"​เบ๊กแฮม​-​เมีย"หันนับถือศาสนาพุทธ​

โอวาทจากคุณครูไม่ใหญ่เรื่องเตรียม กาย วาจา ใจ ให้พร้อมก่อนเดินธุดงค์ฯ

เส้นทางมหาปูชนียาจารย์ ไม่ใช่เรื่องที่จะเกิดขึ้นง่ายๆ ใครได้เดินในเส้นทางนี้ก็ดี หรือได้มีส่วนร่วมสนับสนุนถวายกำลังใจแด่พุทธบุตรเนื้อนาบุญนี้ก็ดี ล้วนเป็นผู้มีบารมีแก่ๆทั้งสิ้น พอเขาเห็นความสงบเสงี่ยมสง่างามทั้งพระทั้งโยม

30 วัน 485 กิโลเมตร ปลื้มไว้นิรันดร์อนันตกาล

ก่อนมาบวชผมทำงานเป็นที่ปรึกษาอาวุโสโครงการสาธารณสุขของภูมิภาคลุ่มน้ำโขง ผมได้มาร่วมโปรยกลีบดาวรวย ตอนธุดงค์ปีที่ 2 เพราะปีแรกผมยังทำงานอยู่ต่างประเทศครับ พอเห็นพระเดินอย่างสงบเสงี่ยมสง่างามทำให้ผมรู้สึกปลื้ม จึงอธิษฐานว่าถ้ามีโอกาสชาติหน้าขอให้ได้บวชและได้มาเดินแบบนี้

วัดพระธรรมกายฮ่องกง พิธีถวายภัตตาหารเป็นสังฆทาน พิธีอุทิศส่วนกุศล และ ปล่อยสัตว์-ปลา

เมื่อสาธุชนได้เดินทางมาถึงวัดแล้ว พระอาจารย์ได้นำปฏิบัติธรรม กลั่นใจให้ใสสะอาด ต่อจากนั้น กัล ฯ สุนันท์ กล้านา และกัล ฯลอน มหาฤทธิ์ และกัล ฯจิว ไหล่ ก๊วน ชาวฮ่องกง นำกล่าวคำถวาย

เรื่องของกาม

"กาม" คืออะไร ศิลปะ การคำนวณ การค้าขาย ฯลฯ เกิดเพราะเหตุแห่งกาม...

พระวัดเส้าหลิน

ต้นบัญญัติมารยาทไทย ตอนที่ ๒ บ่อเกิดของมารยาทไทย หมวดที่ ๑ สารูป

ถ้าพูดภาษาชาวบ้านก็เกี่ยวกับการรักษารูปของเรา คือ เรื่องการแต่งเนื้อแต่งตัวและกิริยามารยาทต่าง ๆ ซึ่งของพระภิกษุท่านว่าไว้อย่างนี้ ข้อ ๑-๒ “ภิกษุพึงทำความศึกษาว่า เราจักนุ่ง-จักห่มให้เรียบร้อย”

ติรัจฉานภูมิ

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สัตว์ที่จุติจากมนุษย์ไปแล้ว จะกลับมาเกิดในพวกเทวดาหรือมนุษย์มีน้อย โดยที่แท้ สัตว์ที่จุติจากมนุษย์ไปแล้วกลับไปเกิดในนรก ในกำเนิดสัตว์เดรัจฉาน ในเปตติวิสัย มีมากกว่า ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะไม่เห็นอริยสัจ ๔ คือ ทุกข์ ทุกขสมุทัย ทุกขนิโรธ ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เพราะฉะนั้นแล เธอทั้งหลาย พึงกระทำความเพียรเพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์ นี้ทุกขสมุทัย นี้ทุกขนิโรธ นี้ทุกขนิโรธคามินีปฏิปทา

เพลงสำหรับเด็ก ให้เด็กฟังได้ในทุกๆ วัน

เพลงสำหรับเด็ก เพลงน่ารัก สดใส ฟังสบาย เหมาะสำหรับเด็กๆในทุกวันของเด็ก เพลงเกี่ยวกับวันเด็ก

สภาพของเปรตแต่ละชนิด

เปรตชิ้นเนื้อ ครั้งหนึ่ง พระมหาโมคคัลลานเถระได้เห็นชิ้นเนื้อลอยอยู่ในอากาศ พวกแร้งบ้าง นกตะกรุมบ้าง ต่างพากันโผถลาตามจิกทึ้งชิ้นเนื้อนั้น และชิ้นเนื้อนั้นก็ส่งเสียงร้องครวญครางอย่างน่าสงสาร จึงคิดว่าน่าอัศจรรย์เป็นนักหนา ต่อมาได้กราบทูลให้พระพุทธองค์ทรงทราบ ซึ่งสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเล่าประวัติของเปรตตนนี้ว่า