ทศชาติชาดก เรื่องเนมิราช ผู้ยิ่งด้วยอธิษฐานบารมี ตอนที่ 8

มนุษย์บางพวกปากกล้า โฉดเขลาเป็นคนพาล ไม่ระวังวาจา ด่าว่าบิดามารดา ปู่ย่าตายาย พี่ชาย พี่หญิง ด้วยคำหยาบคายเจ็บแสบ เมื่อฉุนเฉียวโกรธาก็ด่าว่าไม่เลือกว่าจะเป็นผู้เฒ่าผู้แก่ หรือแม้กระทั่งสมณะพราหมณ์ก็ไม่เว้น อีกทั้งห้ามคนอื่นบริจาคทาน จึงต้องมาทนเสวยวิบากกรรมที่ตนเองเป็นคนก่ออยู่ ณ สุนขนรก ขุมที่ ๒ ของอุสสุทนรกอันน่ากลัวและสุดหฤโหดแห่งนี้

มูลนิธิธรรมกายช่วยน้ำท่วม ต.บางน้ำเชี่ยว อ.พรหมบุรี จ.สิงห์บุรี

ทศชาติชาดก เรื่อง พระเตมีย์ ผู้ยิ่งด้วยเนกขัมมบารมี ตอนที่ 21

ประโยชน์อะไรกับการมีบุตรและธิดาซึ่งวันหนึ่งก็ต้องพลัดพรากจากกันในที่สุด อาตมภาพพ้นแล้วจากพันธะซึ่งเป็นภาระผูกพัน ย่อมทราบดีว่า เรามีความแก่ชราเป็นธรรมดา และมีความตายรอคอยอยู่เบื้องหน้า

เวสสันดรชาดก ตอนที่ ๑๖ ( เชิญพระเวสสันดรกลับพระนคร )

ดูก่อนสุเมธดาบสจำเดิมแต่นี้ไป ท่านพึงบำเพ็ญทานบารมีข้อแรกให้เต็ม หม้อน้ำที่ควํ่าแล้ว ย่อมคายน้ำออก ไม่เหลือ ไม่นำกลับเข้าไปอีกฉันใด แม้ท่านเมื่อไม่เหลียวแล ทรัพย์ ยศ บุตร ภรรยาหรืออวัยวะน้อยใหญ่ ให้สิ่งที่เขาต้องการ อยากได้ทั้งหมด แก่ผู้ขอที่มาถึง กระทำมิให้มีส่วนเหลืออยู่ จักได้นั่งที่โคนต้นโพธิ์ ตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ไปดูพญานาค ที่อำเภอโพนพิสัย (ตอนที่ 1)

ผู้หญิงคนหนึ่ง พร้อมกับลูกสาว ได้ไปที่อำเภอโพนพิสัย เพื่อจะไปดูบั้งไฟพญานาค แต่เมื่อไปถึง กลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอจึงได้อธิษฐานจิตเพื่อจะให้ได้เห็นบั้งไฟพญานาค ปรากฏว่า เธอก็ได้เห็นจริงๆ ที่ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังได้มีโอกาสได้เห็นพญานาคด้วยตาเนื้อของเธออีกด้วย ลูกสาวของเธอก็ได้เห็นเช่นเดียวกัน...หลังจากเหตุการณ์ ครั้งนี้ ในปีต่อมา หากมีใครมาชวนเธอไปดูบั้งไฟพญานาค เธอก็จะปฏิเสธ เพราะกลัวว่าจะได้เห็นพญานาคด้วยตาเนื้ออีก...เธอกับลูกสาวตาฝาดไป หรือเป็นเรื่องจริง...