มหาปูชนียาจารย์ (1)
ปูชา จ ปูชนียานํ เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ การบูชาปูชนียบุคคลทั้งหลาย นี้เป็นมงคลอันสูงสุด
อย่าหลอกกันดีกว่า
จงมาดูดัตภาพอันวิจิตร มีกายเป็นแผล อันคุมกันอยู่แล้วกระสับกระส่าย เป็นที่ดำริของชนเป็นอันมาก ไม่มีความยั่งยืนมั่นคง
ชาวไทยในแอฟริกาใต้ ร่วมพิธีเจริญพระพุทธมนต์
ชาวไทยในแอฟริกาใต้ รวมใจจัดพิธีเจริญพระพุทธมนต์และถวายพระพรเนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษา 28 กรกฎาคม พุทธศักราช 2562
ธุดงคสถานปราจีนบุรี สัมมนาโครงการบรรพชาสามเณร
ธุดงคสถานปราจีนบุรี จัดงานสัมมนาโครงการบรรพชาสามเณรฟื้นฟูพระพุทธศาสนาทั่วไทย และพิธีถวายมหาสังฆทาน 99 วัด
ร่วมสร้างและจารึกชื่อ เป็นเจ้าภาพจัดพิมพ์ปฏิทินปีพุทธศักราช 2555
ปฏิทินปีใหม่ ปีพุทธศักราช 2555 ปูชา จ ปูชนียานัง การบูชาบุคคลที่ควรบูชาเป็นมงคลอย่างยิ่ง เชิญผุ้มีบุญทุกท่านสร้างความใส และส่งกำลังใจไปทั่วโลก ด้วยปฏิทินปีใหม่
ผู้ขัดขวางการสร้างบารมี
ชนเหล่าใด จักสำรวมจิต ที่ท่องไปในที่ไกลๆ เที่ยวไปดวงเดียว ไม่มีสรีระ มีถ้ำเป็นที่อาศัย ชนเหล่านั้น จะพ้นจากเครื่องผูกแห่งมาร
สัปดาห์ส่งเสริมพระพุทธศาสนา
กรมการศาสนา กระทรวงวัฒนธรรมจัดงานสัปดาห์ส่งเสริมพระพุทธศาสนาเนื่องในเทศกาลอาสาฬหบูชาและเข้าพรรษา ประจำปี ๒๕๕๒ ระหว่างวันที่ ๕-๗ กรกฏาคม ๒๕๕๒ โดย ส่วนกลาง จัดงาน ณ วัดสระเกศ ราชวรมหาวิหาร สำหรับส่วนภูมิภาค จัดงาน ณ วัดหรือสถานที่จังหวัดกำหนด
คิดผิดคิดใหม่ได้ (๓)
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กาล ๔ อย่างที่บุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ กาล ๔ นี้คือ การฟังธรรมตามกาล การสนทนาตามกาล การสงบตามกาล และการพิจารณาตามกาล กาล ๔ อย่างนี้ อันบุคคลบำเพ็ญโดยชอบ ให้เป็นไปโดยชอบ ย่อมให้ถึงความสิ้นอาสวะโดยลำดับ
ทำไมบนสวรรค์จึงมีทั้งเทวดาและมาร
เทวดายังมีชั้น จึงไม่แปลกที่มนุษย์มีการแบ่งชนชั้นวรรณะ ต้องไปแก้ที่เทวดาก่อน ถ้าแก้เทวดาไม่ตก มนุษย์ก็ยังมีชนชั้น ที่เทวดามีชั้นเพราะมีความละอายและเกรงกลัวต่อบาปไม่เท่ากัน
เทพบุตรมาร (๒)
รูปที่จะพึงรู้แจ้งด้วยจักษุ เสียงที่จะพึงรู้แจ้งด้วยหู กลิ่นที่จะพึงรู้แจ้งด้วยจมูก รสที่จะพึงรู้แจ้งด้วยลิ้น สัมผัสที่จะพึงรู้แจ้งด้วยกาย ธรรมารมณ์ที่จะพึงรู้แจ้งด้วยใจ อันน่ารักน่าปรารถนาน่าใคร่ น่าพอใจ อาศัยความใคร่ ชวนให้กำหนัดมีอยู่ หากภิกษุไม่เพลิดเพลิน ไม่สรรเสริญ ไม่หมกมุ่น ไม่พัวพันอยู่ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสและธรรมารมณ์ ภิกษุนี้เรากล่าวว่า ไม่ไปสู่ที่อยู่ของมาร ไม่ตกอยู่ในอำนาจของมาร ไม่ถูกมารครอบงำ เป็นผู้พ้นจากบ่วงมาร ภิกษุนั้น มารผู้มีบาปพึงใช้บ่วง ทำตามความปรารถนาไม่ได้
