คนดีที่หนึ่งเลย, หาที่สุดไม่ได้, สุดหาสิ่งใดจะเทียบได้

คุณพ่อ เป็นคนขยันทำงาน ใจดี รักครอบครัว ไม่เจ้าชู้ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ มัธยัสถ์ ท่านรักและผูกพันกับคุณแม่มากแม้ว่าจะโดนคลุมถุงชนให้แต่งงานกับคุณแม่ก็ตาม ท่านทั้งสองอยู่ร่วมกันเป็นเวลาถึง 48 ปี

ทาลิปสติกทีไร เกือบตายทุกที

นอกจากนี้ตั้งแต่โตเป็นสาว เริ่มรู้จักทาลิปสติก แต่ลูกทาลิปสติกไม่ได้ เกือบทุกครั้งที่ลูกทาลิปสติกไม่ว่ายี่ห้อไหน ชนิดไหนก็ตาม พอทายังไม่ทันทั่วปาก ลูกแทบขาดใจตาย

ขอเขามาได้เดี๋ยวเดียว

หลังจากที่คุณหมอได้พิสูจน์ว่าคุณปู่เสียชีวิตแล้ว อยู่ดีดี เวลาประมาณ 3 ทุ่ม คุณปู่ก็ฟื้นขึ้นมา แล้วพูดกับพ่อของลูกว่า....

เซียมซีหนีรัก

เมื่อเธอมาปฏิบัติธรรม ณ วัดพระธรรมกาย เธอมองเห็นกายมนุษย์ละเอียด นับแต่นั้น เธอก็ปฏิบัติธรรมมากขึ้น จนผลการปฏิบัติธรรมก้าวหน้ามาก...ในยามที่เธอหลับ กายละเอียดของเธอได้ออกไปรู้ไปเห็นเรื่องราวของคนอื่นๆมากมาย ซึ่งเมื่อเธอไปสอบถามแล้ว ปรากฏว่า เรื่องที่เธอได้รับรู้เป็นเรื่องจริง...แต่ด้วยความสงสัย เธอจึงเลิกปฏิบัติธรรม หันกลับไปใช้ชีวิตอย่างคนทางโลกโดยทั่วไป คือ กิน เที่ยว ทำงานหาเงิน ธรรมะของเธอก็ถอยลง อย่างน่าเสียดาย

ทหารอากาศขาดรักได้ แต่ทหารเรือขาดรักไม่ได้

พ่อของลูกเป็นทหารเรือ เป็นคนเจ้าชู้ มีภรรยาน้อย ชอบดื่มเหล้า เมามาก็จะพาลหาเรื่องทะเลาะกับแม่เป็นประจำ จนกระทั่งวันหนึ่ง พ่อกับแม่ทะเลาะกันเพราะพ่ออยากไปอยู่กับเมียน้อย พ่อได้ตีแม่จนเลือดอาบ พ่อกับแม่จึงแยกทางกันอย่างถาวร ซึ่งขณะนั้นพ่ออายุใกล้ 60 ปีแล้ว

มัวแต่ทำชักช้าอยู่

บ่อยครั้งที่น้ำตาของลูกไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวเพราะลูกสงสารเขา และรู้สึกร้าวรานใจในทุกครั้งเมื่อได้ยินเขาตัดพ้อเสมอๆว่า “ หนูเป็นอย่างนี้..ให้หนูตายไปซะเลยดีไหม..” หรือบางทีเขาจะพูดกับยายเขาบ่อยๆว่า “ยายจ๊ะ..หมอนของหนูใบนี้มันนิ่มดีหนูชอบ หากหนูตายไปแล้วเอาใส่โลงไปให้หนูด้วยนะจ๊ะ”

เธอเป็นหัวใจของฉัน

เราทั้งสองชอบทำบุญมาก ไม่ว่าจะเป็น ทอดผ้าป่า , ทอดกฐิน , ถวายภัตตาหาร โดยเฉพาะฤดูหนาวทำบ่อย คือ ถวายอังสะ , หมวกไหมพรม , ผ้าห่ม ทำชนิดเรียกว่า เดินสายทำบุญ คือเดินทางไป ถวายไป เช่นถวายภัตตาหาร , สังฆทาน , เครื่องกันหนาว ทีเดียวหลายๆวัด ของหมดตรงไหนก็ซื้อที่นั่น พักค้างคืนที่จังหวัดนั้น แล้วเช้าตีสาม ก็เดินทางไปทำบุญกันต่อ โดยแม่ครัวจะทำครัวกันในรถเลย

มอเตอร์ไซด์ไต่ถัง

คุณแม่ของลูก หมอบอกว่า เป็นเส้นโลหิตตีบ แต่รักษาไม่หาย พอปี 2546 ลูกได้ชวนให้แม่ทำบุญหล่อหลวงปู่ทองคำ ไม่นานแม่ก็หาย เดินได้เป็นปกติ (ทำไมแม่จึงหาย เป็นเพราะบุญที่หล่อหลวงปู่ ช่วยให้หายจริงหรือเปล่า )

เสียงวิญญาณจากโทรศัพท์

วันหนึ่ง มีผู้หญิงคนหนึ่งโทรศัพท์มา ขอ พูดกับคุณน้าของลูก น้องชายของลูกตอบว่า คุณน้าตายไปหนึ่งปีแล้ว หญิงคนนั้นถามว่า “เป็นไปได้อย่างไร ก็คุยกันอยู่ทุกคืนมาเป็นเดือนแล้ว”

รักจริงๆ

เขาเล่าว่าไปเรียนวิศวะช่างยนต์ และได้ทุนจะไปเรียนต่อที่ประเทศญี่ปุ่น แต่ก็ต้องสละสิทธิ์ไปเพราะที่บ้านซึ่งทำธุรกิจขายยาเกิดวิกฤตใหญ่ เป็นหนี้จำนวนมากถึง 10 ล้านบาท (เมื่อเกือบ 30 ปีก่อนนะคะ) และมีเรื่องต้องขึ้นโรงขึ้นศาลกัน พี่น้องก็หนีหมดไม่มีใครรับผิดชอบ เขาจึงอาสามารับภาระหนี้สินทั้งหมดแทนพ่อ ซึ่งในตอนนั้นเขาอายุเพียง 22 ปี ลูกสงสารเขามาก