แก่ขึ้นอีกปีอย่างมีความสุข

อายุที่มาพร้อมกับความแก่ชรา เราจะมีวิธีรับมือกับร่างกายและใจอย่างไรให้มีความสุข

กฎแห่งกรรม

กฎแห่งกรรม กรรมลิขิต คนเกิดมารับกรรมจริงไหม ? กรณีศึกษาตัวอย่างของกฎแห่งกรรม ตายแล้วไปไหน ไปอย่างไร หาคำตอบได้ที่นี่ ที่เดียว

Steve jobs คําคม ข้อคิดในการดำเนินชีวิตให้ประสบความสำเร็จ

บทความดีๆที่สตีฟ จอบส์ ผู้สร้าง Macintosh แสดงในวันรับปริญญาของ Stanford University เมื่อวันที่ 12 มิถุนายน 2548

สูบบุหรี่เท่จริงหรือ

31 พฤษภาคมวันงดสูบบุหรี่โลก World No Tobacco Day ผลเสียของการสูบบุหรี่ ทุกปีจะมีผู้เสียชีวิตจากบุหรี่ปีละ 400000 คนหรืออาจจะมากว่านั้นแต่ละปีรัฐบาลต้องเสียงบประมาณเป็นค่า รักษาโรคที่เกิดจากบุหรี่มากมาย โทษของบุหรี่สมัยนี้มีมากว่าสมัยก่อนหลายเท่า

ตายเสียในการต่อสู้...ดีกว่าอยู่อย่างผู้แพ้

เกาะติดสถานการณ์ชวนบวชพระแสนรูปรุ่นเข้าพรรษา

เพนตากอนแนะกองทัพห้ามทหารมะกันสูบบุหรี่

ชาวคริสต์สร้างองค์พระ ใน 3วันสุดท้ายของชีวิต

ชายคนหนึ่ง เกิดนอกบุญเขต ไม่ได้นับถือศาสนาพุทธ เขาสูบบุหรี่ และดื่มเหล้าจนเป็นโรคพิษสุราเรื้อรัง แต่เนื่องจากได้กัลยาณมิตร ซึ่งเป็นทั้งลูกบุญธรรม และลูกสะใภ้ บุญแรกและบุญเดียวที่เขาได้ทำในพระพุทธศาสนา คือบุญสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว และบุญสร้างเสาแก้ว...บุญนี้ ส่งผลอย่างไรต่อเขาในปรโลก และหากไม่มีบุญนี้ เขาจะเป็นอย่างไร...และคำแนะนำสำหรับ วิธีที่ดีที่สุด ในการเตรียมตัวตายในช่วงวิกฤติ เราควรจะทำอย่างไร...ที่นี่มีคำตอบ

อย่าเพิ่งตาย ถ้ายังไม่สร้างพระ

ชายคนหนึ่งชอบดื่มเหล้า ฆ่าสัตว์ทำกับแกล้ม ต่อมาป่วยเป็นโรคร้าย ก่อนตายเขาได้มีโอกาสสร้างองค์พระธรรมกายประจำตัว เป็นบุญเดียวในชีวิตที่เขาได้ทำ เมื่อเขาละโลกแล้ว บุญนี้ส่งผลต่อเขาอย่างไร...บุญที่เราสั่งสมไว้ในขณะมีชีวิต ส่งผลต่อเราในปรโลก อย่างไร...ที่นี่มีคำตอบ

รอดตายเพราะสร้างพระภายใน 10 องค์

ชายคนหนึ่งป่วยเป็นหนัก ได้รับทุกขเวทนาเป็นอย่างมาก จนตัวเขาเองเรียกร้องหาความตาย ในช่วงเวลาแห่งความทุกข์ทรมานนั้น พระน้องชายได้มาโปรดเขา และแนะนำให้สร้างพระธรรมกาย ประจำตัว...ความอัศจรรย์ได้บังเกิดขึ้น ชายผู้น่าสงสารมีอาการดีขึ้นจนหายเป็นปกติ บุพกรรมใด ทำให้เขาต้องมารับทุกขเวทนาเช่นนี้ หากไม่ได้สร้างองค์พระ เขาจะเป็นอย่างไร...มาร่วมกันศึกษาอานุภาพของการสร้างพระธรรมกาย ประจำตัว ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ดิฉันเคยแพ้ตัวเองอย่างแท้จริง

ดิฉันเก็บอารมณ์ และความชอกช้ำไว้กับตัวเอง ต่อมา มันก็หนักขึ้นๆ จนท่วมท้นหัวใจ ดิฉันโกรธ หดหู่ เหงา มากขึ้น และยอมจำนนให้ชีวิตอยู่กับการดื่ม การไม่รับประทานอาหาร และการทรมานตัวเองในรูปแบบต่างๆ ดิฉันฉุนเฉียวง่ายและว้าวุ่นใจอยู่เสมอๆ และรู้ว่าไม่มีทางที่จะรู้สึกดีขึ้น เพราะดิฉันอยู่กับอารมณ์ดังกล่าว ดิฉันแพ้ตัวเองอย่างแท้จริง