มงคลที่ ๒๕ มีความกตัญญู - สุวรรณสาม ยอดกตัญญู
พระราชาได้สดับถ้อยคำอันอ่อนโยน จึงดำริว่าบุรุษผู้นี้ แม้ถูกเรายิงด้วยลูกศรล้มลงแล้ว ไม่ด่าบริภาษเรา ยังเรียกหาเรา ด้วยถ้อยคำที่อ่อนโยนน่ารัก น่าพอใจจึงเสด็จเข้าไปใกล้ สุวรรณสาม ตรัสว่า เราเป็นพระราชา
ฝากเร็วได้เร็ว...ฝากช้าได้ช้า
ผมกราบขอบพระคุณ พระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆนะครับ ที่ทำให้ผมและครอบครัวได้มีส่วนในบุญใหญ่ สร้างหลังคามหารัตนวิหารคด ผมคิดว่า การทำบุญก็เหมือนกับการฝากเงินกับธนาคาร คือ ถ้าเราฝากเร็ว เราก็จะได้ดอกเบี้ยเร็ว ถ้าฝากช้า ก็จะได้ดอกเบี้ยช้า ครอบครัวของผมเลือกที่จะฝากเร็วครับ
เป็นมารต้องตกนรก
คำถาม : มารทำชั่วต้องตกนรกไหมคะ กฎแห่งกรรมใช้กับพญามารได้หรือไม่คะ
ไม่ขอยอมแพ้
ลูกได้งานทำเป็นแม่บ้าน ที่ต้องทำงานทุกอย่าง ทั้งงานทำความสะอาดบ้านให้เรียบร้อยหมดจด ทำอาหาร เลี้ยงเด็ก และอื่นๆอีกมากมาย ถ้าจะเรียกลูกว่าคนใช้นั้นก็ยังไม่ถูกต้องเท่าไหร่หรอกนะคะ...เพราะความจริงลูกน่ะเป็นคนถูกใช้..
ต้นบัญญัติมารยาทไทย ตอนที่ ๒ บ่อเกิดของมารยาทไทย หมวดที่ ๑ สารูป
ถ้าพูดภาษาชาวบ้านก็เกี่ยวกับการรักษารูปของเรา คือ เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวและกิริยามารยาทต่าง ๆ ซึ่งของพระภิกษุท่านว่าไว้อย่างนี้ ข้อ ๑-๒ “ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักนุ่ง-จักห่มให้เรียบร้อย”
ผมขอหยัดสู้เพื่อกอบกู้พระพุทธศาสนา
ผลการปฏิบัติธรรมของพระธรรมทายาท ท่านทุ่มเทงานพระศาสนาตั้งแต่ครั้งยังไม่ได้บวช ตอนนั้นมาช่วยงานที่วัดทุกสุดสัปดาห์ เมื่อมีโอกาสมาบวชแล้วก็ได้อยู่ในเพศสมณะช่วยงานพระศาสนาด้วยการเป็นพระพี่เลี้ยงประจำอยู่ที่ จ.สุพรรณบุรี วันนี้ท่านมีความตั้งใจมุ่งมั่นในการธุดงค์เพื่อสถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์
ดวงตะวันแห่งโซโลมอน
เขาเคยผ่านสมรภูมิแห่งการต่อ สู้มาอย่างโชกโชน และเคยฆ่าคนตายอย่างหฤโหดมาแล้วด้วยตัวเลขที่เขาบอกว่าไม่มากนัก แต่ก็จำไม่ได้ว่ากี่ศพกันแน่ การตายจึงดูเป็นเรื่องปกติสำหรับเขา เมื่อฆ่าคนได้เขาก็รู้สึกภาคภูมิใจมากว่า “ข้านี่แหละเก่ง”
ชนะมารตั้งแต่ยังไม่ตรัสรู้ - พุทธประวัติ
พุทธประวัติ พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน
มารย่อมไม่สามารถทำลายบุคคล
มารย่อมไม่สามารถทำลายบุคคล ผู้ไม่ตกเป็นทาสของความสวยงาม รู้จักควบคุมการแสดงออก รู้ประมาณในโภชนาหาร มีศรัทธา และมีความขยันหมั่นเพียร เหมือนลมไม่สามารถพัดโค่นภูเขา
อาสวกิเลส
มารย่อมค้นไม่พบวิถีทางของผู้ทรงศีล ผู้อยู่ด้วยความไม่ประมาท ผู้หลุดพ้นจากอาสวกิเลส เพราะรู้ชอบ
