มงคลที่ ๒๕ มีความกตัญญู - ยอดกตัญญูค้ำชูชีวิต

มีฝูงแร้งกลุ่มหนึ่งจำนวนหลายพันตัว อาศัยอยู่ที่ภูเขาคิชฌกูฏ ซึ่งห่างจากพระนครหลายร้อยโยชน์ คอยหากินสัตว์ที่ล้มตายเป็นอาหาร ในสมัยนั้น พระโพธิสัตว์บังเกิดในกำเนิดพญาแร้ง มีรูปร่างสง่างามเป็นพิเศษ ทำหน้าที่ปกครองฝูงแร้งให้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข พวกแร้งหนุ่มๆ จะบินลาดตระเวนตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อสอดส่องหาเหยื่อ เมื่อรู้ว่าที่ไหนมีสัตว์ป่าขนาดใหญ่ล้มตาย ก็จะบินกลับมาให้สัญญาณแก่ฝูงแร้งทั้งหมด แล้วจึงค่อยร่อนลงไปกินเหยื่อพร้อมๆกัน

คำถามยอดฮิตเรื่องน้ำท่วม ที่คุณสามารถตอบได้ด้วยตัวเอง ง่ายๆ

Infographic ตอนที่ 2 ของ "รู้ สู้! Flood" จะช่วยตอบคำถามสามัญประจำโลกที่ว่า "บ้านเราน้ำจะท่วมไหม ท่วมสูงเท่าไหร่ และท่วมนานแค่ไหน" เพื่อให้คุณไม่ต้องเป็นผู้ประสบภัยแม้ในยามน้ำท่วม

ภูติวิทยาธร ทดลองวิชาตอนเธอสลบ

ขณะที่เธอนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล หลังการผ่าตัด เธอมีความรู้สึกเหมือนตัวเองได้ออกไปอยู่นอกร่าง เธอเห็นชายคนหนึ่งนอนทับอยู่ที่ร่างของเธอ เธอพยายามเรียกร้องให้คนช่วย แต่ไม่มีใครได้ยินเธอเลย…ในที่สุดเพราะ นึกถึงพระรัตนตรัย และบุญกุศลที่ได้เคยทำมา เธอก็สามารถกลับเข้าร่างได้สำเร็จ …เกิดอะไรขึ้นกับเธอ เป็นเพียงอุปทาน หรือเป็นเรื่องจริง…

หงส์ร่อนมังกรรำ

ผู้หญิงคนหนึ่ง เวลาดีก็มีรายได้เกินคาด เวลาแย่ก็แทบจะไม่เหลืออะไร เดี๋ยวรวย เดี๋ยวจน เป็นอย่างนี้หลายรอบ แต่ในเวลาที่เธอแย่ ก็มักจะได้รับความช่วยเหลือจากผู้อื่นเสมอ…ชายคนหนึ่ง ขยันทำมาหากิน ด้วยมีความหวังว่าจะได้กลับไปใช้ชีวิตที่ประเทศจีน บ้านเกิดเมืองนอน แต่อนิจจา เมื่อเขาสามารถเก็บเงินได้จำนวนหนึ่ง เงินนั้นกลับถูกรัฐบาลจีนยกเลิก กลายเป็นเศษกระดาษไป...เธอและเขา ประกอบเหตุมาอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก

มีครั้งหนึ่ง ขี้เมาที่กินเหล้าด้วยกัน ตามมาขอลูกจากสามีถึงที่บ้าน สามีของลูกก็ร้องไห้ แล้วบอกกับชายคนนั้นว่า “แล้วแต่ตัวลูก” ลูกจึงไล่ชายคนนั้นไป ไม่ว่าลูกจะทำให้สามีเสียใจแค่ไหน เขาก็ไม่เคยโกรธลูกเลย เวลานั่งรถไปด้วยกัน เขาก็จะเปิดเพลง “วันใดขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก” ลูกเห็นน้ำตาของเขา ไหลลอดแว่นออกมา ลูกจำได้ติดตา

มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๙ ( ประลองปัญญา )

สิ่งต่างๆ ในโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็นบุตรธิดา ทรัพย์สินเงินทอง ญาติพี่น้อง ล้วนไม่อาจติดตามเราไปสู่ปรโลกได้ มีแต่กุศลผลบุญที่สั่งสมไว้ดีแล้วเท่านั้น ที่จะเป็นดังเงาติดตามตัวไป ดังนั้น เราต้องตระหนัก และแสวงหาหลัก ของชีวิต ด้วยการสั่งสมบุญบารมี รีบประพฤติปฏิบัติธรรมให้เข้าถึงที่พึ่งที่ระลึกภายใน