ลัทธิการสร้างสายเลือดใหม่

ลัทธินี้ก่อตั้งโดยสาธุคุณผู้นำลัทธิชาวเกาหลี ซึ่งเหล่าสมาชิกเชื่อว่า ท่านผู้นี้คือบุคคลสำคัญที่เกิดมาเพื่อประกาศแก้ไขพระคัมภีร์ ไบเบิ้ลให้สมบูรณ์เป็นยุคสุดท้าย ผู้นำลัทธิและภรรยาจึงเป็นที่เคารพเลื่อมใสเสมือนเป็นศาสดาคนหนึ่ง และเป็นดุจเดียวกับบิดามารดาของสมาชิกทุก ๆ คน

ชีวิตรันทดแค่ไหน...ก็ไม่หวั่นไหวในการสร้างพระ

เธอเกิดมามีชีวิตที่แสนลำบาก...พ่อแม่ไม่ต้องการเพราะมีลูกมากแล้ว...พี่น้องก็ไม่รัก หนำซ้ำยังเอาเปรียบและรังแกอีกด้วย...แต่ด้วยจิตใจของยอดนักสร้างบารมี เธอไม่เคยย่อท้อในการทำบุญ นำเงินก้อนเดียวในชีวิตที่หามาได้ด้วยความลำบาก สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และยังเก็บเงินสร้างองค์พระให้กับพ่อแม่อีกด้วย...นอกจากนี้เธอยังทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญ สร้างองค์พระอีกหลายองค์

พ่อนึกบุญสร้างพระหยุดร้องไห้ทันที

อานิสงส์อันไม่มีประมาณของการสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว...พ่อของเขา ดื่มเหล้า สูบบุหรี่และเสพยา ในขณะที่เจ็บหนัก เขาได้สร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว จารึกชื่อของพ่อ และให้ท่านอนุโมทนาบุญ เมื่อพ่อของเขาละโลกแล้ว จะมีสภาพเป็นอย่างไร...หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นคนมี “ดวงกินผัว” ในอดีตทำกรรมมาอย่างไร...ที่นี่มีคำตอบ

เกือบตาย...เพราะโดนลอบยิง

ใครทำกรรมใดไว้ ดีหรือชั่วก็ตาม ตนจักต้องเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น ...ชายคนหนึ่ง เป็นคนขยัน มีความรับผิดชอบสูง มีลักษณะของผู้นำ จนทำให้ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ใหญ่บ้าน ...เนื่องจากในอดีตชาติ ได้เคยทำร้ายและฆ่าคนเอาไว้ ทำให้ในชาตินี้ เกือบถูกลอบยิง แต่เพราะกรรมยังไม่สุกงอมทำให้รอดพ้นมาได้ แต่ในที่สุดเขาก็หนีกรรมไม่พ้น ต้องตายเพราะเป็นโรคเส้นประสาททับเส้นเลือดฝอย ก่อนวัยอันควร...

คำวิงวอนจากลูกถึงพ่อติดเบียร์

เรื่องราวชีวิตครอบครัวของ เด็กชาย อายุ 11 ปี ลูกครึ่งไทย-เยอรมัน...คุณพ่อของเขาติดน้ำเมาอย่างมาก กลับมาจากที่ทำงานถึงบ้าน ก็ดื่มน้ำเมาไม่เคยสนใจครอบครัว ขนาดนอนป่วยรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล ยังต้องแอบดื่ม ต่อมา คุณแม่ของเขา ทนไม่ไหว ฟ้องหย่า...สุดท้าย คุณพ่อของเขาตัดสินใจฆ่าตัวตาย...ตัวเขาเอง แม้ว่าจะเป็นลูกชาวเยอรมัน แต่ก็ชอบการบวช เคยบวชเป็นสามเณร เพราะตั้งใจจะเอาบุญบวชช่วยคุณแม่ที่เจ็บป่วย และมีความตั้งใจว่าเมื่อโตขึ้นจะบวชตลอดชีวิต

อยากสร้างพระ จึงได้มาเจอกับหมู่คณะ

เรื่องราวของหญิงคนหนึ่ง เนื่องจากไม่ได้รับการสนับสนุนด้านการศึกษาตั้งแต่เด็กทำให้เธอต้องเปลี่ยนการเรียนจากสายสามัญ มาเรียนเป็นดีไซน์เนอร์ออกแบบเสื้อผ้าตั้งแต่อายุยังไม่ถึง 20 ปี...เมื่อเรียนจบเธอเป็นดีไซน์เนอร์ และช่างเสริมสวยที่มีฝีมือมาก เป็นที่ต้องการของโรงเรียนเสริมสวย และสถาบันเสริมความงามหลายแห่ง...ชีวิตผกผัน ทำให้เธอต้องไปเกี่ยวข้องกับการค้าประเวณีข้ามชาติ...ต่อมา ด้วยความคิดที่อยากจะทำบุญสร้างพระ ทำให้เธอได้มีโอกาสพบกับหมู่คณะ เส้นทางของการสร้างบารมีจึงได้เริ่มขึ้น

