安全第一

我有五个兄弟姐妹，我是老二。父母亲开了一家熨洗店。我们是善心的家庭，外公、外婆、父亲、母亲以及孩子们都爱修功德。我还记得母亲喜欢到北揽寺修功德，去的时候，她不会忘记带我和外公一起去。当时祖师还活着，自祖师往生后。从佛历2506年，母亲就跟随詹老奶奶来到佛法实践之家修波罗蜜，有机会在北揽寺护持法胜师父和施命师父出家的功德。

最爱的人

ลูกก็รู้สึกสนใจการปฏิบัติ ธรรมมากและรู้สึกว่าสิ่งที่ขาดหายไปในชีวิตนั้นได้หวนกลับคืนมาแล้ว นั่นก็คือ ความสุขภายในจากการนั่งสมาธิ...และความสุขภายในนี้เอง...ทำให้ชีวิตลูก สมบูรณ์จนลูกรู้สึกรักตัวเองมากที่สุด..

厚皮或骨硬

คนร้ายบอกให้ลูกส่งเงินมาดีๆ ลูกก็ยังไม่ยอม คนร้ายจึงใช้ปืนลูกซองจ่อยิงเอวด้านซ้ายของลูก กระสุนกระจายออกมาเกือบ 20 นัด ลูกล้มลงและเอามือซ้ายปิดตรงช่วงเอวที่ถูกยิง แต่กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดแต่อย่างใด ในตอนนั้นลูกได้ยินองค์พระบอกให้ลุกขึ้น ลูกตอบกลับไปว่า “หนูไม่ลุกเพราะหนูกลัวเลือด”

小火焰

我父亲，虽然只念到小学四年级而已，但有关算术方面却都很熟练。他可以计算且想出很多号码，让他经常中了乐透。他有很多方法，例如：看以前的号码，然后用统计学来计算等等，这让喜欢玩乐透的人都来找我父亲。

不怕一万，只怕万一

我爷爷是位很有名的区长，很多人都受过他的恩惠，包括在佛教里，爷爷也曾帮助建设寺院。每逢佛日的前一天和当天，爷爷总是教导孩子们有关道德的事。但爷爷的个性凶悍，很会捉盗贼，当捉到了就用锁链拴住他送交警察局。如果孩子们争吵，爷爷也会用拴盗贼的锁链来拴着孩子的脚，然后带去市场示众，他叫属下鸣锣告示说“来啊，来啊，来看兄弟姐妹之间吵架”。

女生的尊严

ตัวลูกเอง ตลอด ๒๐ กว่าปีที่ได้มาสร้างบารมีกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อและหมู่คณะ ลูกมีความสุขมาก แต่เมื่อ ๖-๗ เดือนก่อนจนถึงปัจจุบัน ความสุขนั้นหายไปส่วนหนึ่งทีเดียว เพราะลูกป่วยเป็นโรคภูมิแพ้กำเริบอย่างมาก ผิวหนังเป็นผื่นแดงไปทั่วตัวรวมทั้งใบหน้า มีอาการคันที่ผิวหนัง ตลอดทั้งศีรษะและตามตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืน จะมีอาการคันมากๆ

把心意脱离色身

ครั้งหนึ่งเธอได้สอนเด็กนักเรียนในชั้นให้นั่งสมาธิ นึกถึงดวงแก้วองค์พระ พอหมดเวลานั่ง เธอได้ทักเด็กว่า ทำไมถึงได้แต่นึกไปห้างสรรพสินค้าอยู่เล่า ทำเอาเด็กในชั้นหัวเราะสนุกสนานเพราะเธอรู้วาระจิตเด็ก นอกจากนี้ เธอยังได้ยินเสียงของคนโทรศัพท์ซึ่งยืนอยู่ห่างไกลจากเธอ เห็นคนที่อยู่อีกห้องหนึ่งว่ากำลังทำอะไรอยู่สามารถบอกได้อย่างถูกต้อง บางทีก็รู้ว่านกกำลังคุยอะไรกัน

眼镜后的悲伤眼

เธอได้ล้มป่วยด้วยโรคลูคิวเมีย (มะเร็งในเม็ดเลือดขาว) ปลายปี 2548 หมอบอกว่า เธอจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 1 สัปดาห์ เพราะ โรคของเธอมาถึงระยะสุดท้ายแล้ว สองสามีภรรยารู้สึกเศร้าเสียใจมาก ทางออกสุดท้าย เขานึกถึงเพื่อนชาวพุทธ คือ ตัวผม พร้อมกับส่งคำถามว่า “หากมีคนมาบอกว่าภายในสัปดาห์นี้คุณจะต้องตาย ชาวพุทธเขาเตรียมตัวกันอย่างไร”

孤單多大， 孤單如牛大

หลังจากน้องชายคนที่สองเสียชีวิตอย่างกะทันหันด้วย อุบัติเหตุแล้ว เขาคิดถึงน้องมาก เขาก็ได้แต่เหงา เขาเหงาซะมากมาย เขาอยากรู้จังเลยว่า ความเหงานี่ตัวใหญ่โตเท่าตัวอะไร? จึงหันไปพึ่งกัญชา-ยาบ้าอย่างหนักจนเกิดอาการประสาทหลอน จนต้องเข้าสถานบำบัด ปัจจุบันเลิกได้แล้วแต่กลายเป็นคนซึมเศร้า และเชื่องช้า

强盗为什么对她这么不客气

ความน้อยใจเป็นต้นเหตุ ทำให้ต้องพลัดพรากจากถิ่นฐานบ้านเกิดจนตลอดชีวิต ...ความแค้นเคืองที่ติดตามมาจากอดีตชาติ ...ผลบุญที่ได้จากการทำนุบำรุงพระศาสนาของคนกับพระ และคำถาม 1.กรรมใดทำให้ถูกส่งตัวไปประเทศจีนแล้วไม่ได้กลับมาเมืองไทยอีกเลย 2.บุพกรรมใดทำให้โดนกระชากสร้อย และถูกผลักให้ล้ม ตอนล้มมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดมาช่วย จึงมีความรู้สึกเหมือนค่อยๆ ล้ม และได้รับบาดเจ็บไม่มาก...