วันนี้วันที่ 33 นับจากวันเข้าพรรษา : ยุคเสวยบุญ
นับจากวันเข้าพรรษามาได้ 33 วัน เหลือเวลาอีกเดือนเศษก็จะออกพรรษา เพราะฉะนั้นจะเห็นว่า วันเวลามันผ่านไปเร็วเหลือเกิน
คนดีที่หนึ่งเลย, หาที่สุดไม่ได้, สุดหาสิ่งใดจะเทียบได้
คุณพ่อ เป็นคนขยันทำงาน ใจดี รักครอบครัว ไม่เจ้าชู้ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ มัธยัสถ์ ท่านรักและผูกพันกับคุณแม่มากแม้ว่าจะโดนคลุมถุงชนให้แต่งงานกับคุณแม่ก็ตาม ท่านทั้งสองอยู่ร่วมกันเป็นเวลาถึง 48 ปี
วัดพระธรรมกายมินเนโซตา จัดพิธีบุพเปตพลี
วัดพระธรรมกายมินเนโซตา ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้จัดพิธีบุพเปตพลี เพื่ออุทิศส่วนกุศลแด่หมู่ญาติที่ล่วงลับไปแล้ว ผ่านระบบ ZOOM
เลี้ยงลูกไม่ได้อะไร ไปบวชดีกว่า
คุณตาของเธอเบื่อหน่ายชีวิตการครองเรือน จึงไปบวช และเสียชีวิตในเพศสมณะ...คุณแม่ของเธอ นำภัตราหารไปถวายพระเป็นประจำ แต่ต้องฆ่าปลาทำอาหารอยู่เสมอๆ ...คุณพ่อของเธอ ป่วยเป็นโรคร้าย แต่กลับไม่ยอมทานยาที่หมอจัดให้ จนต้องเสียชีวิต...มาร่วมกันศึกษากฎแห่งกรรม จากชีวิตของเธอและคนในครอบครัว ...ผลของบุญ และบาป ที่มีต่อชีวิตหลังความตาย ...
บุญ คือ อะไร ?
บุญเป็นเครื่องชำระจิตให้ผ่องใส (เมื่อจิตผ่องใสย่อมไปสู่โลกสวรรค์) บุญเป็นคุณเครื่องแห่งความสำเร็จทั้งปวง (ความสุขทั้งมวลล้วนมาจากบุญ)
นิยามหรือผังของสรรพสิ่ง
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ไม่ว่าพระตถาคตทั้งหลาย จะเกิดขึ้นหรือไม่เกิดขึ้นก็ตาม ธาตุคือสิ่งที่ทรงตนเองอยู่ได้เอง ความตั้งอยู่โดยธรรมดา ความแน่นอนโดยธรรมดาอันนั้น ตถาคตตรัสรู้ บรรลุธาตุนั้นว่า สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง สังขารทั้งปวงเป็นทุกข์ ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา ครั้นได้ตรัสรู้แล้ว ได้หยั่งรู้แล้ว จึงบอก แสดง บัญญัติ แต่งตั้ง เปิดเผย จำแนก ทำให้ตื้นว่า สังขารทั้งปวงไม่เที่ยง สังขารทั้งปวงเป็นทุกข์ ธรรมทั้งปวงเป็นอนัตตา
มงคลที่ ๒๕ มีความกตัญญู - สละชีวิตเพื่อพ่อ
ฝ่ายยักษ์รอคอยการมาของพระราชาอยู่ ใต้ต้นไม้ เมื่อเห็นพระโอรสเสด็จมาแทน จึงถามว่า ท่านไม่รู้หรือว่าเราเป็นยักษ์ ทำไมจึงเดินมาหาเรา พระโพธิสัตว์ตรัสว่า เรารู้ว่าท่านเป็นยักษ์กินคน เราคือโอรสของพระราชา วันนี้ท่านจงกินเราแทนพระชนกเถิด
ใจบริสุทธิ์ (Purified Mind) บทความภาษาอังกฤษสั้นๆ แต่ทรงคุณค่าจากคำสอนยาย
ใจบริสุทธิ์ Purified Mind คุณยายอาจารย์กล่าวไว้ว่า Wใจยายบริสุทธิ์ ใจยายจะจรดอยู่ในบุญ จรดอยู่ในธรรม ไม่มีโลภ โกรธ หลง อยู่ในใจ ใจยายบริสุทธิ์ ยายจึงดูคนออก" มาติดตามบทความภาษาอังกฤษกันค่ะ
อย่าตายฟรี ๆ
เวลาในแต่ละวันผ่านไปเร็วมาก เดี๋ยววัน เดี๋ยวคืนเผลอประเดี๋ยวเดียวก็ผ่านไปเป็นสิบ ๆ ปี ซึ่งคนส่วนใหญ่มักจะได้คิด หรือมีเวลาหยุดคิด ก็ตอนเจอมรสุมของชีวิตตอนหมดเรี่ยวหมดแรง ตอนแก่ ตอนป่วย หรือคิดได้ตอนใกล้จะตาย
I can’t respect monks, can I?
