มงคลที่ ๓๒ ประพฤติพรหมจรรย์ - ความทุกข์ในการครองเรือน

อยู่มาวันหนึ่ง เศรษฐีกรุงพาราณสีได้เกิดความคิดอย่างนี้ขึ้น ด้วยความรักและความคุ้นเคยในพระโพธิสัตว์ว่า "ชื่อว่าการบวชเป็นทุกข์ เรายังปริพาชกชื่อว่า วัจฉนขะ ผู้เป็นสหายของเราให้สึก แล้วแบ่งสมบัติทั้งหมดให้แก่ปริพาชกไปครึ่งหนึ่ง เราทั้งสองก็จักอยู่ด้วยความปรองดองกัน"

ฉันมันดื้อ

อุทาหรณ์ของการอธิษฐาน...เพราะคำอธิษฐาน ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่ง ต้องพบกับความทุกข์ในการครองเรือน เธอไม่สามารถหวังพึ่งเงินทองจากสามีได้เลย อีกทั้งยังต้องใช้หนี้แทนสามีอีกด้วย ทั้งๆที่ความจริง ตัวเธอเองก็ได้เคยตั้งใจไว้ว่า จะไม่แต่งงาน...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเธอ ในแบบของนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ของข้าใครอย่าแตะ

ตัวอย่างความทุกข์ในการครองเรือน...สามี-ภรรยาคู่หนึ่ง...เนื่องจากสามีเกิดมีความรักครั้งใหม่กับลูกจ้างสาวในร้าน ทำให้ภรรยาต้องยอมข่มใจ ยอมให้สามีมีภรรยาอีกคนหนึ่งได้ ภายใต้เงื่อนไข 3ข้อ...ภรรยาต้องทนเก็บกดกับเรื่องนี้ จนเป็นไมเกรน รักษาอย่างไรก็ไม่หาย...ภรรยาผู้น่าเห็นใจ ประกอบเหตุมาอย่างไรจึงต้องมาพบกับสภาพเช่นนี้

ฉันมันดื้อ

อุทาหรณ์ของการอธิษฐาน...เพราะคำอธิษฐาน ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่ง ต้องพบกับความทุกข์ในการครองเรือน เธอไม่สามารถหวังพึ่งเงินทองจากสามีได้เลย อีกทั้งยังต้องใช้หนี้แทนสามีอีกด้วย ทั้งๆที่ความจริง ตัวเธอเองก็ได้เคยตั้งใจไว้ว่า จะไม่แต่งงาน...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเธอ ในแบบของนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

ชีวิตโลเล ก็เหมือน เรือที่เหออกจากเส้นทาง

วันเผาคุณตาลูกรับไม่ได้จริงๆเลยค่ะ ตอนนั้นรู้เลยว่าหัวใจสลายเป็นอย่างไร ลูกจำได้ว่า ลูกจะวิ่งเข้าไปในเมรุ จะไปพร้อมกับคุณตา ดีแต่ว่ามีคนคว้าไว้ได้ทัน ลูกรู้สึกว่า “อะไรกันคนที่มีร่างกาย เห็นๆกันอยู่ เผาไปแล้วไม่เหลืออะไรเลย” ลูกเสียใจมากเลยค่ะกับความสูญเสียครั้งแรกในชีวิต