คัมภีร์ใบลาน มรดกธรรมจากพุทธกาล

การจารจารึกเป็นตัวอักษรขึ้นนับเป็นจุดเริ่มต้นของการสืบทอดคำสอนด้วยใบลานนับแต่นั้นเป็นต้นมา เนื่องจากเดิมคัมภีร์บาลีสืบทอดต่อกันมาด้วยมุขปาฐะ ภาษาบาลีจึงไม่มีตัวอักขระ เป็นเพียงเสียงเท่านั้น

กรณีศึกษา คุณพ่อตายแล้วไปเป็นภุมมเทวา ตอนที่ 20

ต่อจากตอนที่แล้ว ภายหลังจากที่ตัวเธอ หรือนายทหารราชองครักษ์หนุ่มรูปหล่อในภพชาตินั้น ได้เข้าถึงความสุขและความสว่างภายในเช่นนั้นแล้ว ตัวเธอก็มักจะชอบเดินทางมาสั่งสมบุญ ฟังธรรม และนั่งสมาธิกับพระเถระอยู่เป็นประจำสม่ำเสมอ

จูฬรถเทพบุตร

การคบหาคนพาล ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอาใบไม้ห่อปลาเน่า แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นเหม็นฟุ้งไปฉะนั้น ส่วนการคบหาสมาคมกับนักปราชญ์ ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอาใบไม้ห่อของหอม แม้ใบไม้ก็มีกลิ่นหอมฟุ้งไปฉะนั้น เพราะฉะนั้น บัณฑิตรู้ความเป็นบัณฑิตของตนดุจใบไม้สำหรับห่อ ไม่พึงเข้าไปคบอสัตบุรุษ พึงคบสัตบุรุษ อสัตบุรุษย่อมนำไปสู่นรก สัตบุรุษย่อมให้ถึงสุคติสวรรค์

ร่วมสถาปนาสร้างสถานที่ประดิษฐานรูปหล่อทองคำพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร)

ขอเชิญร่วมสถาปนาสร้างสถานที่ประดิษฐานรูปหล่อทองคำ พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร และสถานที่รองรับพุทธบริษัท 4 ในเส้นทางมหาปูชนียาจารย์

ธรรมกาย กายแห่งการตรัสรู้ธรรม

ธรรมกาย คือ กายแห่งการตรัสรู้ธรรม คำว่า “ธรรมกาย” มีปรากฏหลักฐานทั้งในพระไตรปิฎก และคัมภีร์สำคัญๆ ในพระพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาทของเราหลายแห่ง พุทธรัตนะ คือ ธรรมกาย ธรรมรัตนะ คือ ธรรมทั้งหลายที่กลั่นจากหัวใจธรรมกาย สังฆรัตนะ คือ ดวงจิตของธรรมกาย

วิธีเอาชนะข้อกล่าวหา

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เอกบุรุษ เมื่ออุบัติขึ้นในโลก ย่อมอุบัติขึ้นเพื่อประโยชน์สุขแก่มหาชน เพื่ออนุเคราะห์แก่ชาวโลก เพื่อประโยชน์สุขแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย บุคคลนั้นคือ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

เล่าเรื่องพระบังบด

พระบังบดที่ลูกเห็น ท่านนุ่งห่มครองผ้าเหมือนพระทั่วไป จีวรท่านสีกลักเหมือนพระป่า แต่เก่าและมีรอยขาด หน้าตาท่านคล้ายคนธรรมดา ผมและหนวดของท่านยาวไม่เหมือนพระทั่วไป

เพื่อนพ้องพี่น้องกัน

ท่านทั้งหลายจงเห็นการทะเลาะวิวาทกันว่า เป็นเหตุแห่งภัย และเห็นการไม่วิวาทกันว่า เป็นความเกษมสำราญแล้ว พึงเป็นผู้พร้อมเพรียง มีความประนีประนอมกันเถิด นี้เป็นพระพุทธานุสาสนี

อย่าก่อเวรอีกเลย

บุคคลใดละบาปที่ตนทำไว้แล้วด้วยกุศล บุคคลนั้นย่อมยังโลกนี้ให้สว่าง เหมือนดวงจันทร์ที่พ้นแล้วจากเมฆหมอก

บุคคลผู้ทรงธรรม

เมื่อใดธรรมทั้งหลายปรากฏแก่พราหมณ์ ผู้มีความเพียรเพ่งอยู่ เมื่อนั้น ความสงสัยทั้งปวงของพราหมณ์ย่อมสิ้นไป เพราะมารู้ชัดธรรมพร้อมทั้งเหตุ