วัดสำแล

วัดสำแลเป็นวัดรามัญตั้งอยู่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ตำบลบ้านกระแชงอำเภอเมือง จังหวัดปทุมธานีมีเนื้อที่ ๑๒ ไร่เศษ ชาวมอญที่อพยพมาเมื่อครั้งต้นรัตนโกสินทร์ได้ร่วมกันสร้างขึ้น

วัดป่ากลางทุ่ง

วัดกลางทุ่งและวัดป่าใต้ได้รวมเป็นวัดป่ากลางทุ่ง รวมพื้นที่ทั้งหมดราว ๓๒ ไร่ ๓ งาน ๖๐ ตารางวา จากรูปแบบศิลปะกรรมอุโบสถเก่าสัณนิษฐานว่าสร้างในสมัยรัชกาลที่ ๓ ราวปีพุทธศักราช ๒๓๘๕

วัดหัตถสารเกษตร

พระยาหัตถสารศุภกิจกับคุณนายจอนได้ซื้อที่ดินไว้ให้ชาวนาเช่าทำนา บริเวณคลองซอยที่ ๕ แล้วได้สร้างกุฏิพระขึ้นเรียกกันว่า วัดกลางคลองห้า ต่อมาเมื่อขอวิสุงคามสีมาได้รับพระราชทานนามวัดจากพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวว่า วัดหัตถสารเกษตร

วัดโพธิ์นิ่มรัตนาราม

วัดโพธิ์นิ่มรัตตาราม ตั้งอยู่ที่ตำบลเชียงรากน้อย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานีชื่อวัดจึงเรียกตามคลองที่ขุดว่า วัดคลองขุด จากหลักฐานที่ได้จากแผนกศึกษาธิการอำเภอสามโคก จังหวัด ปทุมธานี

วัดโคนอน ตำนานพระธุดงค์วัดโคนอน

วัดโคนอน ถือว่าเป็นวัดกลางป่ากลางดงขาดการบูรณะจึงได้มีการบูรณะจัดรูปแบบให้เป็นระเบียบโดยใช้อุโบสถเป็นศูนย์กลางใครที่มาถึงวัดโคนอนแห่งนี้ จะสัมผัสได้ถึงต้นไม้ใหญ่นับร้อยแผ่กิ่งใบให้ความร่มรื่น

พระมหาธาตุเจดีย์ชเวดากอง

เจดีย์ชเวดากอง ประวัติเจดีย์ชเวดากอง พระมหาธาตุเจดีย์ชเวดากอง รวมภาพเจดีย์ชเวดากอง เจดีย์ชเวดากอง ประเทศพม่า พระมหาธาตุเจดีย์ชเวดากอง เมืองย่างกุ้ง ประเทศพม่า

วัดป่างิ้ว

วัดป่างิ้ว ได้รวม วัดพญาเมือง ทางคลองด้านใต้และ วัดนางหยาด ทางคลองด้านเหนือเข้าด้วยกันเป็น วัดป่างิ้ว ตามชื่อท้องถิ่นบ้านงิ้วมีเนื้อที่ ๙๐ ไร่เศษ รูปแบบการก่อสร้างละม้ายไปตามความนิยมของท้องถิ่น ซึ่งเป็นชาวมอญเสียส่วนมาก

วัดกร่าง

วัดกร่างเป็นวัดเก่าแก่ตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาเดิมเป็นป่าไผ่กุฏิทรงไทยและหอสวดมนต์ทรงรามัญบริเวณวัดมีลานร่มรื่นด้วยต้นไม้ใหญ่ที่ริมแม่น้ำปลุกสร้างศาลาหลังย่อม เป็นที่พักผ่อนและเลี้ยงปลา

วัดบรรพตมโนรมย์

วัดบรรพตมโนรมย์ "วัดผาชัน" หรือเรียกตามลำห้วยที่อยู่ใกล้วัดว่า "วัดห้วยผาชัน" อยู่ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดมุกดาหาร ต่อมาเมื่อพุทธศักราช ๒๕๑๗ จึงได้ขอตั้งชื่ออย่างเป็นทางการว่า วัดบรรพตมโนรมย์

วัดบรมวงศ์อิศรวรารามวรวิหาร

วัดบรมวงศ์อิศรวรารามเป็นพระอารามหลวงชั้นโทชนิดวรวิหาร ตั้งอยู่ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำป่าสัก ในท้องที่หมู่บ้านเพนียด ตำบลสวนพริก จังหวัดพระนครศรีอยุธยา แต่เดิมเรียกกันว่าวัดทำเลหญ้าหรือวัดทะเลหญ้าเพราะตั้งอยู่ท่ามกลางทุ่งหญ้ากว้าง ซึ่งเป็นที่มาของวัดแห่งนี้