Final Score 365 วัน–ตามติดชีวิตเด็กเอนท์

ไม่เชื่อแต่เผื่อเหนียว, เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง, ตากุ้งยิง

อุทาหรณ์ของผู้ที่ทำบุญเผื่อเหนียว...ชายคนหนึ่ง ไม่ค่อยเชื่อเรื่องนรก-สวรรค์ แต่ก็ทำบุญบ้าง เช่น ทอดกฐิน ผ้าป่า เคยสร้างองค์พระให้ลูกชาย ปัจจุบันเขายังดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เมื่อละโลกแล้วจะเป็นอย่างไร...คนที่เป็น โรคตากุ้งยิง เกิดจากวิบากกรรมใด...และคำถามน่าสนใจ ชื่อ ของคนเราในปัจจุบัน สื่อถึงความเป็นมาในอดีตชาติ หรือไม่ อย่างไร...คำตอบ...อยู่ที่นี่แล้ว

เด็กผมหอม

ชาวลาวในอเมริกา...เธอป่วยด้วยอาการแปลกๆ แม้แต่หมอยังหาสาเหตุไม่พบ กล่าวคือ เริ่มแรกจะมีอาการคันคอ เจ็บคอ แล้วคอก็จะบวมเหมือนอาการหัวโน โดยจะบวมไล่เป็นวงกลมจากใบหน้าด้านซ้าย ไปจนถึงคอด้านขวา...นอกจากนี้เธอยังเคยฝันว่า ได้ไปเที่ยวเมืองบาดาลอีกด้วย...ลูกสาวของเธอ เป็นเด็กเลี้ยงง่าย ฉลาด รักบุญ ที่สำคัญผมของเธอนุ่มสลวย และยังมีกลิ่นหอมอีกด้วย

เวินพระสุก กับปริศนาของพระสุกใต้ลำน้ำโขง

เขาลวงผมทำไม, ผมถูกลวง

เรื่องราวของนักรบแห่งกองทัพธรรม...เส้นทางการสร้างบารมีของท่าน...และเรื่องที่เป็นอุทาหรณ์เตือนใจ...ในช่วงที่ท่านบวชในพรรษาแรกๆ ด้วยความศรัทธาในวิชชาธรรมกาย ทำให้ท่านถูกอดีตสามเณรรูปหนึ่ง หลอกว่า ได้รู้ได้เห็นธรรมะละเอียด ทำให้ท่านถูกลวงไปอยู่นอกวัด...เราจะรู้ได้โดยหยาบๆที่เห็นได้ด้วยตามนุษย์อย่างไรว่า คนที่อ้างตัวว่าเห็นธรรมะละเอียดนั้น เขารู้เห็นตรงไปตามความเป็นจริงหรือไม่...ที่นี่...มีคำตอบ

สัญญาปากเปล่า

เส้นทางการสร้างบารมีของนักรบแห่งกองทัพธรรม...เนื่องจากโยมแม่ของท่าน เป็นคนใจบุญ ชอบไปวัด ทำให้ท่านได้มีโอกาสติดตามไปวัดด้วยตั้งแต่ยังเด็ก ได้เป็นลูกศิษย์วัดอยู่สองปี...ท่านมีความปรารถนาที่จะบวชตั้งแต่เยาว์วัย แต่โยมพ่อไม่อนุญาต...แต่ในที่สุด เมื่อบุญส่งผล ท่านจึงได้บวช ก่อนบวชท่านมีสัญญาหมายหมั้นกับหญิงคนรักไว้ว่า จะให้เวลากันห้าปี แล้วจะแต่งงานกัน...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของท่าน ในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

แต่งงานกับไก่

แต่เนื่องด้วยภารกิจหน้าที่การงานและการเข้าประเทศ จีนต้องใช้เงินมาก คุณตาจึงฝากคุณพ่อคุณแม่ของท่านช่วยจัดพิธีแต่งงานให้ที่เมืองจีน โดยได้นำเอาไก่ตัวผู้เข้าพิธีวิวาห์แทนตนเอง กับเจ้าสาวที่ทางคุณพ่อคุณแม่เลือกไว้แล้ว จากนั้นจึง....

ขอเขามาได้เดี๋ยวเดียว

หลังจากที่คุณหมอได้พิสูจน์ว่าคุณปู่เสียชีวิตแล้ว อยู่ดีดี เวลาประมาณ 3 ทุ่ม คุณปู่ก็ฟื้นขึ้นมา แล้วพูดกับพ่อของลูกว่า....

อู้ฮู..อื้อฮือ ( พญานาค ขั้วโลกเหนือ )

งูตัวใหญ่อย่างมหาศาล กำลังว่ายอยู่กลางแม่น้ำ เป็นงูยักษ์ตัวสีดำ มีอาการดำผุด ดำว่าย ขึ้นลง ขึ้นลงๆ ที่แสนจะแช่มช้อย เขาตาค้างไม่เคยเห็นงูอะไรที่ยิ่งใหญ่อย่างนี้มาก่อน มันมีลักษณะที่แตกต่างจากอนาคอนด้าที่เขาเคยรู้จัก

ต้อหินหายเพราะคุณยายช่วย

“บุญที่ได้สร้างพระธรรมกายประจำตัว และบุญอื่นๆที่ได้ทำที่วัดพระธรรมกาย ช่วยหนูไม่ได้เลยเหรอ” พอพูดเสร็จร่างของลูกก็ลอยวืดขึ้นมาจากหลุมนั้น พร้อมๆกับเสียงของชายร่างดำที่นุ่งหยักรั้งนั้นก็พูดขึ้นว่า “เพราะบุญตรงนี้แหละถึงยังเอาไปไม่ได้”