พ่ออุบาสิกาตาย ไปดุสิตบุรี

ตัวอย่างของการทำบุญอย่างต่อเนื่อง...ชายคนหนึ่ง เกิดในครอบครัวที่มีฐานะดี แต่ต่อมาก็ต้องมีชีวิตที่ลำบาก ต้องทำงานช่วยเหลือตัวเอง และยังต้องเลี้ยงดูญาติพี่น้องอีกด้วย...ภายหลังจากแต่งงาน และมีลูกแล้ว ได้มาพบกับหมู่คณะ และได้ทำบุญกับหมู่คณะอย่างต่อเนื่องเรื่อยมานานกว่า 10 ปี...ในช่วงสุดท้ายของชีวิต แม้จะป่วยด้วยโรคภัยไข้เจ็บ แต่ก็ได้ภรรยาและลูกสาว เป็นยอดกัลยาณมิตร อยู่เคียงข้าง คอยช่วยให้ตรึกระลึกนึกถึงบุญทั้งที่ทำให้ และที่ทำเอง...ละโลกแล้ว ได้อยู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง...

ลูกไม่ยอมให้ทำบุญ

สามี-ภรรยาคู่หนึ่ง ต่างก็รักในการสร้างบารมี นับตั้งแต่ได้พบกับหมู่คณะ ก็ได้ร่วมทำบุญกับหมู่คณะมาโดยตลอด แต่ก่อนสามีชอบดื่มน้ำเมา ถึงขั้นเป็นโรคแอลกอฮอล์ริซึ่ม เมื่อได้ภรรยาเป็นกัลยาณมิตรให้ เขาก็สามารถเลิกได้สำเร็จ...เมื่อวิบากกรรมตามมาทัน ทำให้ทั้งคู่ต้องประสบอุบัติเหตุ ภรรยาเสียชีวิต สามีบาดเจ็บสาหัส ต้องนอนอยู่แต่บนเตียง...สิ่งที่ผู้เป็นสามีเป็นห่วงอยู่ในตอนนี้ก็คือ ลูกๆของเขา ไม่เข้าใจในการสร้างบุญ สร้างบารมี...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของสามีภรรยาคู่นี้ ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา...แล้วท่านจะเข้าใจได้มากขึ้นว่า บุญนั้นสำคัญอย่างไร...

ออกลูกเป็นไข่

เราทำกรรมอย่างไร ก็จะได้รับผลอย่างนั้น...สามีภรรยาคู่หนึ่ง มีลูก 7 คน แต่ลูกคนที่ 1-2-3 และ 7 เมื่อคลอดมาแล้วอายุไม่ถึงขวบก็ตายหมด มิหนำซ้ำลูกคนที่หนึ่ง เมื่อคลอดออกมามีลักษณะเหมือนอยู่ในไข่...ผู้หญิงคนหนึ่ง มีโรคประจำตัวอยู่สองโรค โรคแรก คือ เธอจะมีอาการหัวใจเต้นผิดปกติ เคยทำสถิติเต้น 200 ครั้งต่อนาที และโรคที่สอง คือ มีอาการปวดท้องอย่างรุนแรง ปวดจนเป็นลม โรคทั้งสองนี้แม้จะเกิดขึ้นนานๆครั้ง แต่เกิดขึ้นทีไรเหมือนเกือบตายทุกที...มาร่วมกันศึกษาเรื่องราวเหล่านี้ ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา...

โดดเข้ากองไฟ

ผู้หญิงคนหนึ่ง ในวัยเด็กอยู่ๆเธอก็วิ่งเข้าไปในกองไฟ หลังจากนั้นเธอก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย แม้แต่เหตุการณ์ที่แม่ของเธอเสียชีวิต ต่อมาเมื่ออายุ 13 ปี เห็นแผลเป็นที่ขาและมือ ความจำจึงค่อยๆกลับคืนมา...ตลอดชีวิตของเธอมักจะได้รับการช่วยเหลือจากคนอื่นอยู่เสมอ ตอนที่แม่ของเธอตายเมื่อเธออายุ 2 ขวบ พ่อทิ้งลูกๆไปมีภรรยาใหม่ ขณะที่พี่ๆของเธอต้องทำงานหนัก แต่ตัวเธอเองกลับมีสามี-ภรรยาคู่หนึ่งมาขอไปเลี้ยง พ่อใหม่รักเธอมาก...เมื่อเธอแต่งงาน ก็ได้สามีที่ไม่เคยขัดขวางการทำบุญของเธอเลย...