นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง

ความหิวเป็นโรคอย่างยิ่ง สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์อย่างยิ่ง บัณฑิตทราบเนื้อความนั้นตามความจริงแล้ว พึงกระทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน เพราะพระนิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง

ปราสาทคือปัญญา

ความประมาทนั้นสามารถบรรเทาได้ด้วยความไม่ประมาท คือค่อยๆ ถ่ายถอนความประมาทออกทีละน้อย แล้วเพิ่มพูนความไม่ประมาทเข้าไปแทนที่ เหมือนถ่ายเทน้ำเก่าอันขุ่นออกแล้วใส่น้ำใหม่ที่ใสสะอาดเข้าไป พยายามรักษาความไม่ประมาทที่ทำได้แล้วมิให้เสื่อมลงไปอีก กีดกันความประมาทที่ห่างไปแล้วมิให้เข้ามาอีก ดวงใจที่ห่างจากความประมาท อยู่ด้วยความไม่ประมาท มีสติระวังรอบคอบ ย่อมก่อให้เกิดปัญญา ปัญญานั้นว่องไว คล่องแคล่ว ปัญญานั้นสูงส่งดุจปราสาท กล่าวคือ ทิพยจักษุอันบริสุทธิ์ สามารถเห็นสัตว์ทั้งหลายผู้เคลื่อนจากภพอยู่ (จุติ) และเกิดอยู่ (ปฏิสนธิ) เหมือนคนยืนอยู่บนปราสาท มองลงมาเห็นคนยืนอยู่เบื้องล่างรอบๆ ปราสาท อนึ่ง เมื่อคนทั้งหลายเศร้าโศกอยู่ เพราะพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักบ้าง เพราะพบกับความเสื่อมจากญาติจากโภคะบ้าง เพราะประจวบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รักบ้าง บัณฑิตย่อมไม่เศร้าโศก เพราะได้มองเห็นความจริงเสียแล้ว มองเห็นความสุขและความทุกข์อย่างโลกๆ โดยความเป็นของเสมอกันคือ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และไม่มีตัวตน มีแต่กระแสอันไหลเชี่ยวแห่งกลุ่มธรรมอันหนึ่ง นักปราชญ์เช่นนั้นย่อมมองเห็นคนพาลเป็นผู้น่าสังเวช สงสารเหมือนผู้ยืนอยู่บนภูเขามองเห็นคนยืนอยู่ที่เชิงเขา

มงคลที่ ๓๔ ทำพระนิพพานให้แจ้ง - บัณฑิตผู้แสวงหาทางพ้นทุกข์

ในขณะนั้นเอง ดวงตาเห็นธรรมได้บังเกิดขึ้นกับท่านอชิตะ และท่านได้ทูลถามถึงข้อควรปฏิบัติ โดยกล่าวถามอย่างชาญฉลาดว่า "ชนผู้ได้เห็นธรรมแล้ว และชนผู้ยังต้องศึกษาอยู่ สองพวกนี้มีอยู่ในโลกเป็นอันมาก พระองค์มีปัญญาแก่กล้า ขอทรงโปรดตรัสบอกวิธีการปฏิบัติแก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด"

คบคนดีเป็นศรีแก่ตัว

การคบคนดีเป็นศรีแก่ตัว แต่ทั้งๆ ที่รู้อย่างนี้คนที่ขาดปัญญาและขาดสติก็ยังหลงไปคบกับคนที่เลวคนที่สังคมรังเกียจอยู่ดี โดยหารู้ไม่ว่านั่นคือทางหายนะของตน

ศศินา วิมุตตานนท์ "เติมบุญด้วยการสวดมนต์ทุกวัน"

ศศินา บอกด้วยว่า โดยส่วนตัวแล้วเป็นคนเชื่อในเรื่องของวิบากกรรม เนื่องจากถ้าเราได้ดูคนทุกระดับชั้น ใช่ว่าทุกคนจะมีแต่ความสุข หรือใช่ว่าทุกคนจะมีแต่ความทุกข์ ภาพรวมแล้วทุกคนจะมีสุขทุกข์ปะปนกันไป หากถามว่าความสุขหรือทุกข์นั้นเกิดมาจากอะไร ตรงนี้ก็ต้องมีเหตุทำให้เขาสุข และทุกข์ก็มีเหตุทำให้เขาทุกข์ ถ้าเราได้ศึกษาพระไตรปิฎกหรือธรรมะมากขึ้น จะรู้ทันทีว่า เราเกิดมาพิการแบบนี้เป็นเพราะวิบากกรรมที่เราทำอะไรไม่ดีไว้ หรือเราเกิดมามีหน้าตาผิวพรรณผ่องใส เพราะว่าเราทำอะไรมา

จดหมายจากเด็กใต้ และ สกู๊ปพิเศษ

ก่อนที่จะนั่งสมาธิก็รู้สึกว่า ตัวเองเหนื่อยเมื่อยล้า ความจำไม่ค่อยดี แต่ตอนนี้นั่งสมาธิแล้ว ความจำดีขึ้น เวลาทำการบ้าน ก็จะนั่งสมาธิก่อนทุกวัน ทำให้ทำการบ้านก็จะถูกทุกข้อ เพราะเรามีสติ เวลานั่งก็จะเอาเท้าขวาทับเท้าซ้าย มือขวาทับมือซ้าย พร้อมทั้งภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปด้วย

บัณฑิตควรตักเตือนกัน

คนเราควรเตือนสติกัน ควรแนะนำกัน และควรห้ามปรามกันจากอกุศลกรรม คนที่ทำเช่นนั้น ย่อมเป็นที่รักของคนดี แต่ไม่เป็นที่รักของคนไม่ดี

ส่องธรรม ล้ำภาษิต : ผู้เตือน - ผู้ถูกเตือน

ผู้เตือนเตือนจนผู้ถูกเตือนกลัว ผู้ถูกเตือนมีปฏิกิริยาจนผู้เตือนไม่กล้าเตือน

พิธีเปิด โครงการศูนย์การเรียนรู้ทางพระพุทธศาสนา

อธิบดีกรมการศาสนา เป็นประธานเปิดโครงการศูนย์การเรียนรู้ทางพระพุทธศาสนา (ต้นแบบ) ณ วัดโรงธรรมสามัคคี อำเภอสันกำแพง จังหวัดเชียงใหม่

Negative Thinking ในตัวคุณ บอกอะไร!

หลายครั้งที่มนุษย์เรามักจะโทษสถานการณ์ภายนอกที่ทำให้ตัวเองย่ำแย่มากกว่าจะโทษตัวเอง ไม่ว่าจะโทษคนอื่น โทษการเมือง รัฐบาล หรือแม้กระทั่งโทษ “ดวงชะตา” ที่ร้ายไปกว่านั้น บางครั้งก็โทษ “พ่อ แม่” ที่เลี้ยงเรามา ไม่ดี