วันนี้วันที่สิบแปดของการเข้าพรรษา : ใจหยุด ใจใส ใจจะสูง
วันนี้วันที่ 18 นับจากวันเข้าพรรษา พรรษานี้เป็น พรรษาแห่งการบรรลุธรรม คือ พระเห็นพระในตัว เณรเห็นพระในตัว โยมเห็นพระในตัว พระในตัวมีอยู่แล้วในศูนย์กลางกายฐานที่ 7 อยู่ในกลางกายของเรา เหนือสะดือขึ้นมา 2 นิ้วมือ ที่เราได้ยินรหัสบ่อย ๆ ว่า 072 ตรงนั้นเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของเราเลย สิ่งอื่นไม่ใช่
สละชีวิตเป็นทาน (ปรมัตถบารมี)
มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาความสุข ความอบอุ่นใจ และความปลอดภัยในชีวิต ทุกคนพยายามเสาะแสวงหาที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง แต่หลายชีวิตไม่อาจรู้ว่า
เนมิราชชาดก บำเพ็ญอธิษฐานบารมี (๘)
พระรัตนตรัย คือ รัตนะอันลํ้าค่ายิ่งกว่ารัตนะใดๆ ในโลก เพราะเป็นที่พึ่งที่ระลึกทั้งในโลกนี้และโลกหน้า...
จักษุของพระพุทธเจ้า
มนุษย์ทุกคนล้วนปรารถนาความสุข ความอบอุ่นใจ และความปลอดภัยในชีวิต จึงพยายามเสาะแสวงหาที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริง แต่หลายชีวิตก็ยังไม่รู้ว่า ที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงนั้นคือสิ่งใด อยู่ที่ตรงไหน จะเข้าถึงได้ด้วยวิธีการใด จึงแสวงหากันวุ่นวาย และเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน แต่ถ้าทุกคนในโลกได้รู้จักที่พึ่งที่ระลึก
พระพุทธคุณ ตอน สมบูรณ์ด้วยวิชชาและจรณะ
พระองค์ทรงเป็นที่พึ่งของผู้ไร้ที่พึ่ง ทรงประทานความไม่มีภัยแก่เหล่าชนผู้มีความกลัว ทรงเป็นที่คุ้นเคยของผู้มีภูมิธรรมสงบ ทรงเป็นที่พึ่งที่ระลึกของผู้แสวงหาที่พึ่งที่ระลึก
คำว่า ธรรมะ
ธรรมะ หมายถึง คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ปฏิบัติเพื่อจะให้เข้าถึงธรรมะภายใน คือ ดวงธรรมใส ๆ ซึ่งจะนำไปสู่พระธรรมกายภายใน ซึ่งเป็นที่พึ่งที่ระลึกที่แท้จริงของทุกคน
ศาสดาเอกของโลก (6)
ชนเหล่าใด ถึงพระพุทธเจ้าว่าเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุด ชนเหล่านั้น ละโลกนี้ไปแล้ว จักไม่ไปสู่อบายภูมิ เมื่อละกายมนุษย์นี้แล้ว จักยังหมู่เทวดาให้บริบูรณ์...
Spot ไตรสรณคมน์ พุทธัง สรณัง คัจฉามิ ฯ
พระรัตนตรัย เป็นที่พึ่งที่ระลึกอันสูงสุดของพวกเราทั้งหลาย สิ่งอื่นนอกจากนี้ ไม่ใช่สรณะ
มงคลที่ ๓๔ ทำพระนิพพานให้แจ้ง - อยู่กับปัจจุบันธรรม
เมื่อใจหยุดนิ่งเข้าไปถึงธรรมกายแล้ว เราจะเปรียบเทียบได้ เห็นชัดด้วยตนเองว่า กายธรรมนี้เป็นขันธวิมุตติที่หลุดพ้นจากขันธ์ห้า เป็นกายที่พ้นจากไตรลักษณ์ ออกนอกภพสาม เป็นธรรมขันธ์ คือ ทั้งก้อนกายมีแต่ความบริสุทธิ์ล้วนๆ เป็นธาตุล้วนๆ ธรรมล้วนๆ ควรยึดไว้เป็นที่พึ่งที่ระลึก
พุทธมามกะ ณ อำเภออมก๋อย
หลังจากที่คณะพระธรรมจาริกท่านได้เดินทางจาริกไปยังหมู่บ้านชาวเขา เผ่าต่างๆบนดอย ที่อำเภออมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ เพื่อไปทำความเห็นผิดให้เป็นชอบ และนำพระรัตนตรัยไปสู่ใจชาวเขาทุกคนบนดอย ด้วยความมานะพยายาม และด้วยพลังใจอันยิ่งใหญ่ของคณะพระธรรมจาริกในการทำหน้าที่ทูตทางธรรม ชาวบ้านหลายๆหมู่บ้านที่เคยนับถือภูตผี หรือวิญญาณบรรพบุรุษ ก็ได้เปลี่ยนความคิดใหม่ ขอน้อมนำพระรัตนตรัยไปเป็นที่พึ่งที่ระลึกแทนสิ่งที่ตนเคยนับถือ