ความสุขจากการหยุดนิ่ง

คราวนี้ ผมจึงเริ่มฟังเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่ออีกครั้งอย่างตั้งใจ ทำให้ผมเริ่มอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น กับสิ่งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสอน ผมสะดุดใจกับคำพูดของพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่ว่า “มนุษย์เราเกิดมาพร้อมกับความไม่รู้ว่าเราไม่รู้” ผมจึงตามคุณแม่มาวัดพระธรรมกายเพื่อมาแสวงความรู้ที่ผมยังไม่รู้

แม่ค้าพวงมาลัย ยอดนักสร้างบารมี

วันที่ลูกกับคุณแม่ได้อัญเชิญผ้าไตรกฐิน ทุกย่างก้าวของลูก คือ ความปีติใจอย่างท่วมท้น น้ำตาแห่งความปีติไหลออกมาไม่ขาดสาย ตั้งแต่ก้าวแรกจนถึงก้าวสุดท้าย จนมานั่งรับพรก็ยังร้องไห้อยู่ ลูกไม่เสียดายทรัพย์เลย แค่เรานึกถึงบุญที่ได้ทำ ขนาดว่า หลังคามหารัตนวิหารคดยังไม่เสร็จเรายังปลื้มขนาดนี้ แล้วถ้าสร้างเสร็จจะปลื้มขนาดไหน

ไม่เอาน่า...อย่าคิด

เรื่องราวของนักสร้างบารมี...เธอรู้จักหมู่คณะตั้งแต่เมื่อครั้งยังเป็นศูนย์พุทธจักรปฏิบัติธรรม...ด้วยเชื่อในคำสอนของมหาปูชนียาจารย์ ทำให้เธอตัดสินใจไม่ใช้ชีวิตครองเรือน ถือศีลแปด และเข้ามาเป็นอุบาสิกา ทำงานรับใช้พระพุทธศาสนา...อุทาหรณ์ของผลแห่งบุญและบาป...คุณพ่อของเธอเป็นคนเจ้าชู้มีภรรยาหลายคน คุณยายของเธอเป็นคนใจบุญ ตักบาตรสม่ำเสมอ และจะไปถืออุโบสถศีลที่วัดเป็นประจำ...ชีวิตหลังความตายของท่านทั้งสองจะเป็นอย่างไร

รู้สึกปลอดภัย เหมือนเอาใจใส่เซฟ

หากจะมีพระอินทร์จำแลงลงมาบอกว่า “ธรรมะไม่มีจริง สิ่งที่ผมเห็นมันไม่ใช่” ผมก็จะตอบว่า “ผมเชื่อมั่นในสิ่งที่ผมเห็น ร้อยเปอร์เซ็นต์ เพราะผมพิสูจน์สิ่งนี้ด้วยตัวเองแล้ว” อีกทั้งผมก็จะถามพระอินทร์กลับไปว่า “หากไม่ใช่ แล้ว ทำไมมีพระหลายรูปเห็นองค์พระที่อยู่กลางท้องเหมือนๆ กัน ให้ท่าน (พระอินทร์) ลองมานั่งสมาธิด้วยกันไหม เพื่อพิสูจน์กันให้เห็นๆไปเลย”

ลูกชายเศรษฐีหนีไปอยู่กับลูกสาวชาวนา, ไอเลิฟยู...หว่อ อ๊าย หนี่...สาวชาวนา

เรื่องราวความรักของลูกชายเศรษฐีกับลูกสาวชาวนา ซึ่งแม้จะไม่ราบรื่นนัก เพราะคุณพ่อสามีไม่พอใจ และโกรธมาก แต่ก็ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่ง ได้พบกัลยาณมิตรในครอบครัวของสามี และได้มาพบกับหมู่คณะ จนมีอาชีพเป็นผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตร สร้างบารมีกับหมู่คณะอย่างเต็มที่เต็มกำลัง...อุทาหรณ์ของการผูกพยาบาท...วิบากกรรมจากคำพูด และเรื่องน่าสนใจอื่นๆอีกมากหลาย

ภูเขาไฟที่เปลี่ยนไป

พระเดชพระคุณหลวงพ่อคะ ถ้าไม่อยากได้จึงได้ใช่ไหมคะ...ในรอบต่อๆมา ลูกทำใจเย็นๆ หยุดนิ่งเฉยไปตามลำดับ ใจลูกเคลื่อนผ่านกายเทวดานั้น ผ่านไปเร็วมาก ผ่าน ผ่าน ผ่าน จนหยุดนิ่ง อยู่กลางองค์พระชัดใสสว่าง ใจของลูกขยายเท่าองค์พระ แล้วก็ขยายอีก สนิทเป็นองค์พระ ลูกมีความสุขมากๆ สุขแบบนิ่งนิ่งภายใน

บวชสองชั้น...มุ่งมั่นเป็นพระแท้

แล้วอยู่ๆเสียงพิธีกรงานบวชก็ดังขึ้น ผมลืมตาขึ้นพร้อมกับน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมา ผมรีบเช็ดน้ำตาเพราะอายสาธุชน ผมปลื้มมาก ปีติมาก อย่างบอกไม่ถูก ปลื้มมากที่การบวชครั้งนี้ ผมได้เป็นเนื้อนาบุญให้โยมพ่อ โยมแม่และญาติโยมสาธุชน ทุกย่างก้าวของผม คือ การจรดใจไว้ที่กลางท้อง และกลางองค์พระ

เด็กวิศวะ ขาลุย ผู้กลับมาตายรัง

เมื่อลูกละความขุ่นมัวได้อย่างสิ้นเชิง สักพักดวงธรรมก็เปล่งประกายสว่างเจิดจ้าขึ้นมา สว่างมากขึ้นๆเรื่อยๆและขยายใหญ่มากขึ้นเรื่อยๆจนถึงขนาดคลุมตัวลูกไว้ได้ ลูกจรดใจลงไปในกลางความสว่างที่สุดซึ่งอยู่บริเวณกลางท้องของลูก สักครู่ลูกก็รู้สึกว่า เห็นเป็นองค์พระ

ตามหารอยพระพุทธบาท จนได้มาพบองค์พระภายใน

พอจรดใจไปที่องค์พระ ดิฉันก็เหมือนละลาย และหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับท่าน องค์พระสีทองซ้อนขึ้นมาจนนับไม่ถ้วน องค์พระใสอยู่กับตัวดิฉัน และดิฉันก็รู้สึกเหมือนอยู่ในองค์พระ เหมือนที่หลวงพ่อบอกว่า “เราเป็นองค์พระ องค์พระเป็นเรา” ดิฉันสามารถยืนยันได้ และมีความสุขมากๆค่ะ

โสดสนิท

เธอเกิดมาลำบากมาก ตลอดชีวิตได้เจอหน้าพ่อเพียงครั้งเดียว เมื่อเธอได้มาเจอกับหมู่คณะ ทุกครั้งที่ทำบุญบูชาข้าวพระและบุญใหญ่ที่วัด เธอจะอธิษฐานขอให้มีบ้านมีรถยนต์ วันหนึ่งเธอก็สมปรารถนา...และอุทาหรณ์สำหรับบุคคลประเภทที่บุญก็ทำกรรมก็สร้าง...หญิงคนหนึ่ง ชอบทำบุญ แต่ก็ชอบเล่นการพนันด้วย เมื่อละโลกแล้ว เธอจะไปไหน มีสภาพเป็นอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