บุญ คือ เบื้องหลังของความสุข และ ความสำเร็จ
เป็นเรื่องน่าอัศจรรย์อย่างยิ่ง ที่การทำสมาธิเป็นเหมือนการปลุกระดมภูมิคุ้มกันในร่างกายให้ Alert ขึ้นมา หลังกลับจากพนาวัฒน์ หมอตรวจพบว่า มะเร็งที่ลามไปที่ตับหายไปแล้ว พอลูกได้ยินก็ดีใจสุดๆ หมอจะขอผ่าดูอีกทีให้แน่ใจ แต่ลูกขอไปนั่งสมาธิถือศีลก่อน คุณหมอก็ยิ้มๆ พอกลับไปตรวจอีก ปรากฏว่า มะเร็งหายไปหมดแล้ว ส่วนผลเลือดที่แสดงค่าของมะเร็งก็ค่อยๆ ลดลง จนอยู่ในระดับปกติ เป็นเรื่องมหัศจรรย์เกินคาด
วันนี้วันที่ 53 นับจากวันเข้าพรรษา : บุญ 2 ระดับ
นับจากวันเข้าพรรษามาได้ 53 วันแล้ว เหลืออีกแค่ 37 วัน ก็จะออกพรรษากันแล้ว เราจะเห็นว่า วันคืนผ่านไปรวดเร็วจริง ๆ หลับตาลืมตาไม่กี่ทีก็มืดแล้ว ผู้ที่อยู่ตามศูนย์ปฏิบัติธรรมต่าง ๆ จะซึ้งถึงคำพูดประโยคเมื่อกี้นี้
ลูกผู้ชายตัวจริง...ต้องบวช 9
การทำหน้าที่เชิญชวนคนมาบวช ตอนนี้กำลังสนุกสนานบุญบันเทิงแบบสุดๆ ผู้นำบุญหลายคนที่ทำหน้าที่ชวนคนมาบวช ถึงกับเอ่ย...ไม่คิดว่าการทำหน้าที่ชวนคนมาบวชจะง่ายขนาดนี้ บางคนไม่คิดว่าจะชวนได้ อยู่ๆก็เหมือนมีอะไรดลใจให้เขาตัดสินใจได้ง่ายๆ มันช่างน่าอัศจรรย์ใจจริงๆ
เป็นไปได้ด้วยบุญ ตอนที่ 3
บุญ คือ เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จทั้งในโลกนี้และในปรโลก หมั่นสั่งสมบุญทุกๆวันเพื่อความสุขของตัวเราเอง
ศรีภรรยา...ยอดกัลยาณมิตร
ตอนนี้ สมศรี สามีของลูก เขากลายเป็น สมศรี072 เขาเชื่อแล้วว่า บุญ มีจริง และยังบอกอีกว่า “หลวงพ่อท่านเป็นของจริงนะ สิ่งที่หลวงพ่อพูดเป็นของจริงทั้งนั้น และท่านก็เป็นคนจริง” และตอนนี้เขาได้กลายมาเป็นโค้ชแทนลูกแล้วค่ะ เพราะลูกเห็นแต่แสง แต่เขาเห็นดวง
ปรโลกนิวส์...บวชได้ 7 วัน...มรณภาพ
เราต้องรีบชิงบวชตอนที่เรายังแข็งแรงอยู่ เพราะเราไม่ทราบเลยว่า มรณภัยจะมาถึงเราเมื่อไหร่ ความตายไม่มีนิมิตหมาย
ความรู้สึกของกัลยาณมิตรศศินา วิมุตตานนท์...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่
หลวงพ่อเจ้าคะ มันเป็นอะไรที่มหัศจรรย์มากเจ้าค่ะ ที่เขาเกิดมากจากร่างกายของเรา และในวินาทีนั้นลูกก็ตั้งใจเลยว่า จะทำหน้าที่แม่ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ
พิธีตักบาตรครั้งแรก งาน เบสฟอร์ดริเวอเฟสติวัล
คณะสงฆ์วัดพระธรรมกายแมนเชสเตอร์ ประเทศอังกฤษ เป็นเนื้อนาบุญในพิธีตักบาตรครั้งแรก ในงาน เบสฟอร์ด-ริเวอ-เฟสติวัล
ดร.เค แห่งเนเจอร์กิฟ ตอนที่ 2
บุญ คือ สิ่งที่อยู่เบื้องหลังความสุขและความสำเร็จ เมื่อถึงคราวหมดบุญ ความร่ำรวยมั่งคั่งก็หมดไปทันที
ผลการปฏิบัติธรรม พระเจริญ ติกฺขปญฺโญ
ผมเห็นโดมทองของมหาธรรมกายเจดีย์อยู่กลางท้องของผม…ต่อมาเจดีย์ก็ค่อยๆเลือนหายไป เหลือองค์พระใสๆอยู่กลางท้องของผมแทน