วัดพระธรรมกายบอสตัน จัดพิธีบำเพ็ญกุศล

วัดพระธรรมกายบอสตัน ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้จัดพิธีบำเพ็ญกุศลอุทิศแด่คุณพ่อนคร สังข์กลิ่นหอม โยมพ่อของพระมหาประเสริฐกิจ สุเมโธ

บวชให้สุก

ผลไม้บางอย่างทานสุก บางอย่างทานดิบ ผลไม้ที่สุกแล้วมักจะส่งกลิ่นหอมและอร่อยกว่าเสมอ แล้วคนที่สุก จะเป็นอย่างไร

ศีล 5 กับกลอนสุนทรภู่

สุนทรภู่แต่งกลอนไว้มากมาย ในผลงานต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น พระอภัยมณี นิราศภูเขาทอง ภายในบทกลอนนั้นมีกลิ่นอายของสังคมในยุคนั้นที่ผสมผสานวัฒนธรรมและศาสนา วันนี้เรามาพิจารณา ศีล 5 ที่ปรากฏในบทกลอนกัน

มารผู้ขัดขวางความดี

รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ และธรรมารมณ์ทั้งสิ้น นี้เป็นโลกามิส อันแรงกล้า โลกหมกมุ่นอยู่ในอารมณ์เหล่านี้ ส่วนสาวกของพระพุทธเจ้า มีสติก้าวล่วงโลกามิสนั้น และก้าวล่วงบ่วงมารแล้ว รุ่งเรืองอยู่ดุจพระอาทิตย์ ฉะนั้น

ศีล..สะพานข้ามสู่เทวโลก

“สีลํ เสตุ มเหสกฺโข สีลํ คนฺโธ อนุตฺตโร สีลํ วิเลปนํ เสฏฺฐํ เยน วาติ ทิโส ทิสํ ศีลเป็นสะพานข้ามฟากอันมีพลังมาก ศีลมีกลิ่นหอมอันยอดเยี่ยม ศีลเป็นเครื่องลูบไล้อันประเสริฐ บุคคลผู้สมบูรณ์ด้วยศีล ย่อมหอมฟุ้งไปทั่วสารทิศ” (ขุ.เถร.)

สุกรโพธิสัตว์

ห้วงน้ำ คือพระธรรมไม่มีโคลนตม บาป เรียกว่าเหงื่อไคล และศีล เรียกว่าเครื่องลูบไล้ใหม่ แต่ไหนแต่ไรมา กลิ่นของศีลนั้นไม่เคยจางหายไป

พิธีเปิดและฉลองวัดพระธรรมกายสวิตเซอร์แลนด์

“ลูก ART องอาจ ธรรมนิทา” ขอกราบถวายรายงานข่าวบุญสุดสว่างใน “พิธีเปิดและฉลองวัดพระธรรมกายสวิตเซอร์แลนด์” ส่งตรงจากที่ตั้งของวัดบนยอดขุนเขาแห่งสวิตที่โอบล้อมด้วยธรรมชาติอันเขียวขจี เสียงกระดิ่งของโคนมที่กำลังอิ่มอร่อยในทุ่งหญ้า คลุกเคล้ากลิ่นหอมบริสุทธิ์ของเนยและชีส ผสานเป็นบรรยากาศสุดสัปปายะสำหรับการปฏิบัติธรรม เมื่อวันอาทิตย์ที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ.2556 ที่ผ่านมาครับ

เทพบุตรมาร (๒)

รูปที่จะพึงรู้แจ้งด้วยจักษุ เสียงที่จะพึงรู้แจ้งด้วยหู กลิ่นที่จะพึงรู้แจ้งด้วยจมูก รสที่จะพึงรู้แจ้งด้วยลิ้น สัมผัสที่จะพึงรู้แจ้งด้วยกาย ธรรมารมณ์ที่จะพึงรู้แจ้งด้วยใจ อันน่ารักน่าปรารถนาน่าใคร่ น่าพอใจ อาศัยความใคร่ ชวนให้กำหนัดมีอยู่ หากภิกษุไม่เพลิดเพลิน ไม่สรรเสริญ ไม่หมกมุ่น ไม่พัวพันอยู่ในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสและธรรมารมณ์ ภิกษุนี้เรากล่าวว่า ไม่ไปสู่ที่อยู่ของมาร ไม่ตกอยู่ในอำนาจของมาร ไม่ถูกมารครอบงำ เป็นผู้พ้นจากบ่วงมาร ภิกษุนั้น มารผู้มีบาปพึงใช้บ่วง ทำตามความปรารถนาไม่ได้

จูฬรถเทพบุตร

การคบหาคนพาล ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอาใบไม้ห่อปลาเน่า แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นเหม็นฟุ้งไปฉะนั้น ส่วนการคบหาสมาคมกับนักปราชญ์ ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอาใบไม้ห่อของหอม แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นหอมฟุ้งไปฉะนั้น เพราะฉะนั้น บัณฑิตรู้ความเป็นบัณฑิตของตนดุจใบไม้สำหรับห่อ ไม่พึงเข้าไปคบอสัตบุรุษ พึงคบสัตบุรุษ อสัตบุรุษย่อมนำไปสู่นรก สัตบุรุษย่อมให้ถึงสุคติสวรรค์

ความประทับใจการเดินธุดงค์ธรรมชัย ตอน พระฝรั่งมาแล้วครับ

ผมคิดว่าการเดินธุดงค์ในเมือง มันยากกว่าการเดินธุดงค์ในป่ามากๆ เพราะมันเป็นบทฝึกตบะขั้นเทพ เพราะในป่ามีสิ่งเร้าภายนอกน้อยกว่า แต่ในเมืองมีความวุ่นวายเข้ามาให้เราได้เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ได้สัมผัสความร้อนระอุของแดด แต่หากทำได้ สมาธิเราจะก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดดอย่างเหลือเชื่อ