กุหลาบนานาชาติ ปูลาดบนเส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ตอนที่ 2
ลูกพระธัมฯ ต่างแดนทั้งชาวไทย และชาวต่างชาติ ต่างก็ปิติ ช่วยกันคัดสรรกุหลาบอันประณีตที่สุดมาร่วมบุญใหญ่ในครั้งนี้
ชีวิตก็เป็นอย่างนี้ ตอนที่ 7
การบวชของพระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลาย ผู้ทรงเพียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่ง เป็นเรื่องที่น่าทึ่งและน่าอัศจรรย์ใจเป็นอย่างยิ่ง
อานิสงส์ถวายน้ำดื่มแด่พระสงฆ์
ดิฉันได้พบพระภิกษุทั้งหลาย ผู้ได้รับความลำบากกาย กระหายนํ้าจึงขวนขวายถวายนํ้าดื่มกับท่าน ผู้ใดก็ตามที่ถวายนํ้าดื่มกับภิกษุทั้งหลายผู้กระหายนํ้า แม่นํ้าทิพย์หลายสายที่สวยงาม ดารดาษด้วยดอกไม้อันเป็นทิพย์ มีนํ้าใสเย็นก็จะบังเกิดขึ้นแก่ผู้นั้น ผู้ที่ได้ทำบุญไว้ดีแล้วย่อมได้มหาวิมานอันประเสริฐ สง่างาม นี้เป็นผลแห่งกรรมดีที่ดิฉันสร้าง
การจัดโต๊ะหมู่บูชาพระ 3 4 5 7 9 โต๊ะหมู่เฉลิมพระเกียรติ
การจัดโต๊ะหมู่บูชาพระของไทย มีข้อมูลการจัดโต๊ะหมู่บูชา 3 4 5 7 9 มีทั้งโต๊ะหมู่บูชาพระ โต๊ะหมู่เฉลิมพระเกียรติ
มูลกรรมฐานเรื่อง “ ทันตา ” ตอนที่ 1
ทันตา หรือฟันในปาก เป็นอวัยวะที่เรารู้จักและคุ้นเคยกันดี เพราะฟันเป็นอุปกรณ์ชิ้นเล็กๆ ที่คุณพ่อคุณแม่ให้มา เพื่อให้เราใช้ดำรงชีวิตตั้งแต่เรายังเป็นเด็กทารก
การเผยแผ่พระพุทธศาสนาในประเทศโซโลมอน
จดหมายรายงานความคืบหน้า การเผยแผ่พระพุทธศาสนา ณ ดินแดนอดีตมนุษย์กินคน
มหาธรรมกายเจดีย์กวักมือเรียกผมจากท้องฟ้า
วันหนึ่งขณะที่ผมขับเครื่องบินจะลงจอดที่สนามบินในประเทศไทย ผมก็ได้เห็นสิ่งมหัศจรรย์ที่สุดตั้งแต่ชีวิตผมเกิดมา นั่นคือ สิ่งก่อสร้างอันใหญ่โตสง่างาม สีทอง ทรงกลม แลเห็นเด่นชัดจากเครื่องบิน เป็นภาพที่สะดุดตาและมีพลังดึงดูดใจ ผมมีความรู้สึกว่า สถานที่แห่งนี้ได้กวักมือเรียกผมอยู่ตลอดเวลา จากนั้นผมก็พยายามเสาะแสวงหาว่าสถานที่แห่งนี้คืออะไรและผมจะมาถึงได้อย่างไร
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 154
สุวโปดกเห็นว่าโอกาสมาถึงตนแล้ว จึงได้แสร้งตีหน้าเศร้า พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงสะอื้นว่า “สาลิกาจ๋า หากว่าเธออยากรู้จริงๆ ฉันก็จะเปิดเผยความในใจของฉันให้เธอฟัง”
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 153
“โอว...สาลิกาจ๋า เธอช่างดีเหลือเกิน ฉันได้คุยกับนางนกสาลิกามามากต่อมาก ยังไม่เคยเห็นใครที่ทั้งสวยและจิตใจงดงามอย่างเธอมาก่อน” คำป้อยอของสุวโปดกเห็นจะถูกอกถูกใจของนางสาลิกาอย่างมาก มิตรภาพแรกพบระหว่างนกทั้งสองกำลังเป็นไปได้อย่างสวยงาม ด้วยวาจาอันไพเราะที่ต่างฝ่ายต่างมีให้ซึ่งกันและกัน
จดหมายพระธรรมทายาท
พวกกระผมต้องอยู่กันแบบทำไปใช้ไปครับ กลางวันช่างก็มาทำ กลางคืนพระก็จำวัด บรรยากาศที่นี่ในตอนแรกจึงค่อนข้างจะทุลักทุเลพอสมควร แต่ก็ทำให้ทุกรูปรักและสามัคคีกันมาก สมเป็นรุ่นบุกเบิกจริงๆ