人人都叫我医生

我母亲本过着快乐的单身的生活，直到她三十八岁那年，因亲朋戚友们都替她担心，且很关心她，怕她老了会没有人照顾，于是就撮合一位太太刚往生，且身边还带着六个孩子的男生，与她结婚。虽然母亲对父亲没什么感情，但为了减少过分的关心就决定跟他结婚了。结果，母亲婚后的生活却如堕落地狱一般，她便成一个很可怜的女生。

静止才会好

我在佛历2533年，跟朋友首次来到法身寺，也开始跟随团体修波罗蜜，有机会供养十万建筑祖师纪念堂。在佛历2547年开始有了法星，我就在那啦提哇府，为各所寺院装法星，不管地方有多么偏僻或危险，我都跟我工人一起去。也曾遇到一些神奇的现象，即是在有些地方，当我们车子往那去时，就刮大风下大雨。

二番はいない14

没有煮饭的人

ลูกคิดว่าไหน ๆ มาวัดแล้วจะแอบสำรวจ และสังเกตทุกสิ่งรอบตัวในวัดตามที่สื่อลงข่าว จากวันเป็นเดือนเป็นปีจนถึง ทุกวันนี้ ลูกกลับเห็นแต่สิ่งดี ๆ เห็นแต่ภาพประทับใจเสมอมา ลูกจึง “รักวัด..โดยไม่รู้ตัว” ทำบุญทุกบุญ และมาวัดทุกวันไม่ขาดเลยค่ะ

饿鬼

我是您在日本的弟子，首次看到师父，就感觉师父的波罗蜜那么大，年龄应该不超过四十岁吧！很帅啊…是世上最帅的人，又庄严又有魅力，感觉很亲切，在未来世里都希望跟随师父修波罗蜜。我在佛历2541年，遇上团体后，开始护持每一份功德，例如：法身中心的功德衣法会大功德主，大阪法身中心落成典礼的大功德主，

你的方法比较慢，我的比较快

ท่านได้เคยพบกับหลวงปู่วัดปากน้ำ ซึ่งหลวงปู่ท่านได้พูดว่า “ของท่านนะมันช้า เอาของเราดีกว่า” แล้วท่าน (หลวงปู่วัดปากน้ำ) ก็สอนภาวนาให้หลวงลุง

献给一个人

พ่อเป็นคนรักการอ่านมาก ท่านสามารถใช้ภาษาอังกฤษ จีนกลาง จีนกวางตุ้ง และจีนแต้จิ๋วได้เป็นอย่างดี ที่แปลกมากคือ พ่อไม่ชอบอาบน้ำ ล้างมือ เข้าห้องน้ำแล้วไม่ชอบราดน้ำ ชอบอยู่ในที่รกๆ ชอบเก็บของที่เขาทิ้งไว้ตามถนน ถังขยะ เอามาเก็บไว้ในบ้านเฉยๆ

二番はいない19

把心意脱离色身

ครั้งหนึ่งเธอได้สอนเด็กนักเรียนในชั้นให้นั่งสมาธิ นึกถึงดวงแก้วองค์พระ พอหมดเวลานั่ง เธอได้ทักเด็กว่า ทำไมถึงได้แต่นึกไปห้างสรรพสินค้าอยู่เล่า ทำเอาเด็กในชั้นหัวเราะสนุกสนานเพราะเธอรู้วาระจิตเด็ก นอกจากนี้ เธอยังได้ยินเสียงของคนโทรศัพท์ซึ่งยืนอยู่ห่างไกลจากเธอ เห็นคนที่อยู่อีกห้องหนึ่งว่ากำลังทำอะไรอยู่สามารถบอกได้อย่างถูกต้อง บางทีก็รู้ว่านกกำลังคุยอะไรกัน

ธุรกิจขายอ้อม , อัฐิแก้ว

แม่ของลูกทำธุรกิจหลายอย่างทั้งขายตรงและขายอ้อม ธุรกิจขายตรงๆก็คือเปิดหน้าร้านขายของใช้ เช่น ผงซักฟอก,สบู่,ยาสีฟัน เป็นต้น ส่วนธุรกิจขายอ้อมๆนั่นจะทำเฉพาะวันที่1 และ16 ของทุกเดือน ธุรกิจขายอ้อมนี่คือ ขายหวยใต้ดินค่ะ