พระพ่อที่ดีที่สุดของกระผม

พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ กระผมชอบเป็นพระ เพราะพระเป็นเพศภาวะที่ดีที่สุดในชีวิตในสังสารวัฏ เป็นเพศภาวะที่สง่างาม เหมือนกับอัศวินนักรบที่มีพลังวิเศษอยู่ในตัว ที่คอยสู้รบกับกิเลสในตัวอย่างอาจหาญ พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ การสู้กับกิเลสในตัวของกระผมได้เกิดขึ้นแล้วครับ ซึ่งกระผมก็สู้โดยใช้วิธีที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอก ก็คือ “จะมีอะไรง่ายไปกว่า การไม่คิดอะไรเลย แล้วได้ในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต”

ความสุขที่เกิดจากการปฏิบัติธรรมอย่างถูกวิธี

ผมสามารถเห็นดวงแก้วได้เป็นเวลานานๆ เพราะผมรู้วิธีการปฏิบัติแล้ว ขั้นแรกคือ เอาขาขวา ทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย และให้นิ้วชี้มือข้างขวาจรดนิ้วหัวแม่มือข้างซ้าย จากนั้นก็หลับตาเบาๆ ผ่อนคลายกล้ามเนื้อทั้งหมดในร่างกาย ตอนนี้ผมนึกถึงดวงแก้วไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 แล้วภาวนาว่า “สัมมา อะระหัง” จากนั้นผมจะรู้สึกผ่อนคลายมากๆ แล้วผมก็เห็นดวงแก้ว เกิดขึ้นมาที่กลางท้อง

ชีวิตใหม่ในเส้นทางบุญ

เมื่อจิตสงบ ความปีติสุขก็แผ่ขยายซาบซ่านไปทั้งตัว เกิดอาการเย็นคล้ายขนลุกเกลียว ปรากฏแสงสว่างขึ้นที่ศูนย์กลางกาย จากจุดเล็กๆขยาย ใหญ่ขึ้นๆ เป็นแสงจ้าที่เหมือนโลหะสเตนเลสสะท้อนแสงกับดวงอาทิตย์ แต่นุ่มนวลไม่แสบตา นิ่งอยู่กับสภาวะนั้นไปสักพัก ก็เห็นองค์พระผุดซ้อนขึ้นมาและขยาย ใหญ่ขึ้นๆ

เมื่อใจหยุด ใจสงบ ก็ได้พบคนที่คอยอยู่

พระพักตร์ขององค์พระซ้อนสนิท กลายเป็นใบหน้าของลูก ท่านซ้อนทับพอดีตัวลูก ท่านใสมากๆค่ะ ตอนนี้ลูกกลายเป็นพระ เราเป็นท่าน ท่านเป็นเรา แต่ก่อนลูกเคยฟังเพลง “เขาคอยคุณอยู่” ก็ไม่เข้าใจว่า “ใครนะที่จะคอยเราอยู่” แต่ตอนนี้ลูกรู้แล้ว เข้าใจแล้วว่า ใครคนหนึ่งที่คอยเราอยู่ คือ ใคร ลูกรู้สึกมีความสุขมากค่ะ

นั่งสมาธิจนสบายใจ ความไม่สบายกายก็หายหมด

ช่วงก่อนหน้านี้ ผมมักจะปวดหัว ไม่สบายจมูก คือน้ำจมูกไหลบ่อยๆ แล้วหัวใจก็ไม่ดี รู้สึกเจ็บๆที่ใจ พอได้นั่งสมาธิ มีความสบายใจ ความไม่สบายกายก็หายหมดเลย

สิ่งที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิตของลูกผู้ชาย

กิจกรรมประจำวันของความเป็นพระ คือ การปฏิบัติธรรม กระผมรู้สึกว่ากิจวัตร กิจกรรม ที่ผ่านไปในแต่ละวัน เป็นช่วงเวลาที่กระผมมีความสุขที่สุดในชีวิตของการเกิดมาเป็นมนุษย์ เพราะกระผมได้เป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย ได้อยู่ในเพศภาวะที่ประเสริฐที่สุด การที่ได้นุ่งห่มผ้ากาสาวพัสตร์ซึ่งเป็นธงชัยของพระอรหันต์ เป็นสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิตของลูกผู้ชายครับ

ผลการปฏิบัติธรรมจากไต้หวัน

ก่อนหน้านี้ ผมเคยเข้าใจว่าคนจะนั่งสมาธิบรรลุธรรมได้ ต้องนั่งตัวตรง ต้องศึกษามามาก มีภูมิปัญญามหาศาล มีหลักการในชีวิตมากมาย แต่พอผมได้ฟังว่า แค่วางใจสบายๆก็สามารถเข้าถึงได้ ผมยอมรับเลยว่าตอนนั้นไม่เชื่อเลย จนกระทั่งวันที่ผมได้เห็นดวงใสๆ ผมจึงเปลี่ยนความคิดของผมทั้งหมด ผมรู้แล้วว่า "การทำสมาธิไม่เกี่ยวกับ IQ แต่ขอเพียงทำถูกวิธีเท่านั้น" หลังจากนั้นเป็นต้นมาผมจึงรักการนั่งสมาธิมาก

เริ่มต้นนับหนึ่งที่ตัวเรา

เพราะตอนนี้สังคมขาดศีลธรรม คนขาดจิตสำนึก สังคมก็เลยเฟะ ในฐานะที่ลูกเป็นครูและเป็นผู้บริหาร เราต้องเริ่มต้นนับหนึ่งที่ตัวเรา ถ้าเราไม่นับหนึ่ง สอง...สาม...ก็จะไม่มี ลูกคิดว่าสิ่งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทำ โดยการเป็นผู้ที่ดำริและเริ่มต้นนับหนึ่งก่อน ตอนนี้ได้ทำให้เกิดแรงบันดาลใจให้กับลูกและคุณครูเป็นจำนวนมาก ที่จะช่วยกันก้าวเดินต่อไป

ความสุขเหนือจินตนาการ

เพราะแม้นว่าถ้าผมเป็นมหาเศรษฐีที่รวยขนาดไหน แต่จะช่วยคนทั้งโลกนั้น คงช่วยได้ยาก เอาอะไรไปให้ก็ไม่เพียงพอ สักวันก็หมด แต่ถ้าเอาธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไปมอบให้เขา เราให้ได้ทั้งโลก ให้เท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมด ให้อริยทรัพย์ดีกว่าให้โลกียทรัพย์ งานของนักบวชจึงเป็นงานที่แท้จริงของชีวิต

ผมจะคอยปกป้องพระพุทธศาสนา

ก่อนหน้านี้ ใครเห็นกระผมเป็นต้องทำความเคารพ เพราะกระผม คือ ท่านผู้จัดการ และมีลูกน้องมากมาย เป็นตัวแทนบริษัทในต่างประเทศ กระผมรู้ดีว่าลูกน้องยังต้องการความรู้ความสามารถของกระผมเพื่อดำเนินธุรกิจข้ามชาติต่อไป แต่กระผมก็มีเหตุผลที่ทำให้กล้ามาบวช คือ ถ้าเราไม่ช่วยรักษาพระพุทธศาสนาไว้เสียแต่ตอนนี้ ก็คงไม่มีวัดไว้สร้างคนดี แล้วเราจะดำเนินธุรกิจบนโลกที่ไร้คนดีได้อย่างไร