โทษของการไม่ต้อนรับแขก

ดิฉันไม่มีที่พึ่ง ไม่มีที่อยู่อาศัย นอนบนเตียงของคนตาย ที่เขาทิ้งไว้ในป่าช้า ดิฉันเป็นผู้ไม่มีภัยแต่ที่ไหนๆ บันเทิงอยู่ เพราะทานของท่านพระสารีบุตร ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ดิฉันมาครั้งนี้เพื่อจะไหว้ท่านพระสารีบุตรผู้เป็นนักปราชญ์

โทษของความอิจฉาริษยา

ฉันได้ทำบาปกรรมเอาไว้ จึงไปสู่เปตโลก ฉันอนุโมทนาทานที่ท่านให้แล้ว จึงไม่มีภัยแต่ที่ไหน ขอท่านพร้อมด้วยญาติทุกคน จงมีอายุยืนนานเถิด ขอท่านจงประพฤติธรรมและให้ทานในโลกนี้ แล้วจะเข้าถึงฐานะอันไม่เศร้าโศก เมื่อท่านกำจัดมลทินคือความตระหนี่พร้อมด้วยรากแล้ว ใครๆ ก็ติเตียนท่านไม่ได้ จักเข้าถึงโลกสวรรค์

กรรมของการห้ามคนบูชาพระเจดีย์

นรชนรู้โทษอันเกิดเพราะอำนาจความมัวเมาในความเป็นใหญ่อย่างนี้แล้ว พึงละความมัวเมาในความเป็นใหญ่เสีย แล้วประพฤติอ่อนน้อมต่อผู้ควรอ่อนน้อม ผู้ใดมีความเคารพในพระพุทธเจ้า พระธรรม และพระสงฆ์ ผู้นั้นเป็นคนมีปัญญา ย่อมได้รับการสรรเสริญในปัจจุบัน เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงสวรรค์

โทษของการห้ามลูกทำบุญ

คนเหล่าใดในโลกนี้ เป็นคนตระหนี่เหนียวแน่น ดีแต่ว่าเขา ทำการขัดขวางผู้อื่นที่ให้ทาน คนเหล่านั้นย่อมเข้าถึงนรก กำเนิดสัตว์ดิรัจฉานหรือยมโลก ถ้าหากถึงความเป็นมนุษย์ จะเกิดในสกุลคนยากจน หาเสื้อผ้า อาหาร ความสนุกสนานได้โดยยาก คนตระหนี่ปรารถนาสิ่งใดจากผู้อื่น เขาย่อมไม่ได้แม้สิ่งนั้นตามความปรารถนา นั่นเป็นเพราะผลกรรมในภพนี้ และภพหน้าก็ยังเป็นทุคติอีกด้วย

อานุภาพบุญมีจริงหรือ

ถ้าใครเคยทำความดีไว้ มีความประทับใจ ภาคภูมิใจในการทำความดีครั้งนั้นมาก เขาจะผูกพันนึกถึงอยู่ตลอดเวลา คิดทีไรก็ปลอดโปร่งโล่งใจ สบายใจทุกที จนเอาชนะโรคภัยไข้เจ็บได้อย่างอัศจรรย์

วิบากกรรมอะไรจึงต้องไปเกิดเป็นยักษ์

ยักษ์มี ๒ ประเภทใหญ่ๆ คือ ยักษ์โดยอุปมาอุปไมย หมายถึงคนใจยักษ์ทั้งหลายรูปร่างเป็นคนเหมือนเรา แต่ใจคอร้ายกาจ กับยักษ์ที่เป็นยักษ์จริงๆ

เป็นไปได้หรือไม่ถ้าจะมีพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นพร้อมกันบนโลกนี้

การเป็นพระพุทธเจ้าไม่ใช่ตำแหน่งผูกขาด จะมีทางเป็นไปได้หรือไม่ที่จะมีพระพุทธเจ้าเกิดขึ้นซ้อนกันในเวลาเดียวกัน หรือใกล้เคียงกันในโลกนี้

นรกของคนที่ชอบชนไก่ สูบบุหรี่ ดื่มสุรา

บาปอกุศลที่ได้เคยทำเอาไว้ในสมัยที่ยังมีชีวิต เช่น บาปที่ชอบเล่นพนันชนไก่ เป็นต้น ได้ช่องและชิงช่วงมาส่งผลก่อนผลแห่งวิบากกรรมจากการเล่นพนันชนไก่

มิตตวินทุกชาดก-ชาดกว่าด้วยโทษผู้ลุอำนาจความปรารถนา

ครั้งหนึ่งเมื่อสมเด็จพระพุทธศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าเทศนาข้อตัณหาอันเป็นสิ่งกว้างขวางไร้ขอบเขตจำกัด ณ พระเชตะวันมหาวิหารในนครหลวงแห่งมคธรัฐ พุทธวัจนในพระธรรมบทนี้ได้รับการจดจำต่อๆ กันว่าชนเหล่าใดมากำหนัดยินดีตัณหานั้น ชนเหล่านั้นก็เช่นผู้ถูกจักรกรดไว้

ตอนใส่บาตรถ้าไม่ได้เอาน้ำใส่ไปด้วยคนตายจะได้กินน้ำไหมคะ

ใครอยากได้บุญเรื่องถวายน้ำละก็ ขอแนะนำให้เอาน้ำไปถวายเติมให้เต็มแท็งค์น้ำของวัด หรือไปเจาะบ่อบาดาลถวายวัดที่กันดารน้ำจะดีกว่า ถ้าทำแบบนี้รับรองว่าเกิดไปกี่ภพกี่ชาติจะไม่มีวันอดน้ำแน่นอน