ดาวรวยดอกไม้พิเศษกว่าที่โลกเคยมี

มีดาวรวยต้นหนึ่งให้ดอกกิ๊บเก๋กว่าต้นใดๆ โดยมีดอกโต กลีบดอกใหญ่คลี่บานเป็นพุ่มไม่ห่อพับ จะบอกว่าดูคล้ายกับดอกคาร์เนชั่นก็ได้ หรือจะบอกว่าเหมือนกับดอกบานชื่นก็ไม่เชิง(

โรคภูมิแพ้ การรับมือกับโรคภูมิแพ้

ภูมิแพ้คืออาการปฏิกิริยาตอบสนองของร่างกายต่อสารก่อภูมิแพ้ มี 2 ส่วนด้วยกัน ส่วนแรกก็คือสารที่มีอยู่ในสิ่งแวดล้อมซึ่งคนปกติธรรมดาทั่วไปก็จะอยู่ได้อย่างปกติ แต่สำหรับคนที่เป็นโรคภูมิแพ้สิ่งเหล่านี้จะไปก่อให้เกิดปฏิกิริยาภูมิแพ้ ส่วนที่สอง คือสารที่ก่อภูมิแพ้ ปฏิกิริยาด้านภูมิต้านทานของร่างกาย

เพื่อนพ้องพี่น้องกัน

ท่านทั้งหลายจงเห็นการทะเลาะวิวาทกันว่า เป็นเหตุแห่งภัย และเห็นการไม่วิวาทกันว่า เป็นความเกษมสำราญแล้ว พึงเป็นผู้พร้อมเพรียง มีความประนีประนอมกันเถิด นี้เป็นพระพุทธานุสาสนี

วัฑฒิสูตร พระสูตรที่ว่าด้วยความเจริญของผู้ครองเรือน

ชีวิตที่สมบูรณ์แบบนั้น บางคนคิดว่าคือความสุขที่มาจากทรัพย์บางคนก็คิดว่าชีวิตที่เต็มไปด้วยความเสียสละ และบางคนอาจคิดว่าความสำเร็จในหน้าที่การงานคือความสมบูรณ์แบบ

เธอคือสตรีหมายเลขหนึ่ง ตอนที่หนึ่ง

บุญอยู่เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จ...จริงหรือ บุญใดทำให้เป็นที่รัก มีชื่อเสียง...ต้องปฏิบัติตัวอย่างไร จึงจะมีชีวิตที่ปลอดภัยจากวิบากกรรม เหมือนอยู่ในห้องนิรภัย...ที่นี่มีคำตอบ

บ้านกัลยาณมิตร.

ความยินดีในธรรมย่อมชนะความยินดีทั้งปวง รสแห่งธรรมชนะรสทั้งปวง การประพฤติธรรมเป็นความดี การบำเพ็ญการกุศลเป็นความดี การให้ความอนุเคราะห์แก่หมู่สัตว์ทั้งหลายเป็นความดี ธรรมที่ประพฤติดีแล้วย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม แล้วย่อมนำความสุขมาให้

คนจะดีอยู่ที่การกระทำ

บุคคลไม่ได้เป็นคนเลวเพราะชาติ ไม่ได้เป็นคนดีเพราะชาติ แต่เป็นคนเลวเพราะการกระทำ เป็นคนดีเพราะการกระทำ

ปรโลกนิวส์ ตอน ภรรยาผมเคยเป็นหมอหนุ่มใจดี ตอนที่ 3

คำถามข้อที่ 3 ภรรยาของลูกมีวิบากกรรมอะไร จึงต้องมาป่วยเป็นโรคมะเร็งเต้านมแล้วก็รักษาไม่หาย จนทำให้เธอต้องจากทุกคนไปเร็วมากด้วยวัยเพียง 58 ปีครับ

อุทกดาบส อาฬารดาบส

เหล่าสัตว์ที่มีอำนาจแห่งบุญส่งเสริม ไปแล้วสู่กามภพ และรูปภพ หรือแม้ไปสู่ภวัคคพรหม ย่อมกลับสู่ทุคติอีกได้ เหล่าสัตว์มีอายุยืนถึงเพียงนั้น ก็ยังจุติเพราะสิ้นอายุ ภพไหนๆ ชื่อว่า เที่ยงไม่มี สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้แสวงหาคุณอันยิ่งใหญ่ได้ตรัสไว้อย่างนี้

นิมมานรดี

ดูก่อนสารีบุตร ในการให้ทานนั้น บุคคลไม่มีความหวังให้ทาน ไม่มีจิตใจผูกพันในผลแห่งทานแล้วให้ทาน ไม่มุ่งการสั่งสมให้ทาน อีกทั้งไม่ได้ให้ทานด้วยความคิดว่า “เราหุงหากินได้ แต่สมณะ หรือพราหมณ์ทั้งหลาย ไม่ได้หุงหากิน การไม่ให้ทานแก่สมณะหรือพราหมณ์ทั้งหลาย ย่อมเป็นการไม่สมควร” แต่ให้ทานด้วยคิดว่า “เราจักเป็นผู้จำแนกแจกทานเช่นเดียวกับท่านฤาษีทั้งหลาย ผู้ที่ได้เคยจำแนกแจกทาน ตามแบบอย่างของบัณฑิตนักปราชญ์ในกาลก่อน บุคคลนั้นให้ทานด้วยอาการอย่างนี้แล้ว เมื่อทำกาลกิริยาตายไป ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาทั้งหลาย ในสวรรค์ชั้นนิมมานรดี