เพราะบุพการี มีพระคุณไม่มีประมาณ
เพราะบุพการี มีพระคุณจนไม่อาจประมาณได้ ลูกผู้ชายผู้มีหัวใจยอดกตัญญู จึงได้ละทิ้งความสะดวกสบาย มาตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเองเพื่อการบรรพชาอุปสมบทภายใต้ร่มผ้ากาสาวพัสตร์
ตระกูลสามัคคี ร่ำรวยแบกงสี เพราะมีบุญอะไร
เรื่องราวของครอบครัวใหญ่ที่มีธุรกิจมากมายซึ่งล้วนแต่ประสบความสำเร็จ แต่ก็ไม่พ้นวิบากกรรม...การตายที่ไม่น่าเป็นไปได้...สูตรหน้าเด้งด้วยธรรมะที่ไม่ต้องเสียสตางค์ และคำถาม 1.สร้างพระธรรมกายประจำตัว 1 องค์ แต่ลงเป็นชื่อตระกูลจะได้อานิสงส์อย่างไร 2.ปัญหาเศรษฐกิจที่ประสบสามารถผ่านพ้นไปได้ด้วยบุญอะไร ทำอย่างไรจะไม่เกิดขึ้นอีก
หมดเวลามีแต่ Idea ถึงเวลา I do ก่อนจะสายเกินไป
หากลูกใช้เวลาหาทรัพย์หรือใช้เวลากับ Idea ความคิดที่จะทำ โดยไม่ลงมือ I do คือทำสักที สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือความเสียดายและเสียใจไปตลอดชีวิตแน่นอน เพราะบุญใหญ่สร้างพระนี้คุณแม่อาจได้เพียงแค่อนุโมทนา ไม่ได้มีโอกาสจะถวายด้วยมือได้ปลื้มใจด้วยด้วยตัวของท่านเอง”
มงคลที่ ๒๕ มีความกตัญญู - สละชีวิตเพื่อพ่อ
ฝ่ายยักษ์รอคอยการมาของพระราชาอยู่ ใต้ต้นไม้ เมื่อเห็นพระโอรสเสด็จมาแทน จึงถามว่า ท่านไม่รู้หรือว่าเราเป็นยักษ์ ทำไมจึงเดินมาหาเรา พระโพธิสัตว์ตรัสว่า เรารู้ว่าท่านเป็นยักษ์กินคน เราคือโอรสของพระราชา วันนี้ท่านจงกินเราแทนพระชนกเถิด
เตรียมโลงเอาไว้จะใส่ แต่กลับหายใจอีกครั้ง
ชายคนหนึ่ง ป่วยเป็นไข้มาเลเรีย หมอบอกว่า เชื้อขึ้นสมองแล้ว พออาเจียนออกมาเป็นเลือดก็หมดลม แต่เกิดเหตุเหลือเชื่อ ผ่านไปเพียงชั่วโมง เขากลับฟื้นขึ้นมาได้ อีกทั้งอาการจากไข้มาเลเรียยังหายไปเป็นปลิดทิ้ง พักฟื้นไม่กี่วันหมอก็ให้กลับบ้านได้...เขามีความตั้งใจตั้งแต่วัยหนุ่มว่าอยากจะบวช แต่ก็มามีครอบครัวเสียก่อน จึงไม่ได้บวช เขาจึงฝังใจตลอดมาว่า หากมีบุตรชาย ก็จะให้บวชเรียนตั้งแต่เด็ก
มงคลที่ ๑๑ บำรุงบิดามารดา - เลี้ยงดูพ่อแม่ เกิดก่อสวรรค์
วันหนึ่ง พระภิกษุผู้เป็นบุตรเศรษฐีได้ข่าวจากเพื่อนภิกษุอาคันตุกะว่า โยมพ่อโยมแม่ของท่านกำลังลำบากต้องขอทานเขากิน ท่านรู้สึกสงสารขึ้นมาอย่างจับใจ ประกอบกับช่วงนั้นท่านรู้สึกท้อแท้เพราะผลการปฏิบัติธรรมที่ไม่ก้าวหน้า จึงคิดอยากสึกออกไปเป็นคฤหัสถ์ เพื่อเลี้ยงดูมารดาบิดา
มงคลที่ ๑๑ บำรุงบิดามารดา - พระในบ้าน
ข้าพเจ้าจักเพลิดเพลิน และปรารถนาความเจริญแก่บุตรเหล่าใด บุตรเหล่านั้นถูกภรรยา ยุยง รุกรานข้าพเจ้าเหมือนสุนัขรุกรานสุกร ฉะนั้น บุตรเหล่านั้น เป็นอสัตบุรุษ แต่มาเรียกข้าพเจ้าว่า พ่อ
รักเราไม่เก่าเลย
พ่อพอเห็นลำตัวของแม่ซึ่งถูกไฟไหม้จนเกรียมเท่านั้น พ่อรีบตรงเข้าไปกอดไว้แน่น ร้องไห้ฟูมฟาย พร่ำรำพันว่า..นี่ถ้าพ่ออยู่ด้วย พ่อรับรองว่าแม่จะต้องปลอดภัย ลูกเห็นแล้วก็ยิ่งสงสารจับใจ เพราะว่าแม่นั้นเป็นสุดยอดหัวใจของคุณพ่อค่ะ...
ตระกูลสามัคคี ร่ำรวยแบบกงสี เพราะมีบุญอะไร
