ทางออกของปัญหารักสามเส้า

คำถาม :ปัญหารักสามเส้า ไม่ถูกเขาทิ้งก็ทิ้งเขา วงจรที่ไม่เคยจบ ตัวเองเบื่อหน่ายเรื่องแบบนี้ค่ะ จะอยู่เป็นโสดตลอดชีวิตดีไหมคะ?"

พระวนวัจฉะผู้อยู่ในป่า

ความเสวยอารมณ์เกิดขึ้นเพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัย เช่นเป็นสุขก็ดี เป็นทุกข์ก็ดี ไม่ใช่ทุกข์ไม่ใช่สุขก็ดี เมื่อเบื่อหน่ายในความเสวยอารมณ์นั้น ย่อมคลายความกำหนัด เมื่อคลายความกำหนัด จิตย่อมหลุดพ้น เมื่อจิตหลุดพ้นแล้ว ก็มีญาณรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว พระอริยสาวกย่อมทราบชัดว่าชาติสิ้นแล้ว พรหมจรรย์ได้อยู่จบแล้ว กิจอื่นที่ควรทำ ได้ทำเสร็จแล้ว กิจอื่นอีกเพื่อความเป็นอย่างนี้ มิได้มีอีกต่อไป

หญิงงามเมือง ผู้มีใจงาม

ชนบทกาสีมีส่วยประมาณเท่าใด ส่วยของเราก็มีประมาณเท่านั้น ชาวนิคมกำหนดราคาแคว้นกาสีแล้ว ตั้งราคาเราไว้ครึ่งหนึ่ง ของราคาแคว้นกาสี ภายหลังเราเบื่อหน่ายในรูป เมื่อเบื่อหน่ายจึงคลายกำหนัด เราอย่าพึงแล่นไปสู่ชาติสงสารอีกบ่อยๆ วิชชา ๓ เราทำให้แจ้งแล้ว เราได้ปฏิบัติคำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว

ผลการปฏิบัติธรรมพระธรรมทายาท วิทยา วฑฺฒนสุโภ

ผมมักจะรู้สึกเบื่อ รู้สึกว่าชีวิตมันซ้ำซากจำเจ ผมเคยถามตัวเองว่า “เรามีชีวิตอยู่แค่นี้เองหรอ ตื่นเช้าไปทำงาน เย็นกลับมา หาข้าวหาปลากิน เซ็งๆก็ไปดื่มเหล้า เฮฮา

อยากหล่อทองเลยทำให้ที่ดินกลายเป็นทำเลทอง

จากเดิมผมทำธุรกิจผลิตเฟอร์นิเจอร์ส่งออก แต่พอทำไปทำมา รู้สึกเบื่อหน่ายกับโลกธุรกิจที่วุ่นวายเหมือนโลกมายา อีกทั้งพอเห็นเพื่อนในวงการเดียวกัน ที่รวยแต่เครียดหนักจนเส้นโลหิตในสมองแตก ผมจึงฉุกคิดได้ว่า ผมควรเอาเวลาที่เหลืออยู่ มาแสวงหาความสุขที่แท้จริงของชีวิตดีกว่า

ธรรมะข้อโสรัจจะนี้สามารถช่วยปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นได้หรือไม่

ลูกรู้ตัวว่าลูกไม่มีโสรัจจะ คือเวลาปรนนิบัติคุณแม่ที่ป่วยนานๆ จิตใจมักเศร้าหมอง เบื่อ รำคาญ เพราะคุณแม่ทั้งบ่นทั้งจู้จี้สารพัด ลูกจะเอาธรรมะข้อโสรัจจะนี้ปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้นจะได้ไหม

ทำไมผมจึงอยากเรียนรู้พระพุทธศาสนาชอบนั่งสมาธิและดู DMC แม้ฟังไม่เข้าใจ

ผมต้องการแสวงหาความสงบ เพราะเบื่อการรบราฆ่าฟันในหมู่พวกกันเอง ผมจึงเริ่มศึกษาพุทธศาสนาและปฏิบัติตามด้วยความสนใจ

อานิสงส์ถวายทานแด่พระสงฆ์

สมัยเป็นมนุษย์ ดิฉันเป็นสตรีผู้ยินดีในการให้ทาน ไม่เคยเบื่อหน่ายในการสั่งสมบุญเลย เพราะเหตุที่ได้ถวายทานในภิกษุสงฆ์ผู้เป็นเนื้อนาบุญอันเลิศนี้ จึงทำให้ได้ทิพยวิมานอันน่าปลื้มใจ

โภชาชานียชาดก-ชาดกว่าด้วยความเพียรอันยิ่งใหญ่

พุทธกาลครั้งนั้น ณ เชตวันมหาวิหารในนครสาวัตถี สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงมีพระเมตตาธิคุณต่อพระภิกษุรูปหนึ่งซึ่งกำลังเบื่อหน่ายคลายความเพียรลง ทรงอนุเคราะห์ด้วยพุทธวาจาว่า “ดูก่อนภิกษุ บัณฑิตในกาลก่อนนั้นได้ทำความเพียรที่ไม่น่าจะทำได้ แม้ได้รับบาดเจ็บสาหัสเพียงใด ก็มิได้ละความเพียร” แล้วพระพุทธองค์ก็ทรงระลึกชาติด้วย บุพเพนิวาสนุสติญาณด้วยชาดกขึ้นเรื่องหนึ่ง โภชาชานียชาดก ความเพียรอันยิ่งใหญ่

Roaming the Streets at Night, Do We Need It?

People who wander at night have more chances of encountering danger. Somebody that roams the streets may become useless and increasingly reckless. Many people roam the streets to be social, to have fun, to meet men or women, escape boredom, to get away from home, and to avoid their parents.