ขากรรไกรค้างเพราะวจีกรรม
คำถาม : ดิฉันมีอาการขากรรไกรค้างบ่อยๆ อ้าปากกว้างไม่ได้ หรือบางครั้งก็หุบปากไม่ได้ค่ะ ทำให้เคี้ยวอาหารไม่สะดวก เกิดจากบุพกรรมอะไรหรือเปล่าคะที่ต้องมาเป็นแบบนี้ และจะมีโอกาสหายเป็นปกติไหมคะ
โรคริดสีดวงทวารหนัก รักษาอย่างไร ที่นี่ มีคำตอบ
ผู้ที่มีอาการท้องผูกเรื้อรัง จะเป็นเหตุให้โรคริดสีดวงทวารหนักเกิดตามมาได้ง่าย
อานิสงส์ถวายเภสัชและรักษาพระภิกษุอาพาธ
ความสุขขั้นพื้นฐานของทุกคน คือ อยากมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงและอายุยืน ไม่ต้อง รับประทานยารักษาโรค ไม่ต้องเสียเวลาไปหาหมอ สุขภาพดีเป็นสิ่งที่ใคร ๆ ล้วนปรารถนากันทั้งสิ้น
บุพกรรมใดทำให้ดวงตาของคุณป้าทั้ง ๒ ข้างเป็นต้อหินจนเกือบบอด
คุณป้าท่านหนึ่งเป็นเพื่อนกัลยาณมิตรของลูก ท่านมีปัญหาเรื่องดวงตาทั้ง ๒ ข้างเป็นต้อหินเป็นมาหลายปี เคยไปหาหมอหมอก็ถามว่า มีลูกไหม ถ้ามีก็ให้ไปอยู่กับลูกพูดคล้ายกับว่า ตาต้องบอดแน่นอน แต่คุณป้ามากราบคุณยาย* คุณยายบอกว่า ให้นั่งสมาธิมากๆ และสวดมนต์ ยายจะช่วย คุณป้าก็ทำตามและสร้างบุญมาตลอด ปัจจุบันดีขึ้นมากตาไม่บอดเหมือนที่หมอบอก
กรรมใดขณะคุณแม่ตั้งท้องตัวลูกทำให้คุณแม่ป่วยถึง ๓ โรค
ลูกเคยเป็นโรคทาลัสซีเมียร์ มีอาการเหนื่อยง่าย อ่อนเพลียมากกว่าคนปกติ เมื่อไปหาหมอ หมอให้ยาบำรุงเลือดมาทาน และดูแลสุขภาพด้วยการไม่นอนดึก พักผ่อนให้เพียงพอ อาการก็ดีขึ้นเป็นลำดับ และหายขาดเป็นปกติจนทุกวันนี้
สาวเมืองสิงห์
หญิงไทยยอดนักสู้ชีวิต จากสิงห์บุรี...เธอเกิดมาในครอบครัวที่ยากจน ทำให้ไม่ได้เรียนสูงๆ ถูกญาติใช้งานเยี่ยงทาส เป็นผู้หญิงคนแรกที่รับจ้างถีบสามล้อในจังหวัดสิงห์บุรี จนเป็นที่เลื่องลือไปทั่ว...ต่อมา ชีวิตผกผันให้ได้แต่งงานกับสามีชาวญี่ปุ่น ก็ยังถูกแม่สามีเกลียดชัง แม้ยามที่เธอป่วยไข้ ยังขัดขวางไม่ให้เธอไปหาหมอ
สาวรอบสอง
หญิงคนหนึ่ง...เธอล้มป่วยโดยไม่ทราบสาเหตุ ไปหาหมอตรวจร่างกายอย่างละเอียดก็ไม่พบ หนำซ้ำยังได้ยาผิดๆมา ทำให้เป็นหนักขึ้น จนตัวเธออีกคิดว่า คงจะไม่รอด ถึงกับพูดเป็นทำนองบอกลาลูกๆของเธอ...ต่อมาไม่นาน เธอได้กัลยาณมิตรพาไปพบหมอดี ได้ยาดี รักษาโรคจนหาย เหมือนได้กลับมาเป็นสาวอีกครั้ง อย่างอัศจรรย์
เมื่อพบองค์พระภายใน โรคร้ายก็กลายเป็นเรื่องธรรมดา
ต่อมา ผมมีอาการแน่นๆที่หน้าอก จึงไปหาหมอ หมอบอกว่า "คุณเป็น มะเร็งในเม็ดเลือด" ได้ยินคำว่า “มะเร็ง” แต่ผมกลับรู้สึกเฉยๆ เพราะใจผมอยู่กับองค์พระ จนหมอแปลกใจว่า ทำไมผมมีกำลังใจดีมากผิดกับผู้ป่วยคนอื่น ผมคิดว่า “โรคภัยไข้เจ็บก็ให้เป็นหน้าที่ของหมอไป ส่วนเรื่องจิตใจเป็นหน้าที่ที่เราต้องดูแลเอง”
อะไรไม่รู้อยู่ในท้องผม
วันรุ่งขึ้นผมรีบเล่าให้แม่ฟังว่า “มีอะไรก็ไม่รู้อยู่ในท้องของผม แม่ช่วยพา ไปหาหมอเพื่อตรวจท้องให้ผมหน่อยนะครับ” แม่ก็เลยถามอาการ ผมจึงบอกว่า “มีอะไรไม่รู้เป็นลูกกลมๆใสๆสว่างๆลอยมาอยู่ในท้องผม เมื่อคืนตอนนั่งสมาธิ” แม่ผมก็เลยขำแล้วก็บอกว่า "ไม่ต้องตกใจ ที่เห็นเป็นผลจากสมาธิ ให้ทำต่อไป" ผมก็เลยสบายใจครับ
ความสงบและความสุขภายใน
ปกติเวลาไปตรวจงานลูกน้อง ถ้าไม่พอใจ ฉันก็จะว่าพวกเขาด้วยความฉุนเฉียวทันที และไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้ ฉันต้องไปหาหมอ และกินยาระงับความเครียดตลอด แต่ตอนนี้ฉันลืมเรื่องหมอไปหมดแล้ว ลูกน้องก็คุยกันว่า ทำไมฉันเงียบสงบได้ขนาดนี้...ฉันอยากบอกทุกคนในโลกว่า "ตอนนี้ฉันมีความสงบและความสุขอยู่ภายในตลอด...ฉันเข้าใจแล้วล่ะว่าเราต้องนั่งสมาธิทุกวัน"