ธัมมัทธชชาดก ชาดกว่าด้วยพูดอย่างหนึ่งทำอย่างหนึ่ง

มีภิกษุอยู่รูปหนึ่งเป็นผู้ที่ชอบพูดจาโป้ปดอยู่เสมอ คำพูดอย่างหนึ่งแต่การกระทำอีกอย่างหนึ่งจนเป็นที่ระอาใจในหมู่ภิกษุสงฆ์ด้วยกัน ภิกษุทั้งหลายได้พาภิกษุที่ชอบโกหกไปเข้าเฝ้าองค์พระศาสดาเพื่อให้พระองค์ได้ชี้แนะตักเตือน

นักวิทย์รู้แล้วเกาแล้วหายคันเพราะเหตุใด

โรคฝี-หมวดโรคภัยไข้เจ็บ

โรคฝี ประกอบ ฝีที่ศีรษะ ฝึกลางฝ่ามือ ฝีที่ตับ ฝีที่ท้อง ฝีที่ก้น ฝีขึ้นที่ทวารและหลังบ่อยๆ ฝีที่ขาหนีบและฝีดาษ เกิดจากกรรมการฆ่า การสั่งทำร้าย

สกุณาชาดก ชาดกว่าด้วยที่พึ่งให้โทษ

ในกาลก่อนพระภิกษุเมื่อออกบวชแล้ว ต่างก็มีวิธีในการแสวงธรรมต่างกันออกไป บ้างก็ศึกษาพระธรรมในพระอาราม บ้างก็ในป่าใหญ่ ดังเช่นภิกษุบวชใหม่รูปหนึ่งได้เลือกออกไปปฏิบัติธรรมในป่าแห่งหนึ่ง เมื่อเข้าฤดูแล้งป่าที่เคยชุ่มชื่นก็แห้งแล้งร้อนระอุ เมื่อกิ่งไม้ใบไม้เสียดสีกันมากๆ ก็เกิดเป็นเปลวไฟลุกไหม้ลามมาถึงบรรณศาลาของภิกษุ เมื่อไฟมอดลงบรรณศาลาของภิกษุก็เหลือแต่ซากเถ้าถ่าน ภิกษุจนปัญญาที่จะสร้างศาลาใหม่ได้ จึงออกจากป่าไปขอความช่วยเหลือจากชาวบ้าน

สมาธิมิใช่แค่เพียงความผ่อนคลาย

สิ่งที่คอร์ส The Middle Way ให้เรานั้น เกินกว่าการผ่อนคลายมาก เพียงเข้าวันที่สองของคอร์ส 4วัน ดิฉันตัวโล่งว่างเหมือนอากาศ แล้วก็ว่างเท่าอากาศ แล้วใจก็สัมผัสกับศูนย์กลางกายได้อย่างรวดเร็ว สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาอีกไม่นานโดยไม่คาดคิดมาก่อนก็คือ ดิฉันได้เห็น กรวยหงาย ปรากฏที่ศูนย์กลางกาย ปลายแหลมลงไปข้างล่าง ดิฉันก็เล่าให้พระอาจารย์ฟังค่ะ ท่านก็ยิ้มๆไม่ยอมบอกใบ้อะไรว่า ทำไมดิฉันถึงได้เห็นกรวยหงายที่ศูนย์กลางกาย

บรรลุเป้า เข้าถึงธรรม

กระทั่งวันที่ 23 กันยายน วันที่ลูกได้ชิตังเมปิดโมดูล ลูกปลื้มมากโดยเฉพาะคำอวยพรของพระเดชพระคุณหลวงพ่อให้ลูกได้เข้าถึงธรรม ครั้นลูกกลับมาบ้านอธิษฐานจิตขอพรจากพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ จึงตั้งใจเพิ่มชั่วโมงนั่งธรรมะ จากวันละ 1ชั่วโมง เป็น 2ชั่วโมง

Change The World In โจฮันเนสเบิร์ก เซ้าท์อาฟริกา

คอร์สสมาธิ The Middle Way Once More ครั้งที่ 15 จัดขึ้นระหว่างวันที่ 11-15 มีนาคม 2555 มีสมาชิกทั้งคนไทย คนฝรั่งผิวขาว และคนพื้นเมืองผิวสี ซึ่งทุกท่านล้วนมีประสบการณ์สมาธิที่คล้ายคลึงกันอย่างน่าอัศจรรย์ ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันว่า “สันติสุขภายใน”

สุวรรณกักกฏชาดก ชาดกว่าด้วยปูทองผู้ฉลาด

พระศาสดาเมื่อประทับอยู่ ณ พระวิหารเชตวัน ทรงปรารภการ เสียสละชีพของพระอานนทเถระเพื่อพระองค์ ดังนี้แล้วพระองค์จึงทรงนำเรื่องในอดีตมาสาทกดังต่อไปนี้...กาลครั้งหนึ่งนานพระโพธิ์สัตว์เกิดเป็นพราหมณ์ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีอาชีพกสิกรรม

เทพธิดาวิมานแก้วประกายเพชร

ก่อนที่คุณแม่ของลูกจะเสียชีวิตหลายวัน คุณแม่ของลูกก็มีความรู้สึกลึกๆ ว่า “ตัวท่านเองคงจะอยู่สร้างบุญได้อีกไม่นาน

สร้างบุญอะไรดีกว่า

สำหรับผู้รักการสร้างบุญมักมีคำถามบ่อยๆ ว่า ทำอะไรได้บุญมากกว่ากัน ครั้นพอรู้ว่า ความดีนั้นได้บุญมากกว่าความดีนี้