มหาปูชนียาจารย์ (2)
ภิกษุใด ยังหนุ่มยังแน่น พากเพียรอยู่ในพระพุทธศาสนา ภิกษุนั้น ย่อมยังโลกนี้ให้สว่าง ดุจพระจันทร์ที่พ้นแล้วจากเมฆหมอก สว่างอยู่ ฉะนั้น
พิธีมอบทุนเล่าเรียนหลวงสำหรับพระสงฆ์ไทย ปี 53
กองพุทธศาสนศึกษา สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ จัดพิธีมอบทุนเล่าเรียนหลวง สำหรับพระสงฆ์ไทย 76 ทุน
สละชีวิตเป็นทาน(ปรมัตถบารมี)
หากว่าปราชญ์พึงเห็นแก่สุขอันไพบูลย์ เพราะยอมเสียสละสุขส่วนน้อย เมื่อผู้มีปัญญาเล็งเห็นสุขอันไพบูลย์แล้ว ก็ควรสละสุขส่วนน้อยเสีย
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 194
วันหนึ่งพระองค์ลงเรือไปในมหาสมุทรพร้อมด้วยผู้ติดตามอีกหกคน คือ พระชนนี พระนางนันทา พระอนุชาติขิณมนตรี พระสหายธนูเสกข์ ปุโรหิตเกวัฏ และมโหสถบัณฑิต ปรากฏว่าเรือของมหาบพิตรแล่นเข้าไปในเขตของผีเสื้อน้ำตนนั้น มันจึงระเบิดน้ำในมหาสมุทรออกมา แล้วฉุดเรือของมหาบพิตรไว้...ครั้นแล้วจึงข่มขู่มหาบพิตรว่า ท่านจะต้องส่งคนทั้งหกให้เรากินเสีย ตามลำดับ เราจึงจะปล่อยท่านไป
บวชจนบาตรไม่พอ
ความโกลาหลครั้งใหญ่ในพระพุทธศาสนาได้เกิดขึ้น เมื่อเกิดปรากฏการณ์ “บวชจนบาตรไม่พอ” ของกองพล 7000 ตำบล ที่มากันอย่างล้นหลาม จำนวนเฉียดหมื่นสองแล้ว ทำให้วงการคณะสงฆ์ทั่วทั้งสังฆมณฑลตื่นตัว พร้อมให้การสนับสนุนเพื่อให้การบวชครั้งนี้ เป็นการบวชที่สมบูรณ์แบบ ที่จะเป็นต้นบุญให้กับการบวชล้านรูปในอนาคต
แจกจริงวันละหนึ่งดอลลาร์ ถ้าเป็นเด็กดี!!
เธอเห็นองค์พระ ตอนฆ่าตัวตาย
เมื่อพบกับความไม่สมหวังในชีวิต ด้วยความคิดน้อยอกน้อยใจ ทำให้เธอคิดสั้น ใช้มีดแทงลงไปที่ท้องของตัวเอง เพื่อหวังจะฆ่าตัวตาย เพื่อไปอยู่กับมารดาผู้ล่วงลับ …แต่ด้วยบุญเก่าที่สร้างมาในอดีตชาติ ทำให้เธอเห็นองค์พระสีทอง จึงอธิษฐานจิตของให้รอดตายเพื่อจะได้มาสร้างพระ แล้วเธอก็รอดตายจริงๆ
ทศชาติชาดก เรื่อง มโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 154
สุวโปดกเห็นว่าโอกาสมาถึงตนแล้ว จึงได้แสร้งตีหน้าเศร้า พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงสะอื้นว่า “สาลิกาจ๋า หากว่าเธออยากรู้จริงๆ ฉันก็จะเปิดเผยความในใจของฉันให้เธอฟัง”
มงคลที่ ๓๐ สนทนาธรรมตามกาล - แผ่นดินไหวด้วยมหาทานบารมี
แผ่นดินอันใหญ่หนักด้วยของหนัก คือ คุณความดีของบุคคล จนไม่อาจรับไว้ได้ จึงสะเทือนสะท้านหวั่นไหว มหาบพิตร เกวียนที่บรรทุกหนักเกินไป จนดุมเกวียน กำเกวียน กงเกวียน รับไม่ไหว เพลาเกวียนก็หัก ฉันใด แผ่นดินใหญ่ก็หนักด้วยคุณความดีของบุคคล จนไม่อาจรับไว้ได้ จึงไหว ฉันนั้น
แม่ค้าพลอย
ป้าเอียดจึงกราบขอโทษคุณครูไม่ใหญ่ตรงนั้นเลย แล้วพูดออกมาว่า “ลูกรู้แล้ว ลูกเข้าใจแล้ว” และยิ่งดู DMC ป้าเอียดก็ยิ่งปลื้มคุณครูไม่ใหญ่ เพราะสิ่งที่คุณครูไม่ใหญ่คิดและทำ มันตรงกับใจของป้าเอียด คือ “ทำอย่างไรให้พระพุทธศาสนาคงอยู่ถาวรตลอดไป” และที่สำคัญที่สุด ป้าเอียดได้คำตอบว่า พระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ คือ มหาปูชนียาจารย์และเป็นผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย นั่นเอง