พลิกชีวิตด้วยบุญกฐิน ตอน เพราะเป็นประธานกอง..เลยได้ร้านเหลือเชื่อ !!!

หลวงพ่อคะ แต่ก่อนลูกก็มีบ้าน มีรถใช้อยู่ดีๆค่ะ แต่พอมาทำธุรกิจขายตรง ชีวิตก็พลิกเลยค่ะ แต่ไม่ใช่พลิกรุ่งนะคะ แต่เป็นพลิกร่วงค่ะ..หล่นตุ๊บลงมา จนติดหนี้ติดสิน ทั้งบ้านทั้งรถโดนยึดไม่เหลือเลยค่ะ ลูกจึงต้องผันตัวเองมาเป็นแม่ค้าแผงลอยเร่ร่อนขายของตามตลาดนัด

พลิกชีวิตด้วยบุญกฐิน ตอน บุญประธานกองเปลี่ยนชีวิตให้พลิกไปแบบชิวๆ

หลวงพ่อคะ ตั้งแต่เด็ก..ชีวิตของลูกไม่มีทางเลือกอะไรเลยค่ะ เหมือนเป็นชีวิตที่ถูกจับโยนเข้าไปสู่ภาวะอันเลวร้ายตลอดเวลา เมื่อคุณแม่ฆ่าตัวตาย ลูกจึงกำพร้าแม่ตั้งแต่เล็ก และคุณพ่อก็เป็นเพียงข้าราชการเงินเดือนน้อย ต้องกู้หนี้ยืมสินมาเป็นค่าใช้จ่าย เพื่อเลี้ยงทุกชีวิตที่เหลืออยู่ บางวันลูกไม่มีเงินค่ารถ หลังเลิกเรียนก็ต้องเดินกลับบ้าน

ปลื้ม..เพราะกฐินนี้ “ชิตัง เม” ตอน M แรกของชีวิตแม่ค้าข้างถนน

ก่อนเข้าวัดลูกตกระกำลำบากมาก มีชีวิตแบบหาเช้ากินค่ำ โดยรับจ้างเย็บผ้ามีรายได้แค่วันละ 79 บาท ส่วนสามีก็เป็นแค่ลูกจ้างในร้านตัดผม ที่มีรายได้ไม่แน่นอน บางทีก็ได้แค่ 65 บาทต่อวันเท่านั้น ซึ่งเราต้องเอารายได้ทั้งหมดมาเลี้ยงลูกอีก 3 คน และต้องส่งให้แม่สามีด้วย

เกาะติดสถานการณ์ธุดงค์ธรรมชัยเส้นทางพระผู้ปราบมาร ปีที่ 4 (31 มกราคม พ.ศ. 2558)

บรรยากาศแห่งความปลื้มปีติของวันฉลองชัยชิตังเมเมื่อวานซืน (31 ม.ค.) ยังคงติดตาตรึงใจ ทั้งพระกองพันเนื้อนาบุญและญาติโยมทุกท่านที่ได้มีส่วนสำคัญในบุญใหญ่ ประกาศให้ก้องโลกได้รับรู้ถึงชัยชนะครั้งนี้ ด้วยระยะทาง 485 กิโลเมตร เป็นเวลา 30 วัน

กว่า 30 ปีที่รอคอย : กัลฯ สร้อยแก้ว มหาดไทย

หลวงพ่อเจ้าคะ กฐินปีนี้เป็นกฐินสุดปลื้ม เป็นบุญใหญ่ เพราะกว่าจะชิตังเม..เป็นประธานกองที่ปลื้มสุดหัวใจได้ ลูกต้องใช้เวลาอดออมมาอย่างยาวนาน 30 กว่าปี ค่ะ ไม่รู้ว่าขายผักหมดไปกี่สวน ลูกตื่นตั้งแต่ ตี 2 เตรียมผักลงเข่ง ขนขึ้นรถรับจ้างไปขายที่ตลาดแม่กลองทุกวัน พอไปถึงก็ต้องเร่งจัดผักให้ทันตามที่ลูกค้าสั่ง ช่วงนี้จะยุ่งจนหัวฟู

ทำกฐินทุกวัน..มีเงินสดๆ เข้าร้านเยอะทุกวัน

หลวงพ่อคะ..ก่อนลูกเข้าวัดลูกไม่รวยเลยค่ะ เรียกได้ว่าชีวิตคู่ของลูกเริ่มต้นจากศูนย์จริงๆ หนำซ้ำเราทั้งสองยังต้องทำงานหนักแบบอาบเหงื่อต่างน้ำ จนต้องผลัดกันถามว่า..เหนื่อยไหมคนดีมีพี่เป็นแฟน แม้ก่อนหน้านั้นจะขายอาหารตามสั่ง ซึ่งดูเหมือนได้กำไรเยอะก็จริง แต่พอหักค่านู้นนี่แล้ว..ก็ไม่เหลืออะไร

จดหมายจากประธานกองกฐิน ตอน ต้องเป็นประธานกฐินให้ได้

ย้อนไปในวาระครบรอบ 90 ปี คุณยายอาจารย์ (ปี พ.ศ. 2541) ตั้งแต่สมัยสภาหลังคาจาก ลูกมีโอกาสได้ทำบุญกฐินด้วยเงินจำนวนหนึ่งค่ะ ตอนนั้นลูกปลื้มมาก ปลื้มแบบใจมันขยายสุดๆ แล้วก็นึกอยากเป็นประธานกฐินขึ้นมาอย่างจับใจเพราะอยากส่งบุญไปให้พ่อที่เสียไปแล้ว ลูกเลยนึกปวารณาในใจกับคุณยายอาจารย์ว่า “นงเยาว์..จะทำกฐินล้านบาท จะเป็นประธานกฐินให้ได้”

กรรมที่ทำให้ครอบครัวอบอุ่นหรือแตกแยก

สำหรับครอบครัวที่อบอุ่น ตอนที่แต่งงานใหม่ๆ คู่สามี ภรรยาก็วาดฝันไว้สวยหรู ที่เป็นไปตามที่ฝันไว้ มีครอบครัวที่อบอุ่นก็มี ที่ไม่เป็นไปตามที่ฝันไว้ สุดท้ายครอบครัวต้องแตกแยก ต่างคนต่างไปคนละทิศ คนละทางก็มี

ความรู้สึกของแม่เมื่อลูกชายบวชให้ ตอน สิ่งที่แม่ปรารถนา

ลูกชื่อ กัลฯอรสา ศรีวสุธา เจ้าค่ะ ลูกรู้จักวัดพระธรรมกายมาตั้งแต่ประมาณ ปี พ.ศ. 2523 ค่ะ ( 34 ปี) โดยมีเทพบุตรข้างกายเป็นกัลยาณมิตร ตอนมาวัดครั้งแรกรู้สึกประทับใจเรื่องความสะอาดของวัด และชอบคำสอนที่เขียนอยู่บนป้ายในวัดว่า “สันติสุขจะเกิดขึ้น เมื่อทุกท่านเข้าถึงพระธรรมกาย” เวลาลูกมาวัดพระธรรมกายทีไรจะรู้สึกสบายใจทุกครั้งเลยค่ะ

ความรู้สึกของแม่เมื่อลูกชายบวชให้ ตอน ความหวังของแม่

เวลาลูกมีความทุกข์ในชีวิตลูกก็จะมีหลวงปู่ หลวงพ่อ และคุณยายอาจารย์ เป็นที่พึ่งค่ะ มีอะไรไม่สบายใจก็จะปรับทุกข์และอธิษฐานขอให้หลวงปู่ช่วยเสมอ แล้วเรื่องที่ขอบ่อยที่สุดคือ…ขอให้หลวงปู่ช่วยคุ้มครองลูกชายค่ะ