เด็กวิศวะ ขาลุย ผู้กลับมาตายรัง

เมื่อลูกละความขุ่นมัวได้อย่างสิ้นเชิง สักพักดวงธรรมก็เปล่งประกายสว่างเจิดจ้าขึ้นมา สว่างมากขึ้นๆเรื่อยๆและขยายใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆจนถึงขนาดคลุมตัวลูกไว้ได้ ลูกจรดใจลงไปในกลางความสว่างที่สุดซึ่งอยู่บริเวณกลางท้องของลูก สักครู่ลูกก็รู้สึกว่า เห็นเป็นองค์พระ

แม่พิมพ์ของชาติ ผู้พบค้นความสุขภายใน

กระผมนึกให้น้ำค้างมาหยดอยู่ที่กลางกายของกระผม แล้วพยายามประคองไว้ที่จุดกึ่งกลางกาย พอใจเริ่มนิ่ง กระผมก็จะเห็นภาพขององค์พระที่มองจากด้านบนลงสู่ด้านล่าง ดิ่งลงไปที่กลางท้อง พอมองไปเรื่อยๆก็จะมีจุดเล็กๆอยู่จุดหนึ่ง ที่กลางภาพองค์พระนั้น จะวูบเข้า วูบออก อยู่ที่กลางกระหม่อมของเศียรองค์พระ

นึกอะไรไว้กลางกาย สิ่งนั้นก็จะใสสว่างไปหมด

ผมนึกอะไรไว้กลางกาย สิ่งนั้นก็จะใสสว่างไปหมด มหัศจรรย์มากครับ นอกรอบ ผมจะรักษากาย วาจา ใจ ได้บริสุทธิ์ หรือถ้าผมได้ยินได้ฟังใครพูดไม่ดี ผมก็จะไม่สนใจฟัง ผมจะหันมาตรึกดวงแก้ว องค์พระ และภาวนาสัมมาอะระหังแทน

สาวประเทศเพื่อนบ้าน มีองค์พระภายในเป็นที่พึ่ง

พอเริ่มนั่งสมาธิลูกก็จะวางใจสบายๆ นึกถึงศูนย์กลางกายและนึกถึงองค์พระ ซึ่งลูกก็นึกได้ค่ะ เห็นองค์พระขนาดเท่าองค์พระธรรมกายประจำตัว เป็นองค์สีทอง อยู่ที่กลางท้อง พอเห็นแล้วก็รู้สึกมีความสุขและอบอุ่นใจ เหมือนมีที่พึ่งในตัว

ผมเริ่มเข้าใจคำว่า "สบาย" ว่าเป็นอย่างไร

ผมมองเห็นแสงสว่างกลมๆ เหลืองๆ ลอยวาบไป แวบมา เป็นองค์พระบ้าง พยายามประคองให้เห็นอยู่นานๆ ก็หายไปกลับมาใหม่ เมื่อมีเสียงดังรอบข้าง ก็จะหายไป แต่ช่วงหลังๆ ยิ่งได้รับการแนะนำจากพระอาจารย์ต่างๆ ก็ยิ่งเข้าใจหลักการ และวิธีการปฏิบัติมากขึ้น ก็ยิ่งสบายใจมากขึ้น

ภุมมเทวากับเทวดาป่าหิมพานต์ อย่างไหนดีกว่ากัน

เมื่อคุณพ่อเกษียณอายุได้ 2 ปี ก็ได้บวชในพระพุทธศาสนาดังที่ตั้งใจเอาไว้ แต่เป็นเพราะบวชตอนแก่ ฟันที่หักทำให้เคี้ยวอาหารไม่ละเอียด ระบบการย่อยอาหารจึงไม่ดี ส่งผลให้สภาพร่างกายแย่มาก

ทะลวงจุดมืดมิด เพราะเป็นประธานกองกฐิน

หลวงพ่อคะ..ลูกเข้าวัดพระธรรมกายมานานถึง 10 ปีแล้วค่ะ เข้ามาตั้งแต่ปี 2546 ขึ้นพนาวัฒน์ปฏิบัติธรรมก็ 20 กว่าครั้งแล้วค่ะ อีกทั้งยังทำบุญทุกบุญมาตลอด บางงานก็ทำระดับ S บางงานก็ทำระดับ M แต่พอทำแล้วลูกก็รู้สึกเฉยๆ ค่ะ ทั้งๆ ที่ลูกเองก็อยากปลื้มเหมือนคนอื่นเขานะคะ แต่ทำไมลูกกลับรู้สึกเฉยๆ ก็ไม่ทราบ

แม้คนตาย..ยังทำหน้าที่ผู้นำบุญ ก่อนไปสู่เทวโลก

เดิมทีหมอปุ้ยเป็นคนแอนตี้วัดมากค่ะ แต่หลังจากที่ลูกชวนหมอปุ้ยไปนั่งสมาธิที่พนาวัฒน์ ในปี พ.ศ.2546 หมอปุ้ยก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยค่ะ คือ รักบุญ กลัวบาป ชอบนั่งสมาธิมาก

โครงการสัมมนาปฏิบัติธรรมผู้บริหารการศึกษา ประจำปี 2553

ผู้บริหารการศึกษาในสังกัดสำนักงานคณะ กรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน จำนวน 570 ท่าน โดยการสนับสนุนจากด๊อกเตอร์ชินภัทร ภูมิรัตน เลขาธิการคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน อนุมัติให้ผู้บริหารทั้งส่วนกลางและผู้บริหารในสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ทั่วประเทศ เข้าร่วมโครงการสัมมนาปฏิบัติธรรม ประจำปี 2553 ณ สวนพนาวัฒน์ อำเภอฮอด จังหวัดเชียงใหม่

เตรียมงานตักบาตร แม่ฮ่องสอน

เพื่อให้ผู้มีบุญได้บุญกันไปแบบเน็ทๆ ทางทีมงานได้เดินทางไปนิมนต์พระภิกษุรุ่นกองพลสถาปนาจำนวนถึง 400 รูป ที่ขณะนี้กำลังพำเพ็ญสมธรรม กลั่นกาย ใจ ให้ใส่สว่างด้วยการปฏิบัติธรรมอยู่ที่สวนพนาวัฒน์ ซึ่งทั้ง 400 รูปก็รับนิมนต์และจะเดินทางมาเป็นเนื้อนาบุญให้กับผู้มีบุญในพิธีตักบาตรครั้งประวัติศาสตร์นี้อย่างแน่นอน