สมาธิ เป็นสิ่งที่ทำได้ ถ้าได้ทำ

ที่ผ่านมาลูกนั่งสมาธิอย่างไม่มีเป้าหมาย ลูกคิดว่า นั่งสมาธิขอแค่ความสงบ ความสบายก็พอ คือ ขอแค่ให้ได้นั่ง นั่งคือนั่ง ส่วนจะนิ่งรึเปล่า ลูกดูเบาไม่เคยที่จะสังเกตวิธีการที่ทำใจให้นิ่ง และจะนึกเสมอว่า ถ้าจะนั่งเพื่อเข้าถึงพระธรรมกาย นั่นเป็นเรื่องยากสำหรับเรา ลูกคงไม่มีบุญขนาดนั้น ลูกจึงได้พบกับความปวด และความเมื่อยเป็นรางวัล

เมื่อเศรษฐกิจกับจิตใจไปด้วยกัน

ตอนนี้มีคนลาวได้ดูหลวงพ่อจากฝีมือของพวกลูกๆ ประมาณ 10 กว่า ครัวเรือนแล้วค่ะ และอานิสงส์ก็เหมือนเงาตามตัว ก่อนเข้าวัดธุรกิจบางตัวของ ลูกมักจะถูกโกง คนละน้อยๆโกงยิบโกงย่อยโดนโกงบ่อยๆรวมหลายคนมันก็ไม่น้อยแล้วค่ะ จะตามทีก็ยากเย็น ลูกจึงต้องให้ทาน และอภัยทานอยู่บ่อยๆ แต่ตอนนี้ไม่เคยถูกโกงเลยแม้แต่บาทเดียว มีแต่เงินสดๆเข้ามา เพราะลูกได้นำเศรษฐกิจกับจิตใจไปให้ด้วยกัน ถูกตามหลักวิชชาเป๊ะ

เปิดรับอาสาสมัครอาสาสมัครต้อนรับประจำวัน ณ มหาวิหารหลวงปู่ และ มหาวิหารคุณยาย

หัวใจ 101 (เกินร้อย)

นักสร้างบารมีของหมู่คณะยุคบุกเบิก...เธอมีโอกาสได้พบพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และได้ตามมาสร้างบารมีกับคุณยายอาจารย์ของพวกเรา ตั้งแต่สมัยเริ่มสร้างวัดพระธรรมกาย ต่อเนื่องเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน....ในชีวิตของการสร้างบารมี เธอเคยประสบกับเหตุการณ์เฉียดตายหลายครั้ง แต่ก็ปลอดภัยมาได้ด้วยบารมีของพระเดชพระคุณหลวงปู่ พระมงคลเทพมุนี สด จนฺทสโร ผู้ค้นพบวิชชาธรรมกาย

ตำรวจมา ขาไพ่ก็กระเจิง

่ท่านชอบตั้งวงเล่นไพ่กับเพื่อน ๆ ของท่าน มีอยู่ครั้งหนึ่งขณะที่คุณแม่และขาไพ่ทั้งหลายกำลังตั้งวงกันอยู่ ลูกถูกใช้ให้ไปซื้อโอเลี้ยง ขากลับนึกสนุก พอมาถึงข้างบ้านจึงตะโกนจนสุดเสียงว่า “ตำรวจมา” ปรากฏว่าได้ผลค่ะ คือวิ่งกันอย่างไร้ทิศทาง บางรายที่ขาไม่ดีไปไหนไม่ได้ถึงกับฉี่ราดเลยค่ะ

เด็กหญิงภูเขา บ๊าย..บาย บ้านนา มาสร้างบารมี

เจ้าของบ้านชอบไปวัด ใจดี มีกัน 3 คน พ่อ-แม่-ลูกชาย 9 ขวบ 1 คน ลูกจึงมีโอกาสได้รู้ถึงกฎแห่งกรรม และความเป็นจริงของชีวิต เพราะที่นี่มี DMC เปิดตลอดมากกว่าครึ่งวัน เสียงบรรยายถึงธรรมะ ดังก้องไปทั่วบ้าน เสียงสวดมนต์เช้า-เย็น และบูชาเจดีย์ ลูกจึงได้เข้าเป็นนักเรียนใหม่ของโรงเรียนอนุบาลในฝันวิทยา แถมยังรู้สึกอบอุ่นเมื่อมีภาษาลาวปรากฏอยู่บนหน้าจอจานดาวธรรม

โยมเตี่ยไปดาวดึงส์

ผู้ชายคนหนึ่ง ทำอาชีพเลี้ยงหมู เลี้ยงเป็ด เลี้ยงไก่ เป็นเวลากว่า 50 ปี แต่เขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขทุกชนิด เป็นคนมีจิตใจเอื้ออารี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น แม้ในตอนแรกจะไม่ค่อยเข้าใจในพระรัตนตรัย แต่เขาได้พระลูกชาย ซึ่งบวชอุทิศชีวิต ทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้ แนะนำให้เขาเลิกอาชีพที่ทำอยู่...เขายอมทำตาม และทำบุญ ตักบาตรเป็นประจำทุกวัน ตลอดระยะเวลา 10 ปี และยังได้ร่วมบุญกับทางวัดพระธรรมกายไม่เคยขาด บุญสุดท้ายในชีวิตที่ได้ทำคือ บุญกฐินจักรพรรดิ…ก่อนจะละโลก พระลูกชายยังได้ช่วยเขาทำศึกชิงภพตามหลักวิชชา...ชีวิตในปรโลกของเขาจะเป็นอย่างไร...