไปโรงเรียนและเห็นเด็กโตที่ชอบมารังแก กำลังเดินรี่เข้ามาหาผม ผมไม่รู้จะทำอย่างไร ก็เลยยืนนิ่งๆหลับตา แล้วนึกถึงดวงดาวในท้อง ผมจำได้ว่า ดาวจะเป็นเพื่อน แล้วดาวในท้องนั้นก็สว่างขึ้น เวลาผ่านไปสักครู่ ผมรู้สึกว่ามันเงียบผิดปกติ...พอลืมตาขึ้นมา แปลกมากเลยครับ เด็กโตเหล่านั้นก็หายไปเลย ไม่เข้ามาเตะต่อยเหมือนแต่ก่อน ตั้งแต่นั้นมา ผมก็ไม่รู้สึกกลัวใครอีกแล้ว