Case Study
เมื่อเธอเกิดมา คุณแม่ของเธอได้นำตัวเธอไปฝากให้คุณตาคุณยายเลี้ยง เพราะไม่อยากให้ใครๆรู้ว่ามีลูก ทำให้เธอเข้าใจว่าท่านทั้งสองคือพ่อแม่ ส่วนแม่ที่แท้จริงคือพี่สาว กว่าจะได้รู้ความจริงว่าแม่ที่แท้จริงเป็นใคร ก็เมื่ออายุ 15 ปี เธอจึงมีอคติกับแม่...ตอนวัยรุ่น เธอเกือบจะต้องประสบอุบัติเหตุ แต่ด้วยบุญในตัวทำให้รอดมาได้อย่างอัศจรรย์...มาร่วมกันศึกษาเรื่องราวชีวิตของเธอ ในแบบโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา...
เธอถูกพ่อทำร้ายทั้งทางร่างกายและทางเพศตั้งแต่ 4 ขวบ...เมื่อโตเป็นสาว เพราะต้องการที่จะลืมความทรงจำอันโหดร้ายนี้ เธอได้ไปอยู่ในวังวนของยาเสพติด เคยมีคนรักที่ติดยาถึง 2 คน ปัจจุบันเธอมีครอบครัวแล้ว และมีลูกสาว 1 คน เธอรักและผูกพันกับสามี และลูกสาวมาก...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเธอในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา...
เหตุใดน้องสาวคนเล็กของลูกจึงรู้สึกผูกพันกับตัวลูกมาก
น้องสาวคนเล็กได้เกิดเป็นลูกสาวของลูก และด้วยความผูกพันที่ต่างมีให้กันตั้งแต่ภพชาตินั้น ทำให้ชาติปัจจุบันน้องสาวของลูกจึงรักและมีความผูกพันในตัวลูกเป็นอย่างมาก
คู่บุญคู่บารมี
ด้วยความผูกพันที่มีต่อกัน และบุญที่ทำร่วมกันมา แม้ได้พบหน้ากันเป็นครั้งแรก แต่ความรักความปรารถนาดีที่มีต่อกันก็พลันบังเกิดขึ้น
วัดพระธรรมกายลอนดอน จัดงานบุญบูชาข้าวพระ
วัดพระธรรมกายลอนดอน ประเทศอังกฤษ ได้จัดงานบุญบูชาข้าวพระ และพิธีทอดผ้าป่าบำรุงวัดพระธรรมกายลอนดอน
ธัมมัทธชชาดก ชาดกว่าด้วยพูดอย่างหนึ่งทำอย่างหนึ่ง
มีภิกษุอยู่รูปหนึ่งเป็นผู้ที่ชอบพูดจาโป้ปดอยู่เสมอ คำพูดอย่างหนึ่งแต่การกระทำอีกอย่างหนึ่งจนเป็นที่ระอาใจในหมู่ภิกษุสงฆ์ด้วยกัน ภิกษุทั้งหลายได้พาภิกษุที่ชอบโกหกไปเข้าเฝ้าองค์พระศาสดาเพื่อให้พระองค์ได้ชี้แนะตักเตือน
เกฬิสีลชาดก ชาดกว่าด้วยปัญญาสำคัญกว่าร่างกาย
พระเจ้าพรหมทัตทรงครองราชสมบัติอยู่ ณ กรุงพาราณสี พระองค์ทรงชอบการกลั่นแกล้งทรมานคนแก่ชราและสัตว์ที่แก่ไร้เรี่ยวแรง นำมากลั่นแกล้งในรูปแบบต่าง ๆ จนท้าวสักกะทนไม่ไหวจำต้องเสด็จลงมาใช้อุบายทำการสั่งสอนให้พระองค์ได้ทรงสำนึกในการกระทำที่ไม่สมควร
ปานียชาดก ชาดกว่าด้วยการทำบาปแล้วรังเกียจบาปที่ทำ
“ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ขึ้นชื่อว่ากิเลสเป็นของเล็กน้อยไม่มีเลย ธรรมดาว่าภิกษุต้องข่มกิเลสที่เกิดแล้วแล้วเสีย บัณฑิตครั้งก่อนเมื่อพระพุทธเจ้ายังไม่เสด็จอุบัติต่างก็ข่มกิเลสทั้งหลายเสียได้บรรลุปัจเจกพุทธญาณ ”
ชนสันธชาดก ชาดกว่าด้วยเหตุที่ทำจิตให้เดือดร้อน
ครั้งหนึ่งพระเจ้าโกศลทรงมัวเมาด้วยพระราชอิสริยยศหมกหมุนอยู่ในความสุขที่เกิดแต่กิเลสไม่ปรารถนาจะว่าราชการ ไม่ตัดสินคดีความแม้การบำรุงพระศาสดาและพระพุทธศาสนา พระบรมศาสดาจึงทรงให้โอวาทเตือนสติแก่พระเจ้าโกศลมิให้ทรงอยู่แต่ในความประมาท
ฆตาสนชาดก ชาดกว่าด้วยภัยที่เกิดจากที่พึ่ง
มีนกจำนวนมากอาศัยอยู่บนต้นไม้ใหญ่ริมสระน้ำแห่งหนึ่ง ซึ่งในสระมีพญานาคที่ดุร้ายมากตัวหนึ่ง ฝูงนกจำนวนมากได้ขับถ่ายลงไปในสระน้ำ ด้วยเหตุนี้จึงเป็นที่มาของความหายนะที่ได้เกิดขึ้นกับฝูงนกเหล่านั้น
