รวมพลังเด็กดี V-Star จังหวัดพังงา ครั้งที่ 17
กิจกรรมเยาวชนไทย รวมใจทําความดี จังหวัดระยอง ครั้งที่ 17 ชมรมพุทธศาสตร์สากลจัดกิจกรรมเยาวชนไทย รวมใจทําความดี จังหวัดระยอง ประจำปีชมรมพุทธศาสตร์สากล ได้จัดกิจกรรมวันรวมพลังเด็กดี V-Star ผู้นำฟื้นฟูศีลธรรมโลก ประจำปีพุทธศักราช 2567 จังหวัดพังงา ณ โรงเรียนอนุบาลพังงา จังหวัดพังงา
แสงสว่างจากดาวดวงน้อย
แม้โรงเรียนของเราจะเป็นเพียงจุดเล็กๆในสังคม แต่นี่คือจุดเริ่มต้นของแสงสว่าง ที่พวกเราคณะครูและนักเรียนทุกคน กำลังช่วยกันขยายผลไปยังโรงเรียนต่างๆในจังหวัดศรีสะเกษ และโรงเรียนในเครือราชประชานุเคราะห์ทั่วประเทศค่ะ และก็จะตั้งใจทำโครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลกนี้ต่อไปเรื่อยๆ เพื่อให้เป็นความดีที่ยั่งยืนค่ะ
โรคอัลไซเมอร์ คืออะไร ทำอย่างไรไม่ให้เป็น!
เมื่ออายุเริ่มมากขึ้น ประสิทธิภาพการทำงานของสมองลดลง เกิดจากอะไร และทำไมจึงเป็นเช่นนั้น เรามาทำความรู้จักกับโรคอัลไซเมอร์ และ โรคสมองเสื่อม กันนะคะ...
10 Point Homework for daily meditation practice#1
คําศัพท์ภาษาอังกฤษน่ารู้ ตอน 10 Point Homework for daily meditation practice การบ้าน 10 ข้อ เพื่อการฝึกสมาธิ
เรียงความวันพ่อ เนื่องในวันพ่อแห่งชาติ พ.ศ. 2557
เรียงความวันพ่อ เนื่องในวันพ่อแห่งชาติ พ.ศ.2557 : บุญคุณพ่อเปรียบพ่อมหาสมุทร เป็นที่สุดแห่งรักอันยิ่งใหญ่ ยกคุณพ่อบูชาไว้ในหัวใจ สัญญาไว้ลูกจะกตเวที
สมาธิ จุดเริ่มต้นเรียนรู้ที่ดีพ่อแม่ ต้องปลูกฝังแต่ เยาว์วัย
สธ.เตรียมออกกฎเหล็กห้ามสูบบุหรี่ในผับ บาร์
'ดร.อาจอง' แนะพ่อแม่ สร้างลูกเป็น 'มนุษย์สมบูรณ์แบบ'
"กรรมบำบัด..บำบัดกรรม"หนทางเยียวยาใจให้พ้น "ทุกข์"
จดหมายจากครูชายแดนภาคใต้
ลูกชื่อ พนมมาศ ผลแรก เป็นครูโรงเรียนเทศบาล 6 (ถนนโคกเคียน) สังกัดเทศบาลเมืองนราธิวาส อ.เมือง จ.นราธิวาส ลูกเป็นครู มีภูมิลำเนาอยู่ในจังหวัดนราธิวาส ปฏิบัติหน้าที่ครูมากว่า 20 ปี จากการปฏิบัติหน้าที่หลายองค์กร ไม่ว่าจะเป็นครูโรงเรียนเอกชน หรือ การใช้ชีวิตผูกพันกับนักเรียนชนบท ในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม (โรงเรียนปอเนาะ) และปัจจุบันปฏิบัติหน้าที่ครูในสังกัดสำนักการศึกษาเทศบาลเมืองนราธิวาส รู้และเข้าใจวิถีชีวิต วัฒนธรรม ประเพณีของประชาชน 3 จังหวัดชายแดนใต้ดียิ่งนัก ที่ผ่านมาเคยอยู่อย่างอบอุ่น มีความเข้าใจ ช่วยเหลือเกื้อกูลไม่ว่าจะเป็นพุทธ หรือ มุสลิม แต่พอเหตุการณ์ต่างๆเกิดขึ้น ความรู้สึกหวาดกลัว กังวลใจ กับสถานการณ์เหล่านั้นก็มากขึ้น คิดว่าสักวันหนึ่ง ครูผู้โชคร้ายคนนั้น ก็คงเป็นเรา เพราะเพื่อนเราหลายคนก็จากเราไปด้วยเหตุการณ์ร้ายเหล่านั้น ถ้าเป็นเราจะทำอย่างไร ได้แต่ปลอบและให้กำลังใจตนเอง ถ้าอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด คงเป็นเวรกรรมของเรา แต่สิ่งหนึ่งที่ย้ำกับตนเองตลอดเวลาว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็จะไม่ขอย้ายไปจากที่นี่ เพราะที่นี่ก็คือบ้านเกิดเมืองนอนของเรา บรรพบุรุษของเราอยู่ที่นี่ ถ้าจะต้องตายก็ขอให้ผืนแผ่นดินตรงนี้ได้กลบหน้าเรา