กลอนธุดงค์ธรรมชัย รวมบทกลอนเกี่ยวกับการเดินธุดงค์ธรรมชัย

กลอนธุดงค์ธรรมชัย

ชีวิตวันนี้ของหง่ายชอ (ดร.เค)

ผมเข้าวัดครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ. 2526 และได้ทำบุญกับวัดเป็นครั้งแรก ด้วยการซื้อที่ดินถวายวัด จำนวน 110 ตารางวา เป็นเงิน 6,875 บาทครับ ต่อมาเมื่อเดือนมกราคม 2539 ผมเห็นภาพวาด “มหาธรรมกายเจดีย์” สิ่งมหัศจรรย์ใหญ่ที่สุดในโลกบนหน้าปกนิตยสารผู้นำการตลาด ภาพที่ 2 ผมก็ไม่รอช้ารีบชวนคุณทัศนีย์(หวานใจของผม) ไปตัดชุดขาว เพื่อมาทำบุญที่วัดและเราก็ได้ลุยสร้างบุญกันถี่ๆทุกบุญ เพราะเรื่องบุญแผ่วไม่ได้ครับ

เป็น อยู่ คือ...วิถีชาวอินโด ตอนที่ 2

การละเล่น การละเล่นที่มีมาแต่เก่าก่อนของชาวอินโดนีเซียมีหลายอย่าง ที่น่าสนใจคือ วายังกูลิต (Wayang Kulit) หรือที่นิยมเรียกกันว่า วายังเป็นการแสดงหุ่นเชิดฉายเงาบนจอคล้ายหนังตระลุง มีเครื่องดนตรีประกอบ 4 ชิ้น เค้าโครงเรื่องส่วนใหญ่มักเกี่ยวกับสงครามในศาสนาฮินดูที่เล่าสืบต่อกันมาของชาวชวาและชาวบาหลี ใช้หุ่นกว่า 60 ตัว ผู้พากย์จะต้องมีความชำนาญในการใช้ภาษากาวี ซึ่งเป็นภาษาโบราณที่ตัวละครฝ่ายดีพูด และภาษาบาหลีสำหรับตัวละครฝ่ายร้ายพูด

กว่าจะเป็นธุดงค์ธรรมชัย ปีที่ 3 ตอน เบื้องหลังกลีบดอกดาวรวย

ถนนสายทองคำที่ยาวสุดสายตา หากเพ่งมองให้ชัดลงไปจะพบว่าล้วนเกิดจากดาวรวยกลีบเล็ก ที่ผู้คนนำมาโปรยประสานกันได้อย่างละเอียดลงตัว งดงามอย่างทองคำจริง ๆ และเหมาะสมกับการต้อนรับพระธุดงค์เป็นอย่างยิ่ง และหากรวม 27 วันแล้วจะต้องใช้ดาวรวยกว่า 72 ล้านดอก

ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย

ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย กว่าจะมาเป็นวัดพระธรรมกายที่เราได้เห็น ได้มาทำบุญได้มาปฏิบัติธรรมกันอยู่ในทุกวันนี้

ความประทับใจในการเดินธุดงค์ธรรมชัย ตอน ใจสู้ซะอย่าง

เมื่อผมเห็นองค์พระแล้ว ขณะที่ญาติโยมกล่าวคำว่าสาธุๆ ไปตลอดเส้นทาง องค์พระกลางท้องของผมก็สว่างว๊าบขึ้นตามจังหวะของเสียงสาธุการ ในการมององค์พระไปเรื่อยๆ นี่เองครับ

ความประทับใจการเดินธุดงค์ธรรมชัย ตอน ทุกลมหายใจทุ่มเทให้พระพุทธศาสนา

ทุกก้าวที่ย่าง ผมจะสัมมาอะระหัง นับไปด้วย ประคองใจนึกถึงศูนย์กลางกายไปด้วย พอสัมมาอะระหังได้ประมาณ 3,000 ครั้ง ใจก็เริ่มนิ่ง นิ่งจนตัวเองยังแปลกใจว่า เดินก็นิ่งได้ และรู้สึกอยากให้ใจอยู่ในศูนย์กลางกายตลอดไปเพราะมีความสุขมาก

พลิกชีวิตพระพี่เลี้ยงด้วยบุญบวช พระธรรมทายาทสุพจน์ ถิรสกฺโก

พระธรรมทายาท สุพจน์ ถิรสกฺโก อายุ 20 ปี ผมบวชในโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน ที่ผ่านมาครับ ปัจจุบันรับบุญเป็นพระพี่เลี้ยง อยู่ที่ศูนย์อบรมวัดคอกอ้ายเผือก อ.บางสะพานน้อย จ.ประจวบคีรีขันธ์ครับ

สู้จนกว่าจะชนะ

บัณฑิตในกาลก่อน แม้ถือกำเนิดในสัตว์เดียรัจฉาน ได้กระทำความเพียรจนได้รับบาดเจ็บเห็นปานนี้ แต่ก็ไม่ละความเพียร ส่วนเธอออกบวชในศาสนานี้ ที่จะนำออกจากทุกข์ได้ เพราะเหตุไรเล่า จึงละความเพียรเสีย

สอนตัวเองอย่างไรให้มองโลกได้ถูกต้องตามความเป็นจริง

คนเราจะมองโลกได้ถูกต้องตามความเป็นจริงได้นั้น ต้องเข้าใจธรรมชาติของชีวิต หรือมีสัมมาทิฏฐิ คือมีความเข้าใจถูกในเรื่องโลกและชีวิตเสียก่อน