ผลบุญจากการสร้างพระธรรมกายประจำตัว

ฉับพลันสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา ลูกเจฟฟรี่พลัดตกจากช่องราวบันไดของอพาร์ทเม้นท์ โดยที่คุณพ่อคว้าตัวไม่ทัน

เคล็ด (ไม่) ลับของความสำเร็จ

เคล็ด (ไม่) ลับที่ทำให้หนูได้รางวัลต่างๆ และสามารถทำสิ่งต่างๆ ได้เป็นอย่างดีนั้น หนูขอยืนยันว่า “เกิดจากการที่หนูมีสมาธิ” ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นการตั้งใจฟังคุณครู ชอบซักถามผู้ใหญ่ ชอบศึกษาค้นคว้า ถ้าไม่มีสมาธิแล้ว ใจเราก็จะไปคิดเรื่องอื่นมากมาย ทำให้ยากที่จะเรียนได้อย่างเข้าใจ

การปฏิบัติธรรมเหมือนอากาศ ถ้าใครหายใจก็จะได้ประโยชน์จากอากาศนั้น

การเห็นภาพภายในเหมือนเปิดสวิตช์ไฟ แล้วเราจะเห็นทุกอย่างในตัว สิ่งต่างๆในตัวจะเกิดขึ้นมาเองโดยไม่ต้องเรียกร้อง...การปฏิบัติธรรม เป็นสิ่งที่ไม่แบ่งแยกนิกาย เป็นสากลโลก ใครปฏิบัติก็ได้ความสุขเหมือนกัน การปฏิบัติธรรมเหมือนอากาศที่ไม่แยกว่า จะเป็นของคนจนหรือคนรวย ถ้าใครหายใจก็จะได้ประโยชน์จากอากาศนั้น

สัมผัสอิสรภาพที่แท้จริงจากภายใน

พอนั่งมากๆเข้า ผมอัศจรรย์ใจมาก ผมรู้สึกว่าใจมันมีพลังขึ้นมา ทำให้สามารถหักดิบการสูบบุหรี่ด้วยการนั่งสมาธิได้ครับ สมาธิช่วยให้ผมมีใจที่ปลอดโปร่ง สดใส และคลายแรงกดดันทั้งหลายได้ ความตึงเครียดซึ่งเป็นหนึ่งในปัญหาหลักของผม ตอนนี้เรียกว่าแทบจะไม่รู้จักกันแล้วละครับ

ชีวิตปลอดภัยด้วย DMC

ถ้าเราสร้างบุญและทำความดีอยู่ตลอดเวลา แม้เราจะทำหน้าที่รักษาความปลอดภัยให้กับคนอื่น ผมเชื่อว่าบุญจะเป็นกำแพงรักษาความปลอดภัยให้กับตัวเราได้ดีที่สุด ถ้าเราทำกรรมดีเราไม่จำเป็นต้องหาคนมารักษาความปลอดภัยเลย แต่ถ้าคนทำกรรมชั่ว ถึงแม้จะมีคนรักษาความปลอดภัยมากมาย ก็ไม่สามารถรักษาความปลอดภัยได้ นี่เป็นกฎสากลแต่คนทั่วไปมักไม่เข้าใจ

ครอบครัวสว่างไสว เพราะ DMC

ตอนนี้ ครอบครัวของลูกเป็นเหมือนครอบครัวสวรรค์ เป็นครอบครัวธรรมกาย ที่มีความสุข ลูกๆอยู่ในโอวาท โดยมีคุณครูไม่ใหญ่ได้เมตตาชี้นำทางสว่างให้ เราทำบุญพร้อมๆกันเป็นทีม เข้าพรรษานี้ลูกและครอบครัวจะนั่งสมาธิให้เยอะกว่าเดิมยิ่งๆขึ้นไป

ผมพร้อมจะตายเพื่อการขยายจานดาวธรรม

การติดดาวที่อเมริกา ต้องเผชิญกับศัตรูตัวฉกาจคือยุง ยุงที่นี่มีน้อย แต่พอมีทีนี่ ตัวไม่น้อยเลยครับ Size ขนาดลูกแมลงปอ ผมต้องคอยเป่าไม่ให้ยุงมัน Landing ปักหัวที่เนื้อของผม และต้องเจอกับความหนาวถึงขั้นอยู่เฉยๆ มือก็สั่นได้ และผมก็กลัวความสูงที่สุดในชีวิต พอขึ้นไปแล้วใจหวิวๆ แต่ตอนนี้ผม กลัวไม่ได้บุญ มากกว่า

ฉันเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย

ลิซ่า คาร์เลาซ์ เธออยู่อเมริกามาเป็นเวลา 35 ปีแล้ว และขณะนี้เธอเป็นมะเร็งปอดระยะสุดท้าย ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปได้อีกนานเท่าไร แต่เธอก็ยังคงมีความหวังที่จะมีชีวิตอยู่รอดต่อไป เพราะเธอรู้จักความหมายของคำว่า "ความสุข" ยิ่งกว่าความหมายในพจนานุกรมเล่มใดๆ ที่มีอยู่ในโลกใบนี้ และเธอ ก็ได้รับของขวัญชิ้นที่พิเศษที่สุด จากคนพิเศษที่สุดที่อยู่ภายในตัวของเธอ ... แล้วคุณล่ะ รู้จักคำว่า "ความสุข" เหมือนเธอแล้วหรือยัง...

เติมบุญหนุนรัก

ความสว่างค่อยๆปรากฏ เหมือนแสงที่ส่องทแยงลอดช่องหน้าต่างของห้องที่ปิดสนิท เมื่อมองแสงนั้นนิ่งๆต่อไป แสงก็ขยายเป็นรูปร่างทรงกลม แล้วก็มีองค์พระผุดขึ้นมาจากศูนย์กลางกาย เป็นองค์พระองค์เล็กๆ ที่ใสมากๆ

เมื่อพบองค์พระภายใน โรคร้ายก็กลายเป็นเรื่องธรรมดา

ต่อมา ผมมีอาการแน่นๆที่หน้าอก จึงไปหาหมอ หมอบอกว่า "คุณเป็น มะเร็งในเม็ดเลือด" ได้ยินคำว่า “มะเร็ง” แต่ผมกลับรู้สึกเฉยๆ เพราะใจผมอยู่กับองค์พระ จนหมอแปลกใจว่า ทำไมผมมีกำลังใจดีมากผิดกับผู้ป่วยคนอื่น ผมคิดว่า “โรคภัยไข้เจ็บก็ให้เป็นหน้าที่ของหมอไป ส่วนเรื่องจิตใจเป็นหน้าที่ที่เราต้องดูแลเอง”