วันนี้วันที่สิบเอ็ดของการเข้าพรรษา : ธรรมชาติ
11 วันแล้วตั้งแต่วันเข้าพรรษา อ่านเรื่องเล่าวันเข้าพรรษา พระธรรมเทศนาโดยหลวงพ่อธัมมชโย ช่วงเข้าพรรษา ปีพ.ศ.2546 มาติดตามกันค่ะ ...
วันนี้วันที่สิบของการเข้าพรรษา : ระดับของการเห็นพระ
ช่วงเวลาที่ดีของการเข้าพรรษาดำเนินมาวันนี้เป็นวันที่ 10 แล้ว ในทุกๆวันก็จะเป็นวันที่เราตั้งใจให้พรรษานี้เป็นพรรษาแห่งการบรรลุธรรม...
ทำไมคำนำหน้าที่ใช้เรียกเจ้าอาวาสแต่ละวัดจึงไม่เหมือนกัน
พระภิกษุโดยทั่วไปไม่มีสมณศักดิ์ ถ้าเป็นเจ้าอาวาสท่านให้เรียกว่าพระอธิการทุกวัด ถ้ามีสมณศักดิ์ คือพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานสมณศักดิ์ให้แล้วจึงจะมีคำนำหน้า เช่น เป็นพระครู เป็นพระปลัด จนกระทั่งเป็นพระราชาคณะ ซึ่งเรียกกันทั่วไปว่า ท่านเจ้าคุณ
ไม่ลืมความฝัน
เรื่องของสตรีนักสร้างบารมี...เธอเกิดมาในครอบครัวใหญ่ ตอนแรกเกิดคุณพ่อคิดที่จะทำแท้ง เพราะมีลูกมาก แต่ด้วยบุญบันดาล จึงทำให้เธอได้เกิดมา และกลายเป็นที่รักของคนในครอบครัว...เธอมีสุขภาพร่างกายที่ไม่ค่อยจะแข็งแรง เจ็บป่วยบ่อยๆ และประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง นอกจากเรื่องของความเจ็บป่วยแล้ว ยังมีเรื่องที่สร้างความกังวลใจให้แก่เธอ กล่าวคือ เธอมักจะฝันร้ายอยู่เสมอๆว่าตัวเองถูกฆ่าตายด้วยวิธีต่างๆ ฝันว่าตัวเองตายเพราะอุบัติเหตุ ในความฝันเธอจะได้รับความเจ็บปวดทุรนทุรายจนตกใจตื่น และความเจ็บปวดนั้นก็ยังส่งทอดมาถึงกายเนื้อของเธอ เมื่อตื่นจากความฝัน เธอมักจะร้องไห้เสมอๆ เพราะความกลัว
งานถวายมหาสังฆทานทั่วนครเชียงตุง
วันนี้ชาวเชียงตุงทั้งนครเดินทางมาร่วมงานบุญถวายมหาสังฆทานครั้งประวัติศาสตร์กับพระภิกษุ-สามเณรทุกวัดทั้งแผ่นดินเชียงตุง กล่าวเป็นเสียงเดียวกัน “สุดยอดมากๆ ตั้งแต่สร้างเชียงตุงมา นี้เป็นครั้งแรกที่ได้ทำบุญ ใหญ่ขนาดนี้”
มงคลที่ ๓๐ สนทนาธรรมตามกาล - อานุภาพพระปริตร
เหมือนพญานกยูงได้เจริญพระปริตรทุกวัน นายพรานไม่อาจจับได้ตลอดถึง ๗ปี แต่เนื่องจากวันหนึ่ง พญานกยูงได้ยินเสียงนกยูงตัวเมีย ทำให้เช้าวันนั้นลืมเจริญพระปริตร จึงต้อง ไปติดบ่วงของนายพรานอย่างง่ายดาย หรือวิทยาธรตนหนึ่งลอบเป็นชู้กับพระอัครมเหสีของพระเจ้าพาราณสี ขณะกำลังจะถูกจับก็ทำตัวหายวับไปด้วยกำลังมนต์ วิทยาธรสามารถพ้นจากการถูกจับ ด้วยกำลังพระปริตรที่ตนท่องไว้จนขึ้นใจ
บวชให้สุก
ผลไม้บางอย่างทานสุก บางอย่างทานดิบ ผลไม้ที่สุกแล้วมักจะส่งกลิ่นหอมและอร่อยกว่าเสมอ แล้วคนที่สุก จะเป็นอย่างไร
อานิสงส์ถวายเสา ๕ ต้น ร่วมสร้างโรงฉัน
สัตบุรุษย่อมให้ทาน คือ ข้าวและน้ำที่สะอาด ประณีตตามกาล สมควร เนืองนิตย์ ในผู้ประพฤติพรหมจรรย์ ผู้เป็นเขตดี บริจาคของมากแล้วก็ไม่รู้สึกเสียดาย ท่านผู้มีปัญญาเห็นแจ้งย่อมสรรเสริญทานที่สัตบุรุษให้แล้วอย่างนี้ เมธาวีบัณฑิตผู้มีศรัทธา มีใจอันสละแล้ว บริจาค ทานอย่างนี้แล้ว ย่อมเข้าถึงโลกอันไม่มีความเบียดเบียนเป็นสุข
ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น
พอมองลงไป ลูกเห็นองค์พระอยู่ภายใน องค์พระท่านขยายใหญ่แล้วหายไป ดวงแก้วเล็กๆดวงใหม่ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ ขยายเป็นองค์พระแล้วหายไป ลูกมองเพลินไม่ได้นับเลย จนองค์สุดท้าย ท่านหยุดอยู่กลางท้องขนาดประมาณ 5นิ้ว สีขาว ไม่ค่อยสว่างเท่าไหร่ นั่งหันหน้าออกทางเดียวกับตัวลูก รู้สึกโปร่ง เบาสบาย
