มงคลที่ ๑๕ บำเพ็ญทาน - มหาทานบารมีแห่งยุค
สมัยนั้น อังกุรเทพบุตรซึ่งเคยนั่งอยู่ด้านหน้า ต้องถอยร่น ไปตามกำลังบุญ นั่งอยู่ไกลถึง ๑๒ โยชน์ ส่วนอินทกเทพบุตรนั่งอยู่ที่เดิมใกล้ๆ กับพระพุทธองค์ พระพุทธเจ้าได้ตรัสถามอังกุรเทพบุตรว่า "อังกุระ เธอทำแถวเตาไฟยาว ๑๒ โยชน์ ได้ให้ทานเป็นอันมากในกาลประมาณหมื่นปี บัดนี้เธอนั่งอยู่ไกลตั้ง ๑๒ โยชน์ ซึ่งไกลกว่าเทพบุตรทั้งหมด ไฉนเธอจึงนั่งอยู่ไกลนัก"
จดหมายพระธรรมาจารย์ไห่เทา
กระผมเชื่อว่า ภายในใจของทุกคนล้วนมีรัตนะอันสว่าง ขอเพียงเรานั่งลง ทำใจหยุดนิ่งก็จะค้นพบตัวเองได้ ดังนั้น การที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสร้างสถานที่ปฏิบัติธรรมจำนวนมากที่เชียงใหม่ จึงถือได้ว่า พระเดชพระคุณหลวงพ่อมีเมตตามาก เปรียบประดุจมารดาของทุกคน (ซึ่งคนจีนจะอุปมาบุคคลที่เคารพเหมือนมารดา) เสียสละเพื่อให้ทุกคนได้กลับสู่โลกอันบริสุทธิ์ มาฝึกจิตหยุดนิ่งให้เข้าถึงความสว่างที่แท้จริงภายใน
มงคลที่ ๒๘ เป็นคนว่าง่าย - การฝึกตน บนเส้นทางอริยะ
ในสมัยพุทธกาล พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสถามครูฝึกม้าชื่อ เกสี ที่ไปเข้าเฝ้าพระองค์ว่า “ดูก่อนเกสี ใครๆก็รู้ว่าท่านเป็นครูฝึกม้าฝีมือดีคนหนึ่ง ท่านฝึกม้าอย่างไรเล่า” นายเกสีกราบทูลว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ การฝึกม้าของข้าพระองค์มี ๓วิธี คือ วิธีแรก ข้าพระองค์จะฝึกด้วยวิธีละม่อม ค่อยเป็นค่อยไป วิธีที่สอง ฝึกด้วยวิธีรุนแรง และวิธีสุดท้ายฝึกผสมกันทั้งสองวิธี”
พระพุทธคุณ ตอน ผู้รู้แจ้งโลก
บุคคลใดมีความเพียร ข่มขี่มาร ครอบงำมัจจุราชได้แล้ว ได้ถูกต้องธรรมอันเป็นที่สิ้นการเกิด บุคคลเช่นนั้นย่อมเป็นผู้รู้แจ้งโลก เป็นผู้มีปัญญาดี เป็นมุนี ผู้หมดความทะยานอยากในธรรมทั้งปวง
ความอัศจรรย์แห่งมนต์ ๒
ชนทั้งหลาย ย่อมรดผู้ที่มีความทุกข์ด้วยน้ำใด ชนทั้งหลายย่อมรดผู้ที่เร่าร้อนด้วยน้ำใด เราจักตายในท่ามกลางน้ำนั้น ภัยเกิดแต่ที่พึ่งอาศัยแล้ว
พุทธสุภาษิตสะกิดใจ "มนต์มีการไม่ท่องบ่นเป็นมลทิน"
อสชฺฌายมลา มนฺตา มนต์ มีการไม่ท่องบ่นเป็นมลทิน มนต์ในที่นี้ หมายถึงวิชาความรู้ อันจะเป็นเหตุให้เกิดประโยชน์ในทางที่ดี ในสมัยโบราณ จะมีการท่องบ่นเป็นหลักที่ว่านี้ มิใช่คาถาอาคม มาถึงในปัจจุบันนี้ไม่ค่อยได้ยินคนท่องหนังสือ แม้แต่สูตรคูณ ก็ยังไม่เห็นมีใครท่องกัน ใช้เครื่องคิดเลขแทน
พระปิลินทวัจฉะ (๒)
หมู่สัตว์ที่เกิดมาแล้วจำจะต้องตายในโลกนี้ หากได้ทำกรรมอันใดไว้คือบุญและบาป บุญ และบาปทั้งสองประการนั้นแลเป็นสมบัติของเขา และเขาจะพาเอาบุญและบาปนั้นไป อนึ่ง บุญและบาปย่อมเป็นของติดตามเขาไป ประดุจเงาติดตามตนไป เพราะฉะนั้น บุคคลพึงทำกัลยาณกรรมสะสมไว้เป็นสมบัติในปรโลก ด้วยว่า บุญทั้งหลายย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ทั้งหลายในปรโลก
ปรโลกนิวส์ อาจารย์วิทยาธรสายขาว ตอนที่ 4
คำถามข้อที่ 3. บุพกรรมใดที่ทำให้ผมต้องมาอยู่ในสังคมที่แวดล้อมไปด้วยคนที่ชอบว่ากล่าวและดุผมอย่างรุนแรงจนทำให้ผมรู้สึกเสียใจอยู่ตลอด คือไม่ว่าใครก็ตาม พอได้เห็นผมเข้าก็อยากที่จะดุว่าผมตลอด ทั้งๆ ที่ผมก็ไม่เคยคิด พูด หรือทำอะไรไม่ดีกับใครในชีวิตเลย ผมจะแก้ไขวิบากกรรมนี้ได้อย่างไรครับ
คนมีเมตตาชื่อว่ารักตนเอง
เมื่อตรวจตราด้วยจิตทุกทิศแล้ว หาได้พบผู้เป็นที่รักยิ่งกว่าตนไม่ แม้สัตว์เหล่าอื่นก็รักตนมากเหมือนกัน เพราะฉะนั้นผู้รักตนจึงไม่ควรเบียดเบียนผู้อื่น
ความรู้เรื่องธรรมกาย
ธรรมกาย คือ อะไร ในตัวของเรามีธรรมกายหรือไม่ ธรรมกายมีลักษณะอย่างไร ต้องประพฤติธรรมหมวดใด จึงจะเข้าถึงธรรมกาย การปฏิบัติเพื่อให้เข้าถึงธรรมกาย ต้องทำอย่างไร หลักฐานคำว่า “ธรรมกาย” มีอยู่ที่ใดบ้าง รวมข้อมูลธรรมกาย ที่นี่