“โอม”ใช้กีต้าร์หักดิบเลิก“บุหรี่”

ทางสายกลาง

ทางสายกลางดีอย่างไร ทำไมต้องเดินทางสายกลางครับ?

เพลงจากเยาวชนอาสาสมัครปินอย

ผมชื่อ จาโนรี่ ปาลโตซ่า ตูติกะ อายุ 24 ปี นศ.ปริญญาโท มหาวิทยาลัยซานอะกูสติน ผมและเพื่อนๆมาเป็นอาสาสมัครงานจุดโคม และประทับใจคำของหลวงพ่อที่ว่า “ให้พบกันครึ่งทางที่กลางกาย เมื่อใจใสใจสบายทำอะไรก็สำเร็จ เมื่อใจมาอยู่ฐานที่ 7 ทำอะไรก็สำเร็จอย่างสบายๆ” มากๆครับ

ลูกผู้ชาย บวชได้ ต้องรีบบวช

การบวชพระ คือ คำตอบที่ถูกต้องที่สุด แต่กว่าผมจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีแก่นสาร ก็ได้สร้างรอยแผลอันเหอะหวะไว้ในหัวใจอย่างมหาศาล และเรื่องราวบาดแผลในใจที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ น่าจะเป็นเครื่องเตือนใจ ไม่ให้เกิดแผลใดๆ กับลูกผู้ชายคนอื่นๆ ต่อไปได้บ้าง จึงขออนุญาตนำมาเล่าครับ

การต่อสู้ดิ้นรนและศรัทธาในมองโกเลีย

ความสุขที่ไม่มีวันหมดอายุ

นั่งไปซักพัก แล้วผมก็ได้พบกับแสงสว่างที่ไม่แสบตา รู้สึกเย็นตาและเย็นใจมากๆ ตอนนั้นจิตใจผม มีความสุขมากๆ ครับ เป็นสุขที่เกินบรรยายจริงๆ สุขกว่าการร้องเพลง สุขกว่าการรับประทานอาหาร สุขกว่าสุขทางโลก ทางโลกสุขชั่วประเดี๋ยวประเดียว เหมือนอิ่มแล้วก็กลับมาหิวใหม่ แต่ความสุขภายในที่ผมได้ในตอนนี้ เป็นความสุขที่ไม่มีวันหมดอายุครับ