แม้มืดตื้อมืดมิด ก็มีสิทธิเข้าถึงธรรม

ไม่ว่าจะเห็นหรือไม่เห็นอะไร ลูกก็ขอแค่ให้ได้นั่งสมาธิ ไม่ยอมขาดเลย จนวันหนึ่งเหมือนลูกตกลงเหว แม้จะตกใจมาก แต่ยังครองสติได้ อยู่ในสภาวะที่พึงพอใจ สักครู่ลูกก็เห็นดวงสว่างเหมือนพระอาทิตย์ ขนาดเท่าฟองไข่ มีแสงสว่างอยู่ที่กลางท้อง ขณะนั้นความสุขก็พรั่งพรูแบบพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเป็นความสุขที่ไม่มีความทุกข์เจือปน เหมือนเอาความทุกข์ออกจากตัวไป กองไว้หน้าบ้าน

เป็นหญิงใจนักเลง ป่วยเป็นมะเร็งร้าย 4 ครั้งที่พยายามฆ่าตัวตาย สุดท้ายกลับได้เข้าถึงธรรม

เนื่องจากประสบกับความทุกข์มากเจอปัญหารอบด้าน รวมทั้งความทรมานจากโรคร้าย ทำให้เธอตัดสินใจฆ่าตัวตาย หลายครั้ง แต่ไม่ตายสมใจ ...ครั้งหนึ่ง เธอได้พระอาจารย์ที่ ธุดงคสถานเขาแก้วเสด็จ เป็นกัลยาณมิตร สอนให้เธอนั่งสมาธิ ปรากฏว่า เธอเห็นดวงแก้วใหญ่ใสสว่างอยู่กลางท้อง รู้สึกเป็นสุขอย่างยิ่ง ...นับตั้งแต่นั้นมา อาการป่วยของเธอหายได้อย่างอัศจรรย์ ชีวิตของเธอเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ...