ยิ่งแก่ยิ่งต้องฝึก
คณบดีศึกษาศาสตร์ ย้ำสอบตรงต้องได้คนดี – คนเก่ง
เริ่มต้นปีใหม่ ในแบบชาวพุทธ
เริ่มต้นดีมีชัยไปกว่าครึ่ง..ปีใหม่มาถึงอีกแล้ว ได้โอกาสในการเปลี่ยนแปลง ปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น เริ่มต้นอย่างไร ให้ปีใหม่นี้ เป็นปีที่จะดียิ่งๆ ขึ้น "เริ่มต้นปีใหม่ ในแบบชาวพุทธ" มาติดตามกันได้เลยค่ะ...
หลานขอกินเหล้าตอน 3 ขวบ
สุราพาให้ทุกข์ ทั้งในโลกนี้ และโลกหน้า...เรื่องราวชีวิตครอบครัวของหญิงคนหนึ่ง ซึ่งผู้ชายทุกคนในครอบครัวล้วนแต่เป็นนักดื่มน้ำเมาด้วยกันทั้งสิ้น นับตั้งแต่ คุณพ่อ พี่ชาย หลานชายทุกคน ตลอดไปจนถึงพี่ชายต่างมารดา...คุณพ่อของเธอ เป็นครูประชาบาล ดื่มเหล้ามาตั้งแต่อายุ 18 ปี แม้แต่ตอนป่วยเป็นอัมพาต ยังใช้มือข้างที่ยังพอขยับได้ยกแก้วเหล้าดื่ม...พี่ชายคนโต จากคนที่เรียนเก่ง เป็นความหวังที่จะเป็นที่พึ่งของครอบครัว ดื่มเหล้าจนมีอาการทางประสาท...พี่ชายอีกสามคนก็ดื่มเหล้าจัด...แม้แต่หลานชาย เนื่องจากถูกเลี้ยงในวงเหล้าตั้งแต่เด็ก พออายุ 3 ขวบ ก็ร้องขอกินเหล้า...
ทุกข์และสุข อันมากจากกาม
กามเป็นสิ่งที่ละได้ยากก็จริง แต่ก็ป้องกันพิษภัยของมันได้ เหมือนโรคบางอย่างรักษาได้ยากก็จริง แต่ก็ป้องกันมิให้มันเกิดขึ้นได้
อานิสงส์ถวายน้ำอ้อย
ควรทำวันและคืนไม่ให้เปล่าประโยชน์ จะน้อยหรือมากก็ตาม เพราะวันคืนผ่านบุคคลใดไปแล้ว ชีวิตของบุคคลนั้นย่อมพร่องจากประโยชน์นั้น
ทำไมจึงรวย ?
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสกับสุภมาณพ โตเทยยบุตรว่า ดูก่อนมาณพ สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทแห่งกรรม มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กรรมย่อมจำแนกสัตว์ให้เลวและประณีตได้.
มีอะไรก็เฉย ไม่ลุ้น ไม่ตกใจ
ครั้งแรกๆเมื่อมีอาการแบบนี้ ลูกจะลืมตาทันที ถ้าเมื่อใดที่เกิดขึ้นแบบแรงมากๆ ลูกก็จะนึกถึงมหาปูชนียาจารย์ เพราะลูกรู้สึกว่ามันน่ากลัวมากๆค่ะ แต่ครั้งนี้ลูกได้ชนะสิ่งนี้แล้ว เพียงแค่ลูกหยุด นิ่ง เฉย อย่างเบา สบาย โดยไม่นึกถึงอะไรทั้งสิ้น มีอะไรก็เฉย ไม่ลุ้น ไม่ตกใจ...
มหาโควินทสูตรตอนที่ ๓ (สนังกุมารพรหม)
ชาวโลกนี้ เป็นผู้มืดบอด มีน้อยคนที่เห็นแจ้งในโลกนี้ น้อยคนที่จะไปสู่สุคติโลกสวรรค์ เหมือนนกน้อยตัวที่รอดพ้นจากตาข่ายมีน้อยฉันนั้น
อานิสงส์รักษาศีลจนตลอดชีวิต
แม้ว่าจะต้องทำงานรับจ้างเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าเพียงใดก็ตาม ท่านจะนึกถึงศีลตนที่ได้ประคองรักษาอย่างบริสุทธิ์ผุดผ่อง จนเวลาล่วงมาถึงหนึ่งแสนปี เมื่อวาระสุดท้ายแห่งชีวิตมาถึง ท่านก็ได้ระลึกถึงศีลของตนเอง ทำให้เกิดมหาปีติว่า “ศีลที่เราสมาทาน และได้รักษาอย่างบริสุทธิ์บริบูรณ์ แม้นอนอยู่บนเตียงคนป่วย เราก็มีใจชื่นบาน ไม่หวั่นไหวต่อมรณภัยเลย
