วิบากกรรมที่ทำให้เป็นโรคเก๊าท์และรูมาตอยด์
โรคเก๊าท์ เกิดจากความผิดปกติ ในขบวนการเมตะบอลิสซั่มของกรดยูริคในร่างกาย เป็นผลให้กรดยูริคสูงในเลือดมีค่าสูงกว่าปกติ เกิดการตกผลึก ตามข้อกระดูก เนื้อเยื่อใต้ผิวหนัง และไต
"ผู้ดี"ทดลองใช้ดนตรี บำบัดอาการซึมเศร้า-จิตเภท
ไม่เอาน่า...อย่าคิด
เรื่องราวของนักสร้างบารมี...เธอรู้จักหมู่คณะตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม...ด้วยเชื่อในคำสอนของมหาปูชนียาจารย์ ทำให้เธอตัดสินใจไม่ใช้ชีวิตครองเรือน ถือศีลแปด และเข้ามาเป็นอุบาสิกา ทำงานรับใช้พระพุทธศาสนา...อุทาหรณ์ของผลแห่งบุญและบาป...คุณพ่อของเธอเป็นคนเจ้าชู้มีภรรยาหลายคน คุณยายของเธอเป็นคนใจบุญ ตักบาตรสม่ำเสมอ และจะไปถืออุโบสถศีลที่วัดเป็นประจำ...ชีวิตหลังความตายของท่านทั้งสองจะเป็นอย่างไร
ดวงตะวันแห่งความดี
พอเข้าโรงพยาบาลครั้งแรก หมอก็ตรวจพบว่า เกล็ดเลือดของน้องโจ้อยู่ที่หนึ่งพัน ซึ่งคนปกติขั้นต่ำต้องหนึ่งแสนห้าหมื่น อาการเข้าขั้นโคม่า ให้ลูกเตรียมใจว่าลูกชายจะตายจากไปได้ในทุกนาที ลูกจึงได้กราบอาราธนาขอความเมตตาจากพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ให้ช่วยชีวิต“น้องโจ้”ด้วย ซึ่งพระเดชพระคุณหลวงพ่อก็รับปากว่าจะช่วย
กินจิ้งจกรักษาโรค
เธอเป็นหนึ่งในหมื่นคนและเป็นหนึ่งในล้านองค์
จนวันหนึ่งขณะที่ลูกกำลังทำกิจกรรม อยู่ๆลูกก็หน้ามืดเป็นลม เพื่อนๆต่างตกใจ รีบนำตัวส่งโรงพยาบาลเมื่อรู้สึกตัวขึ้นมาคุณหมอก็รีบเดินมาบอกว่าหมอตรวจพบว่าคุณเป็นโรคไตวายเรื้อรังระยะสุดท้าย
พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า ตอนที่ 41 การสร้างบารมีของพระศรีอริยเมตไตรย์ (2)
พระศรีอริยเมตไตรย์ทรงสร้างบารมีมายาวนาน รวมระยะเวลา 80 อสงไขยกับอีกแสนมหากัป ในยุคนั้นจึงมีสิ่งอัศจรรย์เกิดขึ้นอย่างมากมาย
กรรมใดทำให้ลูกสาวมีอาการแพ้แสงแดดอย่างรุนแรง ต่อมาก็เป็นโรคไต
ลูกสาวมีอาการแพ้แสงแดดอย่างรุนแรง ถูกแดดแล้วจะปวดบวมตามข้อ โดยเฉพาะหัวไหล่ และต้นคอจะปวดมาก ต้องกินยาแก้ปวดจึงจะทุเลา
หมอมือใหม่หัวใจเกินร้อย ตอนที่ 2
น้าพร ต้องมาเสียชีวิตด้วยโรคติดเชื้อแทรกซ้อน โดยที่แพทย์ไม่สามารถวินิจฉัยหาสาเหตุของโรคได้นั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะ วิบากกรรมปาณาติบาตที่คุณน้าของตัวลูก หรือน้าพรได้เคยทำการรักษา โรคผิดพลาดในภพชาติก่อนๆ
ชี้แจงกรณีขอเปลี่ยนสถานที่พบพนักงานสอบสวน
ตามที่พนักงานสอบสวนคดีพิเศษ กรมสอบสวนคดีพิเศษ ได้มีหมายเรียกพระเทพญาณมหามุนี (พระไชยบูลย์ สุทธิผล) ไปพบพนักงานสอบสวนคดีพิเศษ....
