ชพส. จัดค่ายสมาธิกับธรรมชาติ V-Happy Camp รุ่นที่ 2

นักศึกษาจากสถาบันการศึกษาทั่วประเทศ เข้าร่วมโครงการค่ายสมาธิกับธรรมชาติ V-Happy Camp รุ่นที่ 2

ทำไมต้องทาน ศีล ภาวนา

การให้ทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา เป็นข้อปฎิบัติในชีวิตประจำวันของชาวพุทธ ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมอบไว้ให้

ขอลูกที่พะเยา

ขอลูกที่พะเยา ตัวลูกเองหลังจากแต่งงานมาได้ ๓ ปี ก็ยังไม่มีบุตร ต้นปี พ.ศ. ๒๕๔๐ ลูกก็ได้ไปเที่ยวภาคเหนือกับสามีและญาติ จึงได้อธิษฐานขอบุตรตามวัดต่างๆ หลายวัดที่ลูกได้ไปเที่ยว หลังจากนั้นประมาณ ๑ เดือน

วิเคราะห์การให้ทานของพระเวสสันดร (๒)

เรือที่แล่นออกสู่ทะเลมหาสมุทร เมื่อมีมรสุมต้องรีบหามุมหลบก่อน ครั้นมรสุมสงบ จึงแล่นเรือต่อไป พวกเราก็เช่นเดียวกัน หากชีวิตกำลัง

พุทธชิโนรส (๖)

ดูก่อนมารผู้กระทำซึ่งที่สุด ตัวท่านเป็นผู้ที่เรากำจัดเสียแล้ว ชนเหล่าใดสำรวมดีแล้ว ด้วยกาย ด้วยวาจา และด้วยใจ ชนเหล่านั้น ย่อมไม่ตกอยู่ในอำนาจของมาร ชนเหล่านั้น ไม่เดินตามหลังมาร

โลกมนุษย์ที่สุดของความแตกต่าง

มนุษย์เกิดมาพร้อมกับความแตกต่างของแต่ละบุคคล แม้เราจะมีอวัยวะที่เป็นคนเหมือนกัน แต่มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ไม่เหมือนกัน ความแตกต่างเหล่านี้ หากให้เราคิดหาคำตอบด้วยตนเอง ก็คงจะกะโหลกบานสติเฟื่องเป็นแน่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงให้คำตอบเหล่านี้ไว้แล้วใน จูฬกัมมวิภังคสูตร

วัดพระธรรมกายลอนดอนจัดสอนสมาธิเบื้องต้น

เจ้าหน้าที่วัดพระธรรมกายลอนดอน ประเทศอังกฤษ สอนสมาธิและความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับพระพุทธศาสนาในโรงเรียน ณ โรงเรียนจอนลีน่อน เมืองฮาโร่ ประเทศอังกฤษ

ลูกต้องจำใจขายเหล้าบุหรี่ ลูกจะต้องรับวิบากกรรมนี้ด้วยหรือไม่

คุณพ่อสามีไม่เชื่อว่า บุญบาปมีจริง ชอบขัดขวางการทำบุญและการมาวัดของครอบครัวลูกเสมอ ปัจจุบันท่านเปิดซูเปอร์มาร์เก็ตค้าส่งเหล้าบุหรี่ และยังบังคับให้ลูกช่วยขายด้วย ท่านจะเจอวิบากกรรมอย่างไร

การเป็นนักสร้างบุญบารมี

ทางมาแห่งบุญ หรือวิธีการเพื่อให้ได้บุญมาขจัดอุปสรรคของชีวิต เรียกว่า บุญกิริยาวัตถุ คือ สิ่งที่เป็นที่ตั้งแห่งการทำบุญหรือเรื่องที่จัดเป็นการทำบุญ เป็นหนทางในการทำความดีหรือเป็นทางมาแห่งบุญ มี ๓ ประการ คือ

สัมมา อะระหัง ตอน ระงับเจ็บจากการผ่าตัดปอด

“จนกระทั่งวันหนึ่งพระอาจารย์มาเปิดเรื่องของคุณหมอ ‘สัมมา อะระหัง’ 500 ครั้ง ในขณะที่ฟังบรรยายธรรมของพระอาจารย์ไป ก็ตรึกเข้ากลางไป ‘สัมมา อะระหัง หนึ่ง’ ‘สัมมา อะระหัง สอง’ จนถึง ‘สัมมา อะระหัง หนึ่งร้อยแปด’ นิ่งมากเลยค่ะ เสียงของพระอาจารย์ท่านเข้าไปในกลางตลอดแล้วไม่ปวดแผล เหมือนกับเราไม่ได้เป็นอะไรเลย